Overleg:The dream weaver

Synthesizers in de muziek

In de eerste alinea van het artikel staat de passage "want de experimenteerdrift van sommige componisten binnen de klassieke muziek had al eerder dat soort albums opgeleverd. Binnen de popmuziek wordt vaak het album Switched-On Bach van Wendy Carlos als een van de eerste in dat genre aangemerkt. Een andere reden om het te vermelden ligt wellicht in het feit dat de synthesizers destijds nog niet voor vol werden aangezien en Queen beschouwde ze toen nog als verderfelijk voor de popmuziek." Hier wordt een aantal zaken op één hoop gegooid en staan gewoon onjuistheden:

• binnen de (moderne) klassieke muziek wordt al vanaf de jaren vijftig elektronische muziek gemaakt, nog niet op synthesiaers maar op bandrecorders of computers. Wendy Carlos was zeker niet een van de eersten, maar wel een van de bekendsten. Zij was echter in de eerste plaats geen componist maar uitvoerder, musicus. Zij speelde precies wat Bach had geschreven, maar niet op klavier maar op synthesizer.
• het album Switched-on Bach hoort echt niet bij de popmuziek maar bij de klassieke muziek. Eventueel bij de synthesizermuziek maar dan als uitvoering, niet als compositie, zoals bijvoorbeeld Klaus Schulze of Jean-Michel Jarre die maken.
• dat de synthesizer in 1975 nog niet voor vol werd aangezien, is echt onzin. Vanaf begin jaren '70 gebruikten symfonische rockgroepen de synthesizer en behoorlijk prominent, te beginnen met Emerson, Lake & Palmer. Jean-Michel Jarre had in 1976(!) een enorme hit met Oxygene, een nummer met alléén synthesizers.

Ik vind het wat ver gaan om deze passage te schrappen omdat de vermelding van Switched-on Bach interessant is, maar wel met bovenstaande opmerkingen. Hansung (overleg) 14 jan 2017 22:54 (CET)