Jodiden zijn chemische verbindingen waarin het element jodium zich formeel in een oxidatietoestand van -I bevindt.[1] Jodiden kunnen covalente verbindingen zijn, zoals waterstofjodide, of ionaire zouten zoals natriumjodide.

Koper(I)jodide

Ionaire jodiden

bewerken

Ionaire jodiden (zouten van waterstofjodide) bestaan uit jodide-ionen (I) en kationen van een ander element (meestal een metaal). De meeste ionaire jodiden zijn goed oplosbaar in water (bijvoorbeeld kaliumjodide en lithiumjodide), met uitzondering van zilverjodide en lood(II)jodide.

Testen op jodide-ionen kan gebeuren door toevoegen van lood(II)nitraat. Vorming van een helgeel neerslag van lood(II)jodide wijst op de aanwezigheid van jodide-ionen.

Di-jood lost beter op in een oplossing van jodide-ionen dan in water wegens de vorming van complexe tri-jodide-ionen :

I(aq) + I2(s) → I3(aq)

Covalente jodiden

bewerken

Covalente jodiden ontstaan door binding van een niet-metaal met jodium. Enkele voorbeelden :

Zie ook

bewerken