Johann von Dallwitz
Johann (Hans) Nikolaus Michael Louis von Dallwitz (Breslau, 29 september 1855 - landgoed Bossee bij Westensee, 2 augustus 1919) was een Duits politicus.
Hij bezocht het gymnasium te Dresden en studeerde vervolgens rechten. Daarna was hij in dienst bij de Pruisische overheid. Hij was van 1887 tot 1899 districtscommissaris van Lüben en van 1893 tot 1899 lid van het Pruisische Huis van Afgevaardigden. In 1899 werd hij Regierungsrat in Posen, in 1902 staatsminister van Anhalt en in 1901 eerste president van de provincie Silezië. Van 1910 tot 1914 was hij Pruisisch minister van Binnenlandse Zaken. Deze functie legde hij neer na een conflict over zijn conservatieve denkbeelden.
In 1914 werd hij door keizer Wilhelm II als opvolger van Karl von Wedel tot rijksstadhouder van Elzas-Lotharingen benoemd. Daar wees hij de grondwet van 1911 af en trachtte hij een vereniging met Pruisen te bewerkstelligen. De Eerste Wereldoorlog voorkwam echter een verdere escalatie van het conflict tussen Elzas-Lotharingen en Pruisen (zie ook: Zabern-affaire). Hij stierf op 2 augustus 1919.
| Voorganger: Kurt von Koseritz |
Staatsminister van Anhalt 1903-1909 |
Opvolger: Ernst von Laue |
| Voorganger: Robert von Zedlitz-Trützschler |
Eerste president van Silezië 1910 |
Opvolger: Hans Lauchlan von Guenther |
| Voorganger: Friedrich von Moltke |
Minister van Binnenlandse Zaken van Pruisen 1910-1914 |
Opvolger: Friedrich Wilhelm von Loebell |
| Voorganger: Karl von Wedel |
Rijksstadhouder van Elzas-Lotharingen 1914-1918 |
Opvolger: Rudolf Schwander |