Nuria Brancaccio

tennisspeelster uit Italië

Nuria Brancaccio (Torre del Greco, 24 juni 2000) is een tennis­speelster uit Italië. Brancaccio begon met tennis toen zij vijf jaar oud was.[1] Zij bereikt haar beste resultaten op gravel. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2015.

Nuria Brancaccio
Roland Garros 2023 (kwalificatie)
Roland Garros 2023 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Geboorteplaats Torre del Greco
Geboortedatum 24 juni 2000
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 265.838 US dollar
Coach Gianmarco Cacace
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 248–170
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 167e (14 augustus 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 87–93
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 261e (9 januari 2023)
Laatst bijgewerkt op: 1 augustus 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2018 893 991
2019 858 570
2020 780 540
2021 429 446
2022 267 279
2023 209 352

Persoonlijk

bewerken

Brancaccio heeft een Spaanse moeder en een Italiaanse vader.[2] Haar broer Raúl Brancaccio is ook een tennisser.[2][3]

Loopbaan

bewerken

Enkelspel

bewerken

Brancaccio debuteerde in 2015 op het ITF-toernooi van Vallduxo (Spanje). Zij stond in 2021 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije) – zij verloor van de Bosnische Dea Herdželaš. Een maand later veroverde Brancaccio haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), door de Zuid-Koreaanse Jang Su-jeong te verslaan. Tot op heden(augustus 2024) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2024 in Rome (Italië).

In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Palermo. Zij stond in 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het WTA 125-toernooi van Bari – zij verloor van de Oostenrijkse Julia Grabher.

Dubbelspel

bewerken

Brancaccio was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2017 op het ITF-toernooi van Getxo (Spanje), samen met de Spaanse Lucía Marzal Martínez. Zij stond in 2019 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Tabarka (Tunesië), geflan­keerd door landgenote Federica Arcidiacono – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Paula Arias Manjón en Julyette Steur te verslaan. Tot op heden(augustus 2024) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2023 in Santa Margherita di Pula (Italië).

In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Rome, samen met landgenote Lucia Bronzetti. Zij bereikte de tweede ronde in Bari 2023 met de Argentijnse María Lourdes Carlé en in Parma 2023 met landgenote Sara Errani.

Palmares

bewerken
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

bewerken
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2022-09-11   WTA Bari gravel   Julia Grabher 4-6, 2-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

bewerken
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2021-03-07   Antalya $ 15.000 gravel   Jang Su-jeong 7-5, 6-4
2. 2023-01-15   Buenos Aires $ 15.000 gravel   Julia Riera 6-4, 4-6, 7-5
3. 2024-06-30   Tarvisio $ 35.000 gravel   Dalila Spiteri 6-4, 6-2
4. 2024-07-07   Rome $ 35.000 gravel   Varvara Lepchenko 7-6, 6-1
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Nuria Brancaccio.