Miyu Kato

Miyu Kato (Japans: 加藤 未唯, Katō Miyu) (Kioto, 21 november 1994) is een tennisspeelster uit Japan. Kato begon met tennis toen zij acht jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Miyu Kato
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Japan
Geboorteplaats	Kioto, Japan
Geboortedatum	21 november 1994
Woonplaats	Kioto, Japan
Lengte	1,56 m
Gewicht	51 kg
Profdebuut	oktober 2013
Slaghand	rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld	914.132 US dollar
Coach	Adam Lownsbrough
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	215–172
Titels	0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie	122e (15 januari 2018)
Grandslamresultaten
Roland Garros	1e ronde (2017)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	257–211
Titels	5 WTA, 13 ITF
Hoogste positie	30e (30 januari 2017)
Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2017)
Roland Garros	2e ronde (2017, 2020, 2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	2e ronde (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open	3e ronde (2016)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	0–1
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	1e ronde (2019)
Laatst bijgewerkt op: 9 januari 2023
Portaal    Tennis

Roland Garros 2016

Loopbaan

Enkelspel

Kato debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Kioto (Japan). Zij stond in 2013 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Fort Worth (Texas, VS) – zij verloor van de Amerikaanse Lauren Embree. In 2015 veroverde Kato haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Karuizawa (Japan), door landgenote Makoto Ninomiya te verslaan. Tot op heden^{(januari 2023)} won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2022 in Kyoto (Japan).

In 2015 speelde Kato voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Nanchang. Zij bereikte er de tweede ronde. Zij stond in 2017 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Japan – zij verloor van de Kazachse Zarina Diyas.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 122e plaats, die zij bereikte in januari 2018.

Dubbelspel

Kato behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Kioto (Japan), samen met landgenote Miharu Imanishi. Zij stond in 2011 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kioto (Japan), samen met landgenote Riko Sawayanagi – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Japanse duo Kazusa Ito en Tomoko Taira te verslaan. Tot op heden^{(januari 2023)} won zij dertien ITF-titels, de meest recente in 2022 op het toernooi van Monastir (Tunesië).

In 2015 speelde Kato voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Nanchang, samen met landgenote Kotomi Takahata. Zij bereikten er de halve finale. Zij stond in 2016 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Kaohsiung, samen met landgenote Eri Hozumi – zij verloren van het Taiwanese koppel Chan Hao-ching en Chan Yung-jan. Twee maanden later veroverde Kato haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Katowice, samen met landgenote Eri Hozumi, door het Russische koppel Valentina Ivachnenko en Marina Melnikova te verslaan. Een tweede titel kwam bij het laatste WTA-toernooi van 2016, op Hawaï, weer met Eri Hozumi aan haar zijde. In 2018 won zij het Premier-toernooi Toray Pan Pacific Open, samen met landgenote Makoto Ninomiya.

Op het WTA-toernooi van Vancouver 2022 won Kato haar vierde titel, geflankeerd door de Amerikaanse Asia Muhammad.

In januari 2023 won zij op het WTA-toernooi van Auckland haar vijfde titel, samen met de Indonesische Aldila Sutjiadi.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het Australian Open 2017, samen met landgenote Eri Hozumi. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 30e plaats, die zij bereikte in januari 2017.

Tennis in teamverband

In 2018 en 2019 maakte Kato deel uit van het Japanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 6–1. Daardoor promoveerde Japan in 2018 vanuit de regionale groep 1 naar de Wereldgroep II play-offs.

