Overleg:Generatieve taalkunde

Er wordt geen duidelijke definitie gegeven van generatieve taalkunde. Er wordt in de aanhef een a en b. genoemd, maar dat kan toch geen definitie worden genoemd. Het lijkt mij goed om hier toch een expliciete definitie te maken, zeker wanneer verder op in het artikel naar een bestaande definite wordt gerefereerd.– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door Enruit (overleg · bijdragen)

Het "generatief" in "generatieve taalkunde" is een verwijzing naar (maar ik durf niet te zeggen dat het formeel equivalent is met) een voortbrenger (in het Engels: "generator"). Het idee is dat de verzameling van grammaticaal correcte zinnen in een gegeven taal een deelverzameling van de afsluiting over het lexicon onder een bepaalde bewerking (Compose, Merge, etcetera) is. Iedere zin kan zo worden opgevat als het resultaat van herhaaldelijk toepassen van een bewerking op paren van woorden/constituenten ("constituent" = enig resultaat van de bewerking). Een groot deel van het onderzoek richt zich op het karakter van het lexicon en de bewerking in kwestie. N.B. Het gaat niet zozeer om de daadwerkelijke invulling van het lexicon met woorden, maar om het soort invulling dat nodig is om voldoende instrumenten te hebben om de talen van de wereld te begrijpen--in het Minimalisme en in de Cartografie gaat het voornamelijk om de features die nodig zijn om de juiste verplaatsingen te motiveren, waarbij het aantal features beperkt is (het aantal woorden is natuurlijk onbegrensd). Zie e.g. Oxford en Brittanica voor een korte definitie.