Overleg:Zonde

Ik kan me voorstellen dat een voetballer deze uitleg aan 'zonde' geeft, maar dit lijkt me toch niet een algemeen aanvaarde uitleg. Fruggo 21 jul 2003 22:14 (CEST)

Zulke atikelen zien er inderdaad stupied uit, maar als je het tegendeel van het beweerde niet kunt bewijzen, zit je met een probleem: afblijven dus, of dadelijk een meer gefundeerd gegeven inzetten. Ik haat stubs, maar wat doe je eraan? Hogersluys 21 jul 2003 22:26 (CEST)

Het is niet echt onzin. Zonde wordt zo veel vaker uitgelegd binnen de kerken. Het gaat dan niet om een voetbaldoel, maar om het ware levensdoel van een mens. Het is wel enigszins Aristotelisch gedacht. Maar het is zeer beknopt en gaat voorbij aan de verschillende concepten van zonde binnen de bijbel (een moreel begrip en theologisch begrip). Hoe het binnen de kerken geïnterpreteerd is in de loop der eeuwen (Augustinus, Pelagius, Erfzonde), de zonde en reformatie, zonde binnen de Rooms katholieke traditie. Kortom een onderwerp waar heel veel over te zeggen valt. Daar is dit eigenlijk veel te kort voor. Een beetje een woordenboek dedinitie en dan ook nog een met een bepaalde visie er op. Roepers 21 jul 2003 22:33 (CEST)

Het is toch jammer dat de definitie "missen van het doel" of misschien beter "niet beantwoorden aan de bestemming" is weggevallen. Dat is ook de uitleg die ik vroeger van verschillende dominees heb gehoord (en dat waren echt zware dominees). Tevens: de zeven hoofdzonden, erfzonde (is hierboven ook door Roepers genoemd), is er niet een theoloog die hier wat meer over kan schrijven? --Taka 16 okt 2004 03:48 (CEST)

In mijn geval waren het lichte ;-) Ik heb hamartia / het missen van het doel uit de losse hand weer teruggebracht. Flyingbird 16 okt 2004 04:07 (CEST)

uitleg pov

De laatste alinea legt een contrast tussen joodse gebruiken van 2000 jaar geleden - die vandaag de dag irrelevant zijn - en christelijke geloofsbeginselen. Dit punt heb ik tot treurens toe uitgelegd op Overleg:Nieuwe Testament, inclusief regelmatig misbruik van van het bloed en slachten (ook tegen vroege christenen). Er leek consensus over te zijn. Zie gaarne op dat overleg. Maar ook los daarvan is het duidelijk dat de laatste alinea niet klopt. gidonb 22 mrt 2005 07:04 (CET)

Inmiddels aangepast en waarschuwing direkt maar weggehaald. Graag zie ik nog iemand met een kundig oog hier een blik op werpen! gidonb 22 mrt 2005 07:48 (CET)

Zonde als 'doel missen'

Een paar jaar geleden al discussie over geweest zag ik, met een oproep aan theologen. Dat ben ik niet, maar ik botste net op [1]. Interessant, zeker gezien dat het per definitie zondaar zijn kennelijk enkel duidt op sterfelijkheid en niet op slechtheid.

Waarom is dit artikel uit elkaar gerukt?

Hetzelfde probleem als bij messias, dit artikel lijkt ontrecht en zonder overleg uit elkaar gerukt. Als het werkelijk centraal is in het christendom en er veel over te schrijven valt, dan kan daar een artikel over komen. Nu is zowel dit artikel als zonde (jodendom) miezerig. gidon^b 19 okt 2006 00:56 (CEST)

Inmiddels een mouw aan gepast. gidon^b 19 okt 2006 02:24 (CEST)

Het begrip zonde zoals beschreven in Winkler Prins 5e editie

Het huidige Wikipedia artikel koppelt het begrip 'zonde' enkel aan de 3 grote monetheistische godsdiensten. Dat deed men in de Winkler Prins 5e editie niet. Ik denk dat het huidige artikel verbeterd kan worden aan de hand van de informatie uit deze encyclopedie. Om die reden plaats ik die informatie op deze overlegpagina.

Zonde, 1(algemeen) is een begrip, dat in alle religies voorkomt. Het is de aanduiding van een feit, waarvan het gevolg de Schuld is. De primitiefste opvatting van zonde is die, krach¬tens welke een soort smetstof zich aan den mensch vasthecht, die hem onrein maakt. Die smetstof kan en moet afgewasschen worden; vandaar allerlei Reinigingen *. Een tweede stap brengt de daad van den mensch in het geding: deze kan immers de smetstof contraheeren; hij kan dit doen door overtreding van een taboe *, door aanraking van de heilige sfeer (> Heilig). De overtreding behoeft echter niet bewust, met gewild te zijn. In de Oudbabylonische boete¬psalmen bidt de dichter om verzoening van de zonde, die hij niet kent. Zonde is dus een objec¬tief feit. Eerst een derde stap brengt tot de op¬vatting van zonde als essentieel samenhangende met den menschelijken wil. Zonde is alleen wat de mensch als zoodanig bedoeld heeft; onop¬zettelijke doodslag bijv. is geen zonde_ In de Grieksche tragedie bij Aeschylus zien wij den overgang van de zuiver feitelijke naar de inten¬tioneele zonde. Was in de beide eerstgenoemde gevallen de straf het automatisch gevolg van de zonde, zoo zelfs, dat men uit het voorkomen van een ramp als ziekte enz. tot het aanwezig zijn van zonde kon besluiten, in het derde geval spreekt dit verband niet langer vanzelf: De vraag: „wie heeft gezondigd, deze of zijn ouders?" is niet meer van toepassing. Gaat deze ontwikkeling rechtlijnig voort, dan wordt de zonde hoe langer hoe meer ethisch opgevat en hoe langer hoe minder religieus. Ten slotte wordt zij enkel een zaak van goede gezindheid, van Kant's „guten Willen". De religies, die de zonde in onmiddel¬lijk verband brengen met den heiligen wil van een persoonlijk God, Jodendom en Christendom, ontsnappen aan deze ontwikkeling. Zonde is voor haar steeds zonde tegen God. Zij is dan ook niet slechts gezindheid, maar gesteldheid, niet slechts overtreding, maar zondigheid. Zij is ook niet alleen zaak van het verantwoordelijke indi¬vidu, maar van den mensch als zoodanig (erf¬zonde *). De primitieve opvatting van zonde als ob¬jectieve macht wordt hierdoor tot op zekere hoogte gehandhaafd, de persoonlijke verant¬woordelijkheid voor de eigen gesteldheid echter niet weggenomen en daarmede de werkelijkheid der schuld diep doorleefd. De meest grootsche uitdrukking van dit zamdebesef vinden wij in het boek Job.