Kaartlezer
Een kaartlezer is een apparaat waarmee kaarten met machineleesbare informatie worden gelezen.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/IBM_1402_at_CHM.jpg/220px-IBM_1402_at_CHM.jpg)
Onderscheiden kunnen worden apparaten die inderdaad alleen lezen, en apparaten die, hoewel kaartlezer genoemd, ook data op de kaart aanbrengen of veranderen. Dit laatste is van toepassing op de OV-chipkaartlezer.
Een ander onderscheid is de wijze van opslag van de informatie op de kaart: in ponsgaten, gedrukte tekst, een streepjescode, een magneetstrip, een elektronisch geheugen enz.
Toepassingen (onder andere)
bewerken- Lezen van een aantal ponskaarten. Men kan een stapel kaarten invoeren, deze worden dan automatisch doorgevoerd en een voor een gelezen. Een kaartlezer wordt onderscheiden van een kaartponser.
- Het weergeven van de (rest)waarde van een telefoonkaart of een andere chipkaart.
- Toegangsverlening tot een computer of een website met een chipkaart zoals een e-ID of elektronische identiteitskaart.
- Toegangscontrole bij gebouwen en terreinen. Bevoegde personen zijn in het bezit van een kaart waarmee, deuren, tourniquets of slagbomen kunnen worden geopend.
- Betalingsverkeer door middel van creditcards en bankpasjes. Bij pinnen wordt de kaart alleen gelezen, bij chippen ook beschreven.
- Betalingen bij parkeergarages en voor het openbaar vervoer (zie ook OV-chipkaartlezer).
- Opslag en overdracht van databestanden.
- Slagboomfunctie voor de Nokia's en LG's.
Voorbeelden zijn fotobestanden van een digitale camera of muziek voor een telefoon op een zogenaamde SD-kaart. Sommige computers hebben daarvoor een ingebouwde kaartlezer. Anders kan een externe kaartlezer worden aangesloten op een USB-poort op de computer of kan de camera of telefoon met een bijgeleverde USB-kabel rechtstreeks op de computer worden aangesloten.