Pianosonate nr. 2 (Bax)

compositie van Arnold Bax

Arnold Bax voltooide zijn Pianosonate nr. 2 op 26 juli 1919; een tweede versie vlak voor 15 juni 1920.

Pianosoante nr. 2
Componist Arnold Bax
Soort compositie pianosonate
Gecomponeerd voor piano solo
Andere aanduiding GP217
GP225
Compositiedatum 1919
1920
Première 24 november 1919
15 juni 1920
Uitgave 1921, Murdoch & Murdoch
Opgedragen aan Harriet Cohen
Duur 24 minuten
Vorige werk GP216: Whirligig
GP224: Lullaby
Volgende werk GP218: The slave girl
GP226: Le chant d’Isabeau
Oeuvre Oeuvre van Arnold Bax
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Bax bevond zich onder Russische invloed; zo is het werkje voor deze pianosonate getiteld Lullaby opgedragen aan de Russische ballerina Karsavina en schreef Bax eerder muziek voor Ballets Russes. De Pianosonate nr. 2 (niet zijn tweede) is geschreven in een deel met een langzame introductie, musicologen ontdekte wel verder een indeling in delen (zoals een scherzo), maar alles is in een deel verwerkt. Vlak nadat de componist het had voltooid speelde pianist Arthur Alexander het op 24 november 1919 in de Aeolian Hall. Bax werkte er vervolgens verder aan, totdat zijn muze Harriet Cohen het op 15 juni 1920 speelde in de Queen’s Hall. Bax was er ook toen nog niet volledig tevreden over en tekende nog een aantal kleine wijzigingen aan. Opvallend aan beide versies is dat versie een weliswaar is opgedragen aan Harriet Cohen, het is echter in haar handschrift op het manuscript geschreven, terwijl Bax de tweede versie wel zelf aan Cohen opdroeg. Bax schreef zelf over het werk, dat het een strijd laat horen tussen goed en kwaad.

In 2017 is een aantal opnamen beschikbaar:

  • Uitgave Lyrita: Iris Loveridge (1985-1963)
  • Uitgave Naxos: Ashley Wass in 2003
  • Uitgave Chandos: Eric Parkin in 1985
  • Uitgave Oehms: Michael Endres
  • uitgave British Music Society: Malcolm Binns