Klappertaart
Klappertaart is categorie van desserts waarschijnlijk ontstaan in koloniaal in Indonesië.[1] De naam is een samenstelling van het Nederlandse woord klapper, uit Maleis kelapa, en het Nederlandse woord taart. Er bestaan meerdere soorten klappertaart die grofweg verdeeld kunnen worden in twee soorten: met of zonder melk en/of kokoswater.[2] De basisingrediënten zijn geraspte jonge kokosnoot, tarwebloem of brood, boter, suiker en eieren. Hieraan kunnen toegevoegd worden amandelen, rozijnen, krenten, anijs[3], vanille, rum of marasquin.[4]
De taarten werden in koloniaal Indonesië gegeten en bereid door (Indo-)Europeanen die de dure moeilijk verkrijgbare boter[5] en veelal geïmporteerde tarwebloem[6] konden veroorloven. Dit wil echter niet betekenden dat het door hen uitgevonden werd. Recepten voor Klappertaart zijn van 1872[1] tot vandaag de dag te vinden in Indische en Indonesische kookboeken. Het gerecht is een onderdeel van de Indische keuken in Nederland. In Indonesië werd het in 2013 opgenomen in een lijst met dertig iconische gerechten uit de Indonesische keuken door een werkgroep van het Ministerie van Toerisme en Creatieve Economie.[7]
Er is geen exacte geografische oorsprong van het gerecht te vinden in koloniale bronnen. Het gerecht lijkt echter vooral in Manado in Noord-Celebes (Indonesië) populair te zijn en het wordt door sommige geschouwd als een gerecht typerend voor de streek.
Bronnen, noten en/of referenties
|