De Pleias (Oudgrieks: Πλειάς, Pleiás) was in de Alexandrijnse tijd de naam gegeven aan een groep van zeven treurspeldichters, die onder Ptolemaeus II Philadelphus (285-247 v.Chr.) hun bloeiperiode kenden. De daartoe behorende dichters waren:

  1. Homerus van Byzantium, zoon van Andromachus, schrijver van 45 treurspelen;
  2. Sositheus;
  3. Lycophron van Chalcis;
  4. Alexander Aetolus;
  5. Philiscus van Corcyra;
  6. Sosiphanes;
  7. Dionysiades of Aeantides.

Referenties bewerken

  • art. Pleias, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 759.
  • art. Pleias, in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 19203, p. 492.