Iberdrola
Iberdrola is een Spaanse nv en multinationale onderneming, actief in de elektriciteitssector en gevestigd in Bilbao, Baskenland. Het bedrijf werd opgericht op 1 november 1992 na een fusie tussen Hidroeléctrica Española en Iberduero.[1][2]
| Iberdrola S.A. | ||||
|---|---|---|---|---|
.svg)
| ||||
| Beurs | BME: IBE | |||
| Grootaandeelhouders | Qatar Investment Authority (8,7% per 31 dec. 2022) | |||
| Oprichting | 1 november 1992 | |||
| Sleutelfiguren | Jose Ignacio Sanchez Galan (CEO) | |||
| Hoofdkantoor | Bilbao, Spanje | |||
| Werknemers | 40.090 (gemiddeld, 2022) | |||
| Producten | Elektriciteit, duurzame energie, aardgas, netwerken | |||
| Industrie | elektriciteitsbedrijf, elektriciteitsopwekking | |||
| Omzet/jaar | € 53,9 miljard (2022) | |||
| Winst/jaar | € 4,3 miljard (2022) | |||
| Marktkapitalisatie | € 69,5 miljard (31 dec. 2022) | |||
| Website | iberdrola.com | |||
| ||||
Iberdrola heeft ongeveer 41.000 werknemers in dienst en bedient ongeveer 34,3 miljoen klanten. Sinds 2023 heeft bedraagt de productiecapaciteit 62.045 megawatt (MW), waarvan 41.246 MW afkomstig is uit hernieuwbare bronnen wereldwijd.[3]
Het bedrijf is het grootste elektriciteitsbedrijf in Europa en het op één na grootste ter wereld in termen van marktkapitalisatie, met meer dan 71 miljard euro.[4] In 2015 heeft de onderneming zich ertoe verbonden de CO2-uitstoot met 50% te verminderen tegen 2030.[5] Iberdrola heeft een totale investering van 47 miljard Euro aangekondigd. Daarvan zal 17 miljard gespendeerd worden aan hernieuwbare energiebronnen.[6] Tot haar dochterondernemingen behoren Iberdrola España (Spanje), ScottishPower (Verenigd Koninkrijk), Avangrid (Verenigde Staten), Neoenergia S.A. (Brazilië), Iberdrola México S.A. (Mexico), Iberdrola Energía Internacional SAU (Internationaal) en Iberdrola Energía Internacional SAU (Spanje).[7]
Zij wordt sinds 2005 voorgezeten door Ignacio Sánchez Galán.
Hernieuwbare energie bewerken
Iberdrola produceert voornamelijk hernieuwbare energie uit wind (onshore en offshore), zon, waterkracht en groene waterstof. In 2023 bedroeg de totale geïnstalleerde hernieuwbare capaciteit 41.250 MW.[8]
In 2022 werd meer dan 50% van de energieproductie opgewekt door wind, 35% door waterkracht en 10% door zonne-energie. In datzelfde jaar bereikte de uitstoot van koolstofdioxide een waarde van slechts 59 gram per kWh in Europa en 88 gram/kWh wereldwijd. Ongeveer 80% van de totale capaciteit van Iberdrola is emissievrij.[9] Het bedrijf is van plan om tegen 2025 17 miljard euro te investeren in hernieuwbare energie.
Iberdrola is wereldleider op het gebied van windenergie op land, met een totaal geïnstalleerd vermogen van 20.000 MW. Het heeft zich ook toegelegd op offshore windenergie, met vier operationele windparken: West of Duddon Sands (389 MW)[10] en East Anglia ONE (714 MW) in het VK, Wikinger (350 MW) in Duitsland en Saint-Brieuc (496 MW) in Frankrijk,[11] evenals andere in aanbouw zoals Baltic Eagle (476 MW) in Duitsland[12] en Vineyard Wind 1 (806 MW) in de VS.
Een van de belangrijkste projecten is het Tâmega Complex in Portugal, dat drie dammen en drie waterkrachtcentrales omvat, met een totale capaciteit van 1.158 MW.[13] Op het gebied van zonne-energie heeft het bedrijf wereldwijd 4.576 MW aan geïnstalleerde capaciteit. De groep is onlangs begonnen met de ontwikkeling van groene waterstof door de opening van de grootste fabriek in Europa, in Spanje.
Netwerken bewerken
Het bedrijf is ook een netwerkbeheerder en dit is een gereguleerde activiteit. Daarom zijn de resultaten zeer stabiel en nauw verbonden met het in deze tak geïnvesteerde kapitaal. Het bedrijf was in 2017 goed voor meer dan 34 miljoen elektriciteits- en aardgasklanten. Iberdrola verdeelt meer elektriciteit dan het zelf opwekt. Wereldwijd heeft Iberdrola meer dan 41.000 werknemers.[14]
Geschiedenis bewerken
In 1901 werd Hidroeléctrica Ibérica opgericht en in 1907 ontstond Hidroeléctrica Española. Tijdens de Spaanse burgeroorlog werden veel energiecentrales en netwerken vernietigd. Er werd geen onderhoud gepleegd in die periode. De Tweede Wereldoorlog en de politieke en economische isolatie van Spanje onder het bewind van dictator Francisco Franco maakten het moeilijk voor Spaanse bedrijven om moderne apparatuur aan te schaffen. In 1944 werd Iberduero gevestigd.
In 1972 begon men met het produceren van elektriciteit in de kerncentrale van Santa María de Garoña. Dit liep door tot de sluiting van de centrale in 2013. 1981 was het jaar waarin men een kerncentrale van de tweede generatie opstartte: de Almaraz centrale in Cáceres. In 1992 fuseerden Iberduero en Hidroeléctrica Española; dit moment wordt gezien als de grondslag van Iberdrola. met een investering in Zuid-Amerika in 1995 werd de onderneming voor het eerst buiten Spanje actief. Het laