Portaal:Steden/Uitgelicht stad Internationaal/49
Sint-Petersburg (Russisch: Санкт-Петербург) is na Moskou de belangrijkste stad van Rusland en is een belangrijk industrieel, wetenschappelijk en cultureel centrum. De stad is met zijn architectuur uit de 18e en 19e eeuw, zijn grachten, zijn lange rechte straten, tuinen, parken en paleizen een toeristische trekpleister van belang. De stad heette van 1914 tot 1924 Petrograd, en van 1924 tot 1991 Leningrad.
De stad is gelegen aan de monding van de rivier de Neva in de Finse Golf in een deltagebied. Het inwonertal is circa 5 miljoen. Het is een belangrijk verkeersknooppunt met een zeehaven, een luchthaven (Пулково Poelkovo) en toegang tot het Wolga-Baltische systeem van waterwegen. De stad heeft een metro (sinds 1955). Er is veel industrie, onder andere staal, chemie en machinebouw. De stad is de zetel van de Russische Academie van Wetenschappen en telt vele onderzoeksinstituten, drie universiteiten en een conservatorium. Er zijn zo'n 120 musea waaronder de Hermitage en 18 theaters waaronder het Mariinskitheater.
Sint-Petersburg werd in 1703 gesticht door Peter de Grote als 'venster op het Westen' en werd de hoofdstad van Rusland. Bij de bouw werden vooral dwangarbeiders ingezet. De stad kreeg een Westers aanzien met onder meer zo'n veertig grachten naar Nederlands model.
In de Tweede Wereldoorlog moest de stad een 29 maanden durende belegering door de nazi's doorstaan, die grote opofferingen van de burgerbevolking eiste. Gedurende de wintermaanden was er sporadisch enige bevoorrading over het nabijgelegen Ladogameer mogelijk, maar anderszins was er verschrikkelijke honger in de stad, wat zelfs tot kannibalisme leidde. Het precieze aantal doden (vooral burgers) tijdens de belegering is niet bekend. Alleen op de Piskarovskoje-begraafplaats werden meer dan 600.000 doden begraven. Men schat dat er zeker meer dan miljoen mensen zijn omgekomen. Voor de heldhaftige verdediging kreeg Leningrad de eretitel Heldenstad van de Sovjetunie.