Dit artikel gaat over netwerkmodulatietechniek. Voor de vogel Lora zie Geelvleugelamazone.

LoRa (van het Engelse "Long Range" dat "lange afstand" betekent) is een gepatenteerde low-power wide-area netwerkmodulatietechniek.[1] LoRa maakt langeafstandstransmissies mogelijk met een laag energieverbruik. Het is gebaseerd op spread-spectrum modulatietechnieken die zijn afgeleid van chirp spread spectrum (CSS)-technologie. Het werd ontwikkeld door Cycleo uit Grenoble, Frankrijk en overgenomen door Semtech, het oprichtende lid van de LoRa Alliance; het is gepatenteerd door het Amerikaanse octrooi nr. 9647718-B2.[2]

LoRa gebruikt licentievrije radiofrequentiebanden zoals EU433 (433.05-434.79 MHz) en EU863-870 (863-870/873 MHz) in Europa; AU915-928/AS923-1 (915-928 MHz) in Australië; US902-928 (902-928 MHz) in Noord-Amerika; IN865-867 (865-867 MHz) in India; AU915-928/AS923-1 en EU433 Zuidoost-Azië; en wereldwijd 2,4 GHz.[3] De technologie dekt de fysieke netwerklaag, terwijl andere technologieën en protocollen zoals LoRaWAN (Long Range Wide Area Network) de hogere netwerklagen bedekken. Via LoRa zijn datasnelheden te bereiken tussen 0,3 kbit/s en 27 kbit/s, afhankelijk van de spreidingsfactor, aanwezige storing en afstand.

LoRa-apparaten hebben verder geolocatiemogelijkheden die worden gebruikt voor het uitpeilen van posities van apparaten via tijdstempels van gateways.[4]

Zie ook

bewerken
bewerken