Kerkdijk (Doornspijk)

De Kerkdijk is een eeuwenoude dijk uit 1325. Het verbindt Doornspijk met de oude Zuiderzeekust, wat nu het Veluwemeer is.

De naam van de Kerkdijk is ontstaan door de Sint Ludgeruskerk die eeuwenlang op de plek stond waar tot 1825 het oorspronkelijke kerkdorp Doornspijk lag, aan de Zuiderzee. In de 14e eeuw werd de dijk ook wel Wessinghedike genoemd, omdat bewoners van de buurt Wessinge in Doornspijk daar naar de kerk gingen. De mensen die op de hoger gelegen gronden van de Veluwe woonden en die in Doornspijk naar de kerk wilden, liepen eeuwenlang te voet over de kerkdijk, Kerkepad op zondag naar de kerkdienst van Ludgeruskerk te gaan.

In februari 1825 brak er een storm uit, Doornspijk lag toen nog aan de Zuiderzee en kreeg te maken met een overstroming, de kerk uit de 12e eeuw overspoelde met de omliggende boerderijen. De Kerk en de boerderijen werden zwaar beschadigd. Een blikseminslag op 18 oktober zorgde ervoor dat de resten door brand werden verwoest. De Sint Ludgeruskerk en het kerkdorp Doornspijk verdwenen voorgoed.

Overlevenden van de ramp trokken naar de hoger gelegen zandruggen van de Veluwe.

Op de oude plek waar de oude kerk gestaan heeft, is de plattegrond van de fundamenten nog te zien.

Het huidige dorp Doornspijk ontstond in de loop van de 19e eeuw rondom de nieuwe kerk die in 1829 weer helemaal opnieuw opgebouwd was.

Het lag veel verder van de zee op de hogere gronden van de Veluwe, helemaal veilig was het nog niet. De grote overstroming van 1916 bewijst dat. De stormvloed van 1916 was de aanleiding voor het afsluiten van de Zuiderzee. Het gevaar van overstromingen verdween pas door de bouw van de Afsluitdijk in 1932.

De Kerkdijk uit 1325 ligt er nog, is nu een onderdeel van een van de Klompenpaden routes het Thornspiccerpad is een wandelroute van 21 km. Links van de dijk ligt de Goorkolk wat een blijvende herinnering is aan de dijkdoorbraak van 1881. De Kolk ontstond door de kracht van het water wat ook ‘Wiel’ genoemd wordt.