Lucien Wollès

Lucien Wollès (Schaarbeek, 1862 - Elsene, 1938) was een Belgisch kunstschilder, tekenaar en lithograaf.

Levensloop

Lucien was de broer van kunstschilder Camille Wollès. Hij was van 1873 tot 1877 leerling aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel (bij Antoine Van Hammee). Tot zijn studiegenoten behoorden James Ensor, Fernand Khnopff, Willy Finch, Léon Houyoux, Adolphe Crespin en Dario de Regoyos. Hij studeerde ook aan de Academie in Düsseldorf en in het privé-atelier van Ernest Blanc-Garin.

Hij schilderde en tekende voornamelijk scherpzinnige portretten, vaak van Brusselse en -ruimer- Belgische personaliteiten zoals bijvoorbeeld Emile Verhaeren of Henry Stacquet. De portretten dienden ook vaak als boekillustraties. Zo siert zijn portret van Willy Coppens het boek Feuilles volantes door Coppens zelf geschreven. Zijn stijl was nogal streng realistisch. Wollès was lid van de Cercle Artistique et Littéraire de Bruxelles. Hij woonde voor de Eerste Wereldoorlog in de Brugmannlaan 199 in Brussel, later in de Albertlaan 266 in Ukkel.

Tentoonstellingen

1907, Brussel, Exposition Général des Beaux-Arts (Portret van Paul Janson (pastel), Zelfportret (pastel))
1908, Brussel, Salon de Printemps (Portret van de schilder Ottevaere, Portret van een meisje, Kinderportret)

Musea

Brussel, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (Portret van de vader van de kunstenaar (1906), Zelfportret (1909)).

Literatuur

Biographie Nationale de Belgique, deel XXXII.
Fin de Siècle. Belgische tekeningen, pastels en prenten van 1885 tot 1905 (tentoonstellingscatalogus), Brussel (ASLK-Galerij), 1991.
Le dictionnaire des peintres belges du XIVe siècle à nos jours, Brussel, 1994.

Zie de categorie Lucien Wollès van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.