Peter Esseiva

dichter uit Zwitserland (1823-1899)

Peter Esseiva, in het Latijn Petrus Esseiva (Fribourg, 3 april 1823 - aldaar, 8 mei 1899), was een Zwitsers politicus en dichter van Latijnse verzen.

Leven en politieke loopbaan bewerken

Esseiva was de zoon van een katholieke, Duitstalige wijnhandelaar uit Fribourg. Hij studeerde aan het Collège Saint-Michel in zijn geboortestad. Vanaf 1845 gaf hij Duitse les op de plaatselijke Franstalige middelbare school.

Hij was vicekanselier van het kanton Fribourg van 1846 tot 1847, maar verloor deze positie na de nederlaag van de Sonderbund. In 1849 verhuisde hij naar Rome om er in dienst te treden bij de Zwitserse Garde onder paus Pius IX, eerst als kapitein-magistraat en later als grootrechter. Na de val van Rome in 1870 keerde hij terug naar Fribourg, waar hij rechter werd aan de kantonale rechtbank (1870-1889) en conservatief volksvertegenwoordiger in de Grote Raad (1888-1896).

Literaire activiteit bewerken

Peter Esseiva schreef verschillende Latijnse gedichten over religieuze of satirische thema's. Hij nam meermaals deel aan het Certamen poeticum Hoeufftianum, een prestigieuze Latijnse poëziewedstrijd die van 1844 tot 1978 in Amsterdam gehouden werd. Hij behaalde er twaalf keer de gouden medaille en vier keer een grote onderscheiding. Zijn verzen waren vormelijk volmaakt[1] en behandelden uiteenlopende onderwerpen, zoals de spoorwegen of de emancipatie van de vrouw.

Verder schreef Esseiva ook een essay over de Sonderbund-oorlog[2] dat talrijke discussies teweegbracht en hem op processen vanwege radicalen en gematige conservatieven kwam te staan.