Posities op de WTA-ranglijst

Positie per einde seizoen:

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel
2011	919	1016
2012	733	395
2013	435	385
2014	402	275
2015	180	129
2016	192	58
2017	125	40
2018	392	45
2019	861	79
2020	790	74
2021	1070	80
2022	1083	49

Palmares

WTA-finaleplaatsen enkelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1.	2017-09-17	WTA Japan (Tokio)	hardcourt	Zarina Diyas	2-6, 5-7	details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2016-04-10	WTA Katowice	hardcourt (i)	Eri Hozumi	Valentina Ivachnenko Marina Melnikova	3-6, 7-5, [10-8]	details
2.	2016-11-25	Vlag van Verenigde Staten WTA Hawaï	hardcourt	Eri Hozumi	Vlag van Verenigde Staten Nicole Gibbs Vlag van Verenigde Staten Asia Muhammad	6-7, 6-3, [10-8]	details
3.	2018-09-22	WTA Tachikawa	hardcourt (i)	Makoto Ninomiya	Andrea Sestini-Hlaváčková Barbora Strýcová	6-4, 6-4	details
4.	2022-08-20	WTA Vancouver	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Asia Muhammad	Tímea Babos Vlag van Verenigde Staten Angela Kulikov	6-3, 7-5	details
5.	2023-01-08	WTA Auckland	hardcourt	Aldila Sutjiadi	Leylah Fernandez Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands	1-6, 7-5, [10-4]	details
verloren finales
1.	2016-02-14	WTA Kaohsiung	hardcourt	Eri Hozumi	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	4-6, 3-6	details
2.	2018-01-07	WTA Auckland	hardcourt	Eri Hozumi	Sara Errani Bibiane Schoofs	5-7, 1-6	details
3.	2018-09-16	WTA Japan (Hiroshima)	hardcourt	Makoto Ninomiya	Eri Hozumi Zhang Shuai	2-6, 4-6	details
4.	2019-10-13	WTA Tianjin	hardcourt	Nao Hibino	Shuko Aoyama Ena Shibahara	3-6, 5-7	details
5.	2020-03-08	WTA Monterrey	hardcourt	Wang Yafan	Kateryna Bondarenko Sharon Fichman	6-4, 3-6, [7-10]	details
6.	2022-05-14	WTA Parijs	gravel	Oksana Kalasjnikova	Beatriz Haddad Maia Kristina Mladenovic	7-5, 4-6, [4-10]	details
7.	2022-07-23	WTA Hamburg	gravel	Aldila Sutjiadi	Vlag van Verenigde Staten Sophie Chang Vlag van Verenigde Staten Angela Kulikov	3-6, 6-4, [6-10]	details
8.	2022-10-09	WTA Monastir	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Angela Kulikov	Kristina Mladenovic Kateřina Siniaková	2-6, 0-6	details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

nr.	finale	toernooi	dotatie	tegenstandster in finale	score
1.	2015-05-24	Karuizawa	$25.000	Makoto Ninomiya	7-6, 5-7, 6-1
2.	2015-07-18	Bangkok	$25.000	Nigina Abduraimova	7-5, 6-2
3.	2016-03-27	Canberra	$25.000	Anna Bondár	6-4, 7-6
4.	2022-12-25	Kyoto	$60.000	Vlag van Verenigd Koninkrijk Yuriko Miyazaki	6-4, 2-6, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi	2017
Australian Open	–
Roland Garros	1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	–
Vlag van Verenigde Staten US Open	–

Vrouwendubbelspel

toernooi	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
Australian Open	–	HF	2R	1R	1R	–	1R
Roland Garros	1R	2R	1R	1R	2R	1R	2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	2R	1R	1R	1R	g.t.	1R	1R
Vlag van Verenigde Staten US Open	3R	2R	1R	1R	–	2R	2R

Gemengd dubbelspel

toernooi	2019
Australian Open	–
Roland Garros	–
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	1R
Vlag van Verenigde Staten US Open	–

Externe links

Mediabestanden

• (en) Profiel van Miyu Kato op de website van de WTA
• (en) Profiel van Miyu Kato op de website van de ITF
• (en) Profiel van Miyu Kato op de website van de Billie Jean King Cup
• (en) Profiel van Miyu Kato op de website van Wimbledon
• (en) Origineel profiel van Miyu Kato op de website van de WTA
• (en) Origineel profiel van Miyu Kato op de website van de ITF
• (ja) Profiel van Miyu Kato op de website van de Japan Tennis Association (JTA)

Bronnen