King Pleasure

Amerikaans jazzmuzikant (1922-1981)

King Pleasure, geboren als Clarence Beeks (Oakdale, 24 maart 1922 - Los Angeles, 21 maart 1981)[1][2][3], was een Amerikaanse jazzzanger.

King Pleasure
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Clarence Beeks
Geboren Oakdale, 24 maart 1922
Geboorteplaats OakdaleBewerken op Wikidata
Overleden Los Angeles, 21 maart 1981
Overlijdensplaats Los AngelesBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep zanger
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Biografie

bewerken

King Pleasure groeide op in Cincinnati. In 1949 won hij in New York een concours in het Apollo Theater, hetgeen hem een spoedige carrière opende. Zijn opname van Moody's Mood for Love, een door Eddie Jefferson (de pionier van de vocalese) van tekst voorziene zangversie van James Moody's solo over I'm in the Mood for Love uit 1949, werd in 1952 een hit in de Verenigde Staten. Zijn popularisering van de zogenaamde vocalisering, dat ook werd overgenomen door de zangformatie Lambert, Hendricks & Ross, bezorgde hem in 1953 de overwinning van de DownBeat-poll. King Pleasure verkreeg daarna zangversies van Parker's Mood (ook naar een presentatie van Jefferson) en van soli van Stan Getz en Illinois Jacquet. Na verdere opnamen tot begin jaren 1960 woonde hij daarna vergaand teruggetrokken aan de westkust.

Overlijden

bewerken

King Pleasure overleed in maart 1981 drie dagen voor zijn 59ste verjaardag .

Discografie

bewerken
  • 1958: King Pleasure Sings / Annie Ross Sings
  • 1960: Golden Days
  • 1992: Moody's Mood for Love (Blue Note Records, cd)

Literatuur

bewerken