Overleg:Smart grid

Er staan een aantal misleidende zaken in dit artikel, en ook fouten.

De vraag een aanbod is nog steeds goed te regelen, omdat het decentrale aanbod bijna altijd kleinschalig is, en daardoor alleen merkbaar wordt als verminderde vraag. Op landelijke schaal, moet er inderdaad minder opgewekt worden, dat is wel degelijk goed voorspelbaar, en dat gebeurt ook. Windpark exploitanten voorspellen 24 uur vooruit hun productie en bieden dat aan op de dagmarkt, net zoals centrale exploitanten dat doen.

Als ze een voorspellingsfout maken, positief of negatief, krijgen ze een boete.

Duitsland heeft nu 55GW variabel opwek vermogen actief, maar staat niet bekend als een land dat vooroploopt met smart grids, toch gaat het daar niet fout. Zij bewijzen dat de opbrengst van wind en zon goed voorspelbaar is.

Dit stukje zet ik even apart, omdat het relevant is maar in een heel ander verband:

Om te kunnen anticiperen zal snelle communicatie (realtime) tussen netbeheerders, elektriciteitscentrales en consument moeten plaatsvinden. Dit kan door bij de consumenten thuis slimme meters te plaatsen. Het nadeel is wel dat het duur, zo niet onmogelijk is om elektriciteitscentrales in zeer korte tijd meer of minder vermogen te laten leveren. Kolencentrales zijn zelfs niet eens in staat om snel te anticiperen.

Henk Daalder (overleg) 4 okt 2012 19:21 (CEST)

De misleiding is fundamenteler. Voorspelbaarheid is nuttig maar volstaat niet. "Dispatch-ability" is nodig zonder smart grid; men moet kunnen kiezen/beslissen wanneer een centrale electriciteit levert in afwezigheid van een smart grid waarin de gebruiker zich aanpast aan het aanbod. Voorspelbaarheid verzacht het probleem, bijvoorbeeld wanneer een trage klassieke centrale voldoende tijd op voorhand weet of er moet omhoog/omlaag geschakeld worden. Met andere woorden,een centrale die voorspelt wanneer ze zal 'gehoorzamen'(en wanneer niet) is nuttiger als een centrale die dat niet doet. Maar een centrale die altijd 'gehoorzaamt' aan de nood/vraag blijft nuttiger, zeker wanneer die vraag zich niet (slim) aanpast aan de situatie.

Paul Valckenaers

– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door Valckenaers (overleg · bijdragen) 8 dec 2012 16:29‎ (CET)

Vraag en aanbod in balans?

In het artikel valt momenteel te lezen: "In een toekomstig huishouden zou de slimme meter, wanneer deze merkt dat de prijs gedaald is, een seintje aan de elektrische auto kunnen geven dat deze kan gaan opladen. Als dit op grote schaal gebeurt, blijven vraag en aanbod in balans ondanks dat het aanbod fluctueert."
Dit is waarschijnlijk niet juist. Een slimme meter kan tijdelijk voorkomen dat apparaten die veel elektriciteit verbruiken worden ingeschakeld op een moment dat er weinig aanbod van elektriciteit is. Dit uitstellen kan echter niet eindeloos doorgaan - de auto moet toch een keer worden opgeladen - en wanneer de gebruikers tenslotte toch hun apparaten inschakelen resulteert dit in een verbruikspiek. (Zie Slimme meter zorgt voor stroomstoring, door Vincent Dekker, Trouw, 31 juli 2015.) Muijz (overleg) 15 okt 2015 23:03 (CEST)

Introductie en aangepast en stukje over nederland

Ik heb de introductie aangepast. De definitie die er nu staat is weliswaar lang maar dekt wel volledig de lading van smart grid. Ook heb ik geprobeerd de formulering iets formeler te maken. Daarnaast heb ik ook stukje over het Nederlandse beleid getypt. In de toekomst zal ik dit wel bijwerken wanneer er weer zaken veranderen. Tevens heb ik nog de intentie om een stukje te typen over het beleid van de EU.

Het zou wel handig zijn als er ook een stukje over het beleid in belgie komt, maar daar weet ik als nederlander persoonlijk te weinig vanaf.

De rest van het artikel is ook voor verbetering vatbaar maar daar zal ik binnenkort een keer naar kijkenMynheer007 (overleg) 2 dec 2015 14:22 (CET)

Bronnen

Alle bronnen bestaan niet meer of refereren naar ongeldige webpagina's.