Jules De Bruycker

persoon

Jules De Bruycker (Gent, 29 maart 1870 - aldaar, 5 september 1945) wordt net als James Ensor gerekend tot de belangrijkste Vlaamse etsers.

Zelfportret, 1932

Het oude Gent en vooral de Sint-Niklaaskerk was zijn voornaamste inspiratiebron. In deze kerk werd in 2008 een tentoonstelling van zijn werken georganiseerd.

Hij werd professor aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hij werkte een tijdlang in hetzelfde atelier als Charles-René Callewaert. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij te Londen en hij verwierf er wereldfaam met zijn oorlogsprenten. Typisch voor zijn kunst zijn uitbeeldingen van oude volkstypes, terwijl zijn merkwaardige kathedralen (Rouen, Amiens, Antwerpen) opzien baarden. Ook volksscènes te Parijs, Brussel en Antwerpen tekenen virtuoos het alledaagse, vaak armoedige leven.

Grégoire Le Roy publiceerde in 1933 "L'oeuvre gravé de Jules De Bruycker, avec une notice critique et biographique."

TentoonstellingenBewerken

  • 1991, VALYERMO (California, USA), Jules De Bruycker (1870 - 1945), The Community of St. Andrew's Priory (28 - 29/9) (58 zw/w afb van de 74 vermelde werken)

LiteratuurBewerken

  • 1926, Georges Chabot, tijdschrift La Revue d'Art, Onze Kunst, nr. 10
  • 1930, Paul Collin, La peinture Belge depuis 1830, Cahiers de Belgique, Brussel, p 267
  • 1931, Pol de Mont, De Schilderkunst van 1830 to en met 1930 in België, Martinus Nyhoff, 's-Gravenhage, p 115
  • 1933, Georges Chabot, Arabesken rond het werk van Jules De Bruycker, Jules DE BRUYCKER, Kunst, maandblad voor oude en jonge beeldende, bouw, en sierkunsten, nr 2-3, pp 33-40 met 26 zw/w afb.
  • 1933, Hubert Devoghelaere, Jules De Bruycker, in het voornoemde tijdschrift, pp 65–71

Externe linkBewerken

Zie de categorie Jules De Bruycker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.