Leonid Kogan

Russisch violist (1924-1982)

Leonid Borisovitsj Kogan (Russisch: Леонид Борисович Коган) (Jekaterinoslav, 14 november 1924 - Mytisjtsji, 17 november 1982) was een groots vioolvirtuoos en een van de grootste Russische violisten van de 20e eeuw. In 1951 won hij de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd.

Leonid Kogan en Maria Callas

Samen met David Oistrach kon hij worden beschouwd als een van de grootste karakteristieke personen in de Russische traditie van het vioolspel. Kogan meed publiciteit waardoor zijn carrière in de schaduw kwam te staan van zijn goede vriend Oistrach, die sterk werd gesteund door de Sovjet-autoriteiten.

Techniek

bewerken

Kogan behoorde met zijn speeltechniek tot de besten van de wereld. Zijn moderne speelstijl was niet soepel te noemen. In het spel legde hij altijd veel kracht en passie, wat een agressief spel opleverde met snellere en purere vibrato's dan gewoonlijk. Kogan slaagde erin om ook hoger op de stok toon en volume te behouden. Dit gold ook voor de hoge posities. Door zijn rechterarmtechniek wist hij een geluid te creëren waarin de G-snaar niet onnodig dof en zacht klonk.

De instrumenten

bewerken

Kogan speelde op twee Guarneri del Gesù violen:

  • de ex-Colin uit 1726.
  • de ex-Burmester uit 1733.

Hij speelde met Franse stokken gemaakt door Dominique Peccatte. Kogan heeft de instrumenten nooit zelf in zijn bezit gehad. Zij waren eigendom van de Sovjetautoriteiten. Hedendaags zijn de violen meer dan 4 miljoen Amerikaanse Dollars waard.

Zie de categorie Leonid Kogan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.