London School of Economics
De London School of Economics and Political Science, ook wel de London School of Economics of kortweg LSE, is een universiteit in hartje Londen gespecialiseerd in de sociale wetenschappen en onderdeel van het Universiteit van Londen-systeem. De instelling wordt regelmatig genoemd als een topuniversiteit die internationaal in ranglijsten vaak hoog aangeschreven staat. Zo behaalde het vijf jaar op rij, van 2016 tot en met 2020, de tweede plaats op het gebied van de sociale wetenschappen op de QS World University Rankings, net onder Harvard.[2] Toegang tot de LSE is zeer selectief. Voor de populairste opleidingen gold in 2018 een toelatingspercentage van 5,7%.[3]
| London School of Economics and Political Science | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Motto | Rerum cognoscere causas | |||
| Locatie | Londen, Verenigd Koninkrijk | |||
| Opgericht | 1895 | |||
| Type | Publiek | |||
| Rector | Minouche Shafik | |||
| Studenten | 11,210[1]
| |||
| Personeel | 1,655 | |||
| Lid van | Universiteit van Londen | |||
| Website | ||||
| ||||
Geschiedenis bewerken
De LSE werd opgericht in 1895 door de Fabian Society leden Sidney Webb en Beatrice Webb, Graham Wallas, en George Bernard Shaw, met geld uit liefdadigheid, waaronder een schenking van £20.000 van Henry Hunt Hutchinson. De intellectuele beweging van de Fabians geloven in het naar voren brengen van socialistische ideeën door middel van hervormingen in plaats van revolutie. De LSE werd opgericht in de Fabian traditie met als doel het verbeteren van de maatschappij en focuste sterk op problemen als armoede en ongelijkheid. Hierdoor werden de Fabians, en de LSE, van grote invloed op de Britse arbeidspartij.[4] Waar de LSE eerst een reputatie had als een socialistisch instituut veranderde dit met de tijd.
De LSE werd opgericht met als doelstelling de verbetering van de scholing van de Britse politieke en bedrijfselite, die toentertijd door inadequaat les en onderzoek te wensen overliet. Bovendien riep de British Association for the Advancement of Science al een jaar voor de oprichting voor het systematisch studeren van de sociale wetenschappen. Als deel van hun inspiratie gebruikten Sidney Webb en Beatrice Webb de lesmethoden en inhoud van het Institut d'Etudes Politiques de Paris (beter bekend als Sciences Po), die het volledige spectrum van de sociale wetenschappen dekte. De LSE opende in oktober 1895 aan John Street 9, Adelphi.
Studenten bewerken
De LSE telt bijna 7000 fulltime en ongeveer 750 parttime studenten. Hiervan komt 38% uit het Verenigd Koninkrijk, 18% uit een ander land van de Europese Unie en 44% uit meer dan 130 andere landen, op een bepaald moment werden zelfs meer landen vertegenwoordigd dan de VN leden heeft.[5]
52% van de studenten zijn postgraduates, een opmerkelijk hoge proportie voor veel universiteiten. Postgraduates zijn onder te verdelen in Taught-Masters (MSc) en Onderzoeksstudenten (MPhil, PhD). Ongeveer 48% van alle studenten is vrouw.
De LSE Students' Union telt meer dan 160 verschillende verenigingen en sociëteiten, met een breed aanbod voor uiteenlopende interessegebieden. LSE-studenten zijn opmerkelijke gebruikers van hun campus-bibliotheek, ze lenen vier keer zoveel boeken als het nationale gemiddelde.[6]
Ranglijsten bewerken
In universiteitsvergelijkingen van Britse kranten werd de LSE tot de lijst van 2009 in de top vier geplaatst van academische instituten in het Verenigd Koninkrijk, maar in de vergelijking voor 2010 is de school gezakt naar de zevende (Times) of negende (Sunday Times) plaats.[7] In een recent onderzoek kwam de LSE naar voren als tweede, na Cambridge, op het gebied van onderzoek, en eerste op het gebied van onderzoek in de sociale wetenschappen.[bron?]
Een onderzoek door The Times naar de meningen van docenten en professoren plaatste de LSE als beste universiteit in het Verenigd Koninkrijk om Economie te studeren.
Times Higher Education Supplement World University Rankings rangschikte de LSE in 2005 als volgt:
- 2e in de wereld voor sociale wetenschappen;
- 4e in de wereld in de ogen van werkgevers;
- 9e in de wereld voor menswetenschappen;
- 11e in de wereld over het algemeen.
Op de lijst van het jaar ervoor stond de LSE eveneens als 2e van de wereld voor de sociale wetenschappen en 11e in de wereld over het algemeen. De LSE werd toen 10e op het gebied van menswetenschappen (de werkgevers ranglijst bestond toen nog niet).
De Guardian's 2006 Universiteitsgids plaatste de LSE als 3e beste universiteit in het Verenigd Koninkrijk.[8]
Volgens de ranglijst van The Complete University Guide voor 2013 is de LSE de tweede beste universiteit van Groot-Brittannië, en wat betreft 'graduate prospects' zelfs de beste. Ook werd de London School of Economics als beste plaats beoordeeld om economie te studeren.[9]
Bekende alumni en docenten bewerken
Onder de alumni en (oud-)docenten van de LSE bevinden zich onder meer zeventien Nobelprijswinnaars (voor de economie, de vrede en de literatuur), achtendertig staatshoofden en regeringsleiders, waaronder zes huidige (Italië, Denemarken, Kenia, Jamaica, Costa Rica, Kiribati), 64 huidige leden van het Britse Lagerhuis en 29 leden van het Britse Hogerhuis. Bekende alumni zijn onder meer de Amerikaanse president John F. Kennedy, een Duitse kanselier, de Deense koningin, twee Canadese ministers-presidenten, de Noorse kroonprins en een aantal miljardairs en beroemdheden.
| Staat | Naam | Affilatie | Functie |
|---|---|---|---|
|
Errol Walton Barrow (1920–1987) | BSc (Economie) 1950 | Premier 1962–1966; 1966–1976; 1986–1987 |
|
|
Mia Amor Mottley | LLB (Rechten) 1986 | Premier 2018-heden |
|
Pierre Trudeau (1919–2000) | Onderzoekstudent 1947–1948 | Premier 1968–1979; 1980–1984 |
|
|
Kim Campbell | PhD-student 1973 (graad niet behaald) | Premier Juni–November 1993 |
|
Alfonso Lopez Pumarejo | Gelegenheidsstudent 1932–1933 | President 1934–1938, 1942–1945 |
|
|
Juan Manuel Santos | MSc Economie 1975 | President 2010– |
|
Dame Eugenia Charles | LLM 1949 | Premier 1980–1995 |
|
Professor Romano Prodi | Onderzoekstudent 1962–1963 | President van de Europese Commissie 1999–2004;
premier van Italië van 1996-98 en 2006-08 |
|
Ratu Sir Kamisese Mara (1920–2004) | Diploma Economie & Sociale Admininstratie 1962 | Premier 1970–1992; President 1994–2000 |
|
Heinrich Brüning | BSc Economie-student 1911–1913
Rijkskanselier 1930–32 | |
|
Dr Kwame Nkrumah (1909–1972) | PhD 1946 | Eerste president 1960–1966 |
|
|
Hon Dr Hilla Limann (1934–1998) | BSc (Economie) 1960 | President 1979–1981 |
|
|
John Atta Mills | LLM 1967–68 | President 2009 |
|
George Papandreou | MSc Sociologie 1977 | Premier 2009–2011 |
|
|
Dr Constantine Simitis | Onderzoekstudent 1961–1963 | Premier 1996–2004 |
|
Shri KR Narayanan (1921–2005) | BSc (Economie) 1945–1948 | President 1997–2002 |
|
Moshe Sharett (1894–1965) | BSc (Economie) 1924 | Premier 1953–1955 |
|
Professor Romano Prodi | Onderzoekstudent 1962–1963 | Premier 1996–1998; 2006–2008 |
|
Michael Manley (1924–1997) | BSc (Economie) 1949 | Premier 1972–1980; 1989–1992 |
|
|
P J Patterson | LLB 1963 | Premier 1992–2006 |
|
Taro Aso | Gelegenheidsstudent 1966 | Premier 2008–2009 |
|
Jomo Kenyatta (1891–1978) | ADA 1936 | Eerste president 1964–1978 |
|
|
Mwai Kibaki | BSc Economie 1959 | President 2002– |
|
Anote Tong | MSc Sea-Use Group 1988 | President 2003– |
|
Sir Veerasamy Ringadoo (1920–2000) | LLB 1948 | Eerste president van Mauritius Maart–Juni 1992 |
|
|
Dr Navinchandra Ramgoolam | LLB 1990 | Premier 1995–2000; 2005– |
|
Sher Bahadur Deuba | Onderzoekstudent International Relations 1988–1989 | Premier 1995–1997; 2001–2003; 2004–2005 |
|
Harmodio Arias (1886–1962) | Gelegenheidsstudent, 1909–1911 | President 1932–1936 |
|
Pedro Gerardo Beltran Espanto (1897–1979) | BSc (Economie) 1918 | Premier 1959–1961 |
|
|
Beatriz Merino | LLM 1972 | Premier 2003 |
|
Marek Belka | Zomerschool 1990 | Premier 2004–05 |
|
Goh Keng Swee (1918–2010) | BSc Economie 1951; PhD Economie 1956 | Vicepremier 1959–84 |
|
John Compton (b. 1926) | LLB 1952 | Premier 1964–1979; Premier Februari–Juli 1979 & 1982–1996 |
|
Yu Kuo-Hwa (1914–2000) | "Composition-fee"-student 1947–1949 | Premier 1984–1989 |
|
|
Tsai Ing-wen | PhD Rechten 1984 | Vice-premier 2006–2007 |
|
Thanin Kraivichien | LLB 1953 | Premier 1976–1977 |
.svg){kind=small}
|
Lord Attlee (1883–1967) | "Lecturer" in de sociale wetenschappen, 1912–1923 | Premier, 1945–1951 |
|
John F Kennedy (1917–1963) | "General Course"-student 1935 | President 1961–1963 |
| Jaar | Winnaar | Prijs |
|---|---|---|
| 1925 | George Bernard Shaw | Literatuur |
| 1950 | Ralph Bunche | Vrede |
| 1950 | Bertrand Russell | Literatuur |
| 1959 | Philip Noel-Baker | Vrede |
| 1972 | Sir John Hicks | Economie |
| 1974 | Friedrich Hayek | Economie |
| 1977 | James Meade | Economie |
| 1979 | William Arthur Lewis | Economie |
| 1990 | Merton Miller | Economie |
| 1991 | Ronald Coase | Economie |
| 1998 | Amartya Sen | Economie |
| 1999 | Robert Mundell | Economie |
| 2001 | George Akerlof | Economie |
| 2003 | Robert Engle | Economie |
| 2007 | Leonid Hurwicz | Economie |
| 2008 | Paul Krugman | Economie |
| 2010 | Christopher Pissarides | Economie |
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|