Lex van Naerssen
Alex (Lex) van Naerssen (Indonesië, 9 maart 1941 – 27 mei 2016)[1] was universitair hoofddocent in de klinisch-psychologische aspecten van de seksualiteit aan de Universiteit Utrecht.[2][3] Hij verwierf bekendheid als getuige-deskundige in rechtszaken over seksueel misbruik,[4][1] en als voorzitter en executeur-testamentair van de Dr. Edward Brongersma Stichting, de rechtsvoorganger van het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek Seksualiteit.[5][6]
| Lex van Naerssen | ||
|---|---|---|
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 9 maart 1941 | |
| Overleden | 27 mei 2016 | |
Naast onderwijs geven deed Van Naerssen empirisch onderzoek, publiceerde hij in vaktijdschriften, en gaf hij therapie.[1] Hij bestudeerde de inhoud en vorm van vijfhonderd dadertherapieën.[7] Ook zat hij in de redactie en het stichtingsbestuur van Homologie.[1]
Van Naerssen, zelf tegenstander van pedoseksualiteit,[8] beschouwde de term "pedofiel" als een oppervlakkig label en pleitte voor afschaffing ervan.[4][9] In 1974 haalde hij PvdA-senator Edward Brongersma naar Utrecht om gastcolleges te geven over pedofilie.[8] Ze raakten bevriend,[10] en Van Naerssen was jarenlang assistent en vertrouweling van Brongersma.[11]
Brongersma bepaalde dat na zijn dood Van Naerssen zou optreden als executeur-testamentair.[11] Van Naerssen vond als voorzitter van de Dr. Edward Brongersma Stichting dat alles, inclusief kinderpornografie, bewaard moest worden.[3] Nadat Van Naerssen geprotesteerd had tegen financiële transacties van een medebestuurder, werd hij door de andere bestuursleden, de seksuologen Cees Straver en Frits Wafelbakker, uit het bestuur gezet.[3][11] In de hoedanigheid van executeur-testamentair bleef hij echter wel inventariseren, en meldde de pers dat de collectie van de stichting kinderpornografie bevatte, waarna het Haarlems Openbaar Ministerie alle beeldmateriaal in beslag nam.[10][12]
Privéleven
bewerkenVan Naerssen was getrouwd met een vrouw, maar zijn belangstelling voor het andere geslacht leidde tot een scheiding.[1] Twee jaar voor zijn dood werd hij blind.[1]
Referenties
bewerken- ↑ a b c d e f Blans, Janhuib, In memoriam Lex van Naerssen, pionier universitaire homostudies in Nederland. Gay News (30 augustus 2016). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ Van Naerssen. NRC (15 september 1999). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ a b c Onmin over persoonlijk archief pedofielen. Trouw (24 augustus 1999). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ a b Bax, Pauline, Kinderporno, pedofilie en tienerseks kinderporno. De Groene Amsterdammer (1 februari 1995). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ Jaarverslag 2022. Fonds Wetenschappelijk Onderzoek Seksualiteit 18 (21 juni 2023). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ Veerman, Anja, "Seksualiteit wordt gebruikt als wapen van maatschappelijke ontwrichting". De Andere Krant (15 oktober 2023). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ Hendriks, Maria, 'Seksuele delinquent wordt niet diepgaand behandeld'. de Volkskrant (18 september 1995). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ a b (21 juni 2001). Sexuoloog Lex van Naerssen gelooft niet in een verpreutsing van de samenleving: 'De rol van AIDS is nog lang niet uitgespeeld... er staat ons nog veel leed te wachten'. DUB 32 (37)
- ↑ van Naerssen, L. (1989). Pedofilie, een controverse in de seksuologie. Tijdschrift voor Seksuologie 13 (2)
- ↑ a b Bessems, Kustaw, Uit de kluisters van de seksuele moraal. Trouw (5 oktober 2000). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ a b c Strijd over nalatenschap pleitbezorger pedofilie. NRC (24 augustus 1999). Geraadpleegd op 9 juni 2024.
- ↑ Bessems, Kustaw, Brongersmastichting wordt niet vervolgd. Trouw (5 oktober 2000). Geraadpleegd op 9 juni 2024.