Portaal:Noorwegen/Uitgelicht/01
De Kalmarunie verenigde de drie koninkrijken van Denemarken, Noorwegen en Zweden onder een monarch in 1397. De landen hadden hun soevereniteit maar niet hun onafhankelijkheid opgegeven. Zweedse ontevredenheid over het Deense gecentraliseerde bestuur leidde dan ook tot een conflict dat zou leiden tot het uiteenvallen van de unie in 1532.
De personele unie werd gevormd door koningin Margareta I van Denemarken (1353-1413) in het Zweedse stadje Kalmar, bij de Deense grens, nadat Deense en Zweedse troepen de Zweedse koning, Albrecht van Mecklenburg hadden verslagen. Koningin Margareta kon haar neefje Erik VII van Denemarken op de Noorse troon krijgen, die vervolgens koning verklaard werd van eveneens de beide andere landen. Margareta beloofde de politieke invloed en privileges van de adel te beschermen in haar unie, maar koning Eric wilde de monarchie versterken.