Jaws: The Revenge

Jaws: The Revenge (alias Jaws 4) is een Amerikaanse horror/thrillerfilm uit 1987, geregisseerd door Joseph Sargent. Het is het derde en laatste vervolg op Steven Spielbergs kaskraker Jaws.

Jaws: The Revenge
Tagline	This Time It's Personal
Alternatieve titel(s)	Jaws 4
Regie	Joseph Sargent
Producent	Joseph Sargent
Scenario	Michael De Guzman
Hoofdrollen	Lorraine Gary Lance Guest Mario Van Peebles, Michael Caine Karen Young Judith Barsi
Muziek	Michael Small John Williams (themamuziek)
Montage	Michael Brown
Cinematografie	John McPherson
Distributie	Universal Pictures
Première	17 juli 1987
Genre	Horror, Thriller
Speelduur	89 minuten
Taal	Engels
Land	Verenigde Staten
Budget	$ 20.000.000
Gewonnen prijzen	1
Overige nominaties	8
Voorloper	Jaws 3-D
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

De film werd met negatieve reacties ontvangen.

Verhaal

In dit vervolg wordt de familie Brody opnieuw slachtoffer van de haai. In eerste instantie wordt Sean (Anderson) gedood door de haai tijdens Kerst. De weduwe van Martin Brody, Ellen (Lorraine Gary), bezoekt haar oudste zoon, Michael (Lance Guest) op de Bahama's. Op de Bahama's krijgt Ellen een relatie met Hoagie Newcombe (Michael Caine). Na enkele aanvallen op de familie is Ellen ervan overtuigd dat de haai haar is gevolgd naar de Bahama's.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Gary, Lorraine Lorraine Gary	Ellen Brody
Guest, Lance Lance Guest	Michael Brody
Peebles, Mario Van Mario Van Peebles	Jake
Caine, Michael Michael Caine	Hoagie Newcombe
Young, Karen Karen Young	Carla Brody
Barsi, Judith Judith Barsi	Thea Brody
Whitfield, Lynn Lynn Whitfield	Louisa
Anderson, Mitchell Mitchell Anderson	Sean Brody
Mello, Jay Jay Mello	jonge Sean Brody

Achtergrond

Productie

Joseph Sargent produceerde en regisseerde de film.

Jaws: The Revenge werd gefilmd op locatie in New England en in de Caraïben en voltooid in de studio's van Universal. Net als in de eerste twee films diende Martha's Vineyard als locatie voor het fictieve eiland Amity.

Het special effects-team reisde al een maand voor de opnames begonnen af naar South Beach, Nassau om voorbereidingen te treffen. Voor de haai werd wederom een modelhaai gebruikt. Ditmaal moest het special effects-team extra stunts voorbereiden, zoals een scène waarin de haai uit het water springt.

Filmmuziek

De muziek voor de film werd gecomponeerd door Michael Small. De muziek kreeg zelf betere kritieken dan de film. Behalve de nummers gecomponeerd door Small, bevat de film ook het nummer Nail it to the Wall van Stacy Lattislaw en de hit You Got It All van The Jets.

De nummers zijn:

1. "Main Title"
2. "Underwater"
3. "The Bahamas"
4. "Premonition"
5. "Moray Eel"
6. "Alive Or Dead"
7. "The Shark"
8. "Revenge & Finale"

Reacties

De film werd met vrijwel uitsluitend negatieve reacties ontvangen. Desondanks slaagde de film er wel in de productiekosten terug te verdienen. De wereldwijde opbrengst van $51.881.013 was de laagste opbrengst van alle Jaws-films.

De film werd vooral bekritiseerd vanwege de vele onmogelijke scenario’s, zoals de haai die wraak zou zoeken.

Prijzen en nominaties

jaar	prijs	categorie	genomineerde(n)	uitslag
1988	Saturn Award	beste actrice	Lorraine Gary	genomineerd
	Golden Raspberry Award	slechtste visuele effecten	Henry Millar	gewonnen
		Slechtste acteur	“Bruce” (de haai)	genomineerd
		Slechtste actrice	Lorraine Gary
		Slechtste regisseur	Joseph Sargent
		Slechtste film	Joseph Sargent
		Slechtste scenario	Michael De Guzman
		Slechtste mannelijke bijrol	Michael Caine

Trivia

• De ondertitel This Time It's Personal is een populaire uitdrukking geworden, ondanks het gebrek aan financieel en artistiek succes. De uitdrukking wordt meestal op een komische manier gebruikt.
• In de film Back to the Future Part II ziet de hoofdpersoon, Marty McFly, in het jaar 2015 reclame voor Jaws 19, met als tagline This time it's REALLY personal!. Dit is zowel een parodie op de vele Jaws-films, als op de tagline van Jaws: The Revenge.