Jaco Stamperius
Jacoba Alice Elisabeth (Jaco) Stamperius (De Bilt, 28 juli 1921 – Maassluis, 10 juli 1975) was een Nederlands verzetsstrijdster tijdens de Tweede Wereldoorlog.
| Jaco Stamperius | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Jacoba Alice Elisabeth Stamperius | |||
| Geboren | 28 juli 1921, De Bilt | |||
| Overleden | 10 juli 1975, Maassluis | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Groep | Utrechts Kindercomité | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenJaco Stamperius werd geboren in De Bilt, als dochter van letterkundige Jacob Stamperius en Maria Balk. In 1938 slaagde ze voor het eindexamen HBS-B aan het Christelijk Lyceum in Zeist.[1] Ze ging vervolgens medicijnen studeren in Utrecht. In 1939 verhuisde ze vanuit Zeist naar Utrecht, waar ze ging wonen op Heerenstraat 23. Ze werd lid van de UVSV. In 1942 verhuisde ze naar Wittevrouwensingel 106.[2]
Tweede Wereldoorlog
bewerkenTijdens de oorlog deed Stamperius verzetswerk. In maart 1943 werd ze, samen met haar vriend Jelle de Jong, een vaste medewerker van het Utrechts Kindercomité. In het voorjaar van 1943 bracht ze veel kinderen naar onderduikadressen.
Na de mislukte aanslag in Esch, in juni 1943, dook Stamperius, inmiddels ongeveer een half jaar zwanger, onder in Tiel. Ook daar verrichtte ze verzetswerk. In september 1943 bracht ze in het ziekenhuis van Tiel haar dochter Hannemieke ter wereld.[3] Aangezien De Jong zijn dochter niet wilde erkennen, kreeg zij de achternaam Stamperius. Hannemieke Stamperius werd later bekend als feministisch auteur van wetenschappelijk werk (literatuurwetenschappen), kinderboeken, literaire romans (onder het pseudoniem Hannes Meinkema) en detectives (onder het pseudoniem Justa Abbing).
Na de oorlog
bewerkenNa de oorlog trok Jaco Stamperius met haar dochter in bij een tante in Bilthoven.[3][4] In 1948 behaalde ze het doctoraal examen geneeskunde.[5] In hetzelfde jaar trouwde ze met F.A. Nelemans.[6] In 1949 promoveerde ze aan de Universiteit Utrecht.[7] Ze praatte nooit meer over de oorlog.[3]
Jaco Nelemans-Stamperius overleed in 1975 op 53-jarige leeftijd in Maassluis.[8]
- Bert-Jan Flim, Omdat hun hart sprak. Geschiedenis van de georganiseerde hulp aan Joodse kinderen in Nederland, 1942-1945, 2e druk, 1996.
- ↑ "Eindexamens H.B.S.-EN.", Algemeen Handelsblad, 6 juli 1938. Geraadpleegd op 1 juni 2024. – via Delpher.
- ↑ U.V.S.V. almanak voor 1942 (1942). Geraadpleegd op 1 juni 2024 – via Delpher.
- ↑ a b c Post, Walter, Oude Bekenden 26: Hannemieke Stamperius/Hannes Meinkema. de Tielenaar (22 februari 2020). Geraadpleegd op 1 juni 2024.
- ↑ Utrechtsche Almanak voor 1946 (1946). Geraadpleegd op 1 juni 2024 – via Delpher.
- ↑ "Academische examens", Trouw, 10 februari 1948. Geraadpleegd op 1 juni 2024. – via Delpher.
- ↑ "Familiebericht", Trouw, 19 juli 1948. Geraadpleegd op 1 juni 2024. – via Delpher.
- ↑ Nelemans-Stamperius, J. A. E. (1949). Succus liquiritiae en maagzweren (Dissertatie, Universiteit Utrecht).
- ↑ "Familiebericht", Trouw, 11 juli 1975. Geraadpleegd op 1 juni 2024. – via Delpher.