Overleg:Arbeidsethos

Ik vind dit artikel verre van neutraal!!!!!

Nou doe er dan wat aan.

NPOV

De opmerking over religieuse aspecten acht ik npov. De enkele verwijzing naar anonieme onderzoeken geeft geen enkel bewijs voor deze stelling. Peter boelens 29 okt 2005 14:58 (CEST)

En het enige wat een mens echt duidelijk motiveert om te werken staat niet in het lijstje: geld. Taka 29 okt 2005 14:59 (CEST)

Kijk hier dan Geograaf 29 okt 2005 15:01 (CEST)

Of hier, of hier. Allemaal de protestantse werkethiek beschreven als een belangrijke factor. Geograaf 29 okt 2005 15:03 (CEST)

Tja, als je beloning een goed plekje in de hemel is, dan wil je wel hard werken (of omgekeerd: om te voorkomen dat je in de hel komt). Arbeidsethos is deels een kwestie van straf en beloning (extrensieke motivatie) en deels een kwestie van intrinsieke motivatie (dus of de bezigheid die "werken" wordt genoemd degene werkelijk kan boeien). Taka 29 okt 2005 15:10 (CEST)

@Taka: jouw wijzingen hebben het wel pov gemaakt, maar ik vraag me af of het nu nog over arbeidsethos gaat. De manier waarop Geograaf het beschreef ging over de intrinsieke kant, dat lijkt mij ook de kern van het begrip, hoewel ik geen deskundige ben. Het lijkt mij dat de factoren die jij beschrijft meer betrekking hebben op arbeidsproductiviteit. Peter boelens 29 okt 2005 23:29 (CEST)

Tja, daar zeg je wat. Het is de vraag of er een intrinsieke kant is. Dan wordt het iets als "plichtsbesef" ofzo? Ook dat is eigenlijk een kwestie van beloning en straf: als je een beter gevoel krijgt van je plicht doen, dan is dat ooit ergens aangeleerd. Niet dat ik dat verkeerd zou vinden, maar de vraag is in hoeverre dat intrinsiek is. Dat zoiets "genetisch" zou zijn is in elk geval niet het minste bewijs voor. En het verband met religie lijkt me geen oorzakelijk verband. Misschien ligt het wel aan het klimaat: hoe meer regen hoe harder er gewerkt wordt.... Taka 30 okt 2005 00:08 (CEST)

De opmerking over de religieuze kant was aanleiding voor het sjabloon, het begrip zelf lijkt mij echter wel, over de intrinsieke kant dan :-), een artikel waard Peter boelens 30 okt 2005 01:34 (CEST)

Dat er een verband zou zijn tussen religie en arbeidsethos, is mij bekend. Of dat verband wetenschappelijk onderbouwd is, weet ik niet. En of dat een oorzakelijk verband is, lijkt me niet te bepalen. Kortom, het opvoeren van religie als oorzaak van een groot arbeidsethos is niet te verdedigen. Taka 30 okt 2005 08:20 (CET)

Het probleem...

met dit artikel is, dat het gaat filosoferen over verbanden tussen verschijnselen die er misschien wel (of niet) zijn.

Als ik bijvoorbeeld de volksaard van de Limburgers vergelijk met die van Friezen en van Amsterdammers, dan zie ik gevoelsmatig duidelijke verschillen. Maar als ik daarover een Wikipedia-artikel zou gaan brouwen, zou ik hopeloos vastlopen, want

1. Voor elke 'Friese eigenschap' is er wel een Limburger of Amsterdammer te vinden die dezelfde eigenschap heeft of omgekeerd.
2. Ik heb geen methode om die eigenschap te meten. (In principe kun je er onderzoek naar doen, maar daartoe ben ik niet competent).
3. Dan weet ik nog niet of het aangeboren of aangeleerd is (Heeft iemand die als baby uit Limburg geadopteerd is door een Amsterdams gezin een 'typisch Limburgse' aard of een Amsterdamse?)

Goede kans dat er — net als bij dit artikel — vroeg of laat een 'Neutral-Point-Of-View' sjabloon op komt te staan.

Het woord 'ethos' heeft waarschijnlijk te maken met het woord 'ethiek'. 'Ethiek' definieer ik als "de theorie van het juiste (of foute) handelen".

Daarom is naar mijn idee arbeidsethos iets anders als wat er nu staat.

In Van Dale staat het volgende:

• ar·beids·ethos (het ~) = geheel van opvattingen en houding die men t.o.v. zijn werk heeft
• ethos (het ~) = zedelijke, morele houding of motivatie

Soms wordt er geschreven dat mensen 'veel' of 'weinig' arbeidsethos hebben, maar strikt genomen klopt dat niet. Het 'arbeidsethos' is "de houding ten opzichte van werk". Dus iemand die, als Guust Flater of Wally uit Dilbert, liever zo weinig mogelijk uitvoert, heeft net zo goed een bepaald arbeidsethos als iemand die ijverig is.

Nu staat er in het artikel dat "Arbeidsethos de wil om te werken is" en dat 'extrensieke factoren als beloning en bestraffing' het arbeidsethos beïnvloeden. (Het woord extrensiek is nog niet in Van Dale opgenomen, maar ik snap het wel).

Naar mijn mening is 'arbeidsethos' de "innerlijke houding ten opzichte van werken" — twee voorbeelden van verschillende arbeidsethos:

• "Werken is goed voor je en goed voor de maatschappij; daarom werk ik ook hard als het werk vervelend, vies, of saai is"
• "Werken is ongezond, want je wordt er moe van; daarom werk ik alleen als ik er een hoge beloning voor krijg, of als er een opzichter over mijn schouder kijkt".

Dus als iemand straf of beloning krijgt of het werk boeiend gemaakt wordt, heeft dat wel invloed op het werktempo, maar dat staat los van het 'arbeidsethos'. 'Arbeidsethos' is juist de mate waarin iemand zijn werktempo niet laat beïnvloeden door straf of beloning of toezicht.

---

Ik herinner me dat de filosoof Max Weber een theorie heeft ontwikkeld over de relatie tussen het Calvinisme en het ontstaan van het Kapitalisme. Dat zou in Wikipedia beschreven moeten worden. (maar dat is hat al, geloof ik)

Wat mij aangaat, ik hou het op deze tekst uit Prediker:

Maar beter is één hand gevuld met rust dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen van wind.

Johan Lont 31 okt 2005 18:26 (CET)

Externe factoren

In het artikel las ik:

Bekende factoren die het arbeidsethos beïnvloeden zijn extrensieke factoren als beloning en bestraffing. Andere factoren zijn hoe boeiend het werk zelf is, (...)

Dat lijken mij geen factoren die de arbeidsethos beïnvloeden, aangezien arbeidsethos volgens mij zoiets is als "Dat iemand hard werkt, vanuit plichtsbesef, ook al wordt het slecht betaald en is het eentonig. Johan Lont 15 nov 2005 09:53 (CET)

Calvinistische leer

In het artikel las ik:

In de streng-calvinistische leer wordt arbeidsethos verbonden met het eigen welzijn dat erdoor verdiend zou worden: 'wie niet werkt zal niet eten'.

De tekst "wie niet werkt zal niet eten" heeft betrekking op personen die hun werk en alles aan de kant gooien, omdat ze denken dat Jezus' wederkomst en het einde van de wereld binnenkort zal plaatsvinden, zodat werken geen zin meer heeft.

Voor zover ik de streng-calvinistische leer ken, wordt daarin geleerd, dat mensen sowieso niets verdienen omdat ze uit zichzelf tot niets goeds in staat zijn en eigenlijk straf verdiend hebben. Het eigen welzijn is dan puur genade.

Kan iemand met kennis van de streng-calvinistische leer het artikel daarop nakijken? Johan Lont 15 nov 2005 09:59 (CET)