J.D. Vance
James David Vance (geboren als James Donald Bowman) (Middletown, 2 augustus 1984) is een Amerikaans politicus. Sinds 3 januari 2023 is hij senator voor Ohio. Hij is lid van de Republikeinse Partij en werd bekend met zijn memoires uit 2016, Hillbilly Elegy. Op 15 juli 2024 werd Vance door presidentskandidaat Donald Trump aangewezen als vicepresidentskandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024.
| J.D. Vance | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Vance in 2023
| ||||
| Volledige naam | James David Vance | |||
| Geboren | 2 augustus 1984 Middletown (Ohio) | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Politieke partij | Republikeinse Partij | |||
| Partner | Usha Chilukuri | |||
| Handtekening | 
| |||
| Senator voor Ohio | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 3 januari 2023 | |||
| Voorganger | Rob Portman | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenVance werd geboren in Middletown (Ohio). Hij diende bij het Korps Mariniers voordat hij politicologie en filosofie studeerde aan de Ohio State University en Juris Doctor werd aan de Yale Law School.
Tijdens de presidentsverkiezingen van 2016 was Vance een bekende criticus van de Republikeinse kandidaat Donald Trump. In een USA Today- column van februari 2016 schreef hij dat "Trumps feitelijke beleidsvoorstellen, variëren van immoreel tot absurd."[1] In de Atlantic[2] noemde Vance Trump "culturele heroïne".[3] In oktober 2016 noemde hij zichzelf een ‘nooit-Trump-man’.[4] In een privébericht op Facebook noemde hij Trump "Amerika's Hitler".[5]
Zijn memoires, die zijn opvoeding in Middletown en de Appalachiaanse waarden van zijn familie beschrijven, werden een New York Times-bestseller en trokken veel aandacht van de pers tijdens de presidentsverkiezingen van 2016. In 2020 kwam de filmversie Hillbilly Elegy uit met onder anderen Amy Adams en Glenn Close in de hoofdrollen.
Vance lanceerde zijn eerste politieke campagne voor de senaatszetel van Ohio in 2021 en won de Republikeinse nominatie nadat hij werd gesteund door voormalig president Donald Trump. Hij versloeg de Democratische kandidaat Tim Ryan.
Standpunten
bewerkenIn de Senaat wordt Vance gezien als een voorstander van economisch populisme,[6] waarbij hij voorstander is van meer protectionisme.[7] Wat sociale kwesties betreft, steunde Vance de vernietiging van Roe v. Wade en is hij tegen het recht op abortus, zelfs in gevallen van verkrachting of incest, maar steunt uitzonderingen wanneer het leven van een moeder in gevaar is.[8] Vance is tegenstander van het homohuwelijk. Vance is verder tegen Amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne.[9]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel J. D. Vance op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Vance, J. D., "Trump speaks for those Bush betrayed: Column", USA Today, February 18, 2016. Gearchiveerd op July 10, 2021. Geraadpleegd op July 19, 2021.
- ↑ (en) Author Appearances: J. D. Vance. Charlie Rose. Gearchiveerd op July 15, 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
- ↑ (en) Voght, Kara (9 november 2022). J.D. Vance Kissed Trump's Ass Just Enough to Make It to the Senate. Gearchiveerd op 28 april 2024. Rolling Stone
- ↑ Jill, Colvin, "Trump backs GOP's JD Vance in US Senate primary in Ohio", ABC News, ABC, 15 april 2022. Gearchiveerd op 16 april 2022. Geraadpleegd op 17 april 2022.
- ↑ Jacobs, Ben, J.D. Vance on His MAGA Conversion. Intelligencer (22 april 2022). Gearchiveerd op May 20, 2024. Geraadpleegd op May 21, 2024.
- ↑ (en) Douthat, Ross, "Opinion | What J.D. Vance Believes", The New York Times, 13 juni 2024. Geraadpleegd op 15 juli 2024.
- ↑ RABAEY, Maarten, "‘Voor Europa is de aanduiding van J.D. Vance geen goed nieuws: hij is tegen steun aan Oekraïne’", De Morgen, 16 juli 2024.
- ↑ (en) Nagourney, Adam, "J.D. Vance on the Issues, From Abortion to the Middle East", The New York Times, 15 juli 2024. Gearchiveerd op July 15, 2024. Geraadpleegd op 15 juli 2024.
- ↑ (en) Nagourney, Adam, "J.D. Vance on the Issues, From Abortion to the Middle East", The New York Times, 15 juli 2024. Gearchiveerd op July 15, 2024. Geraadpleegd op 15 juli 2024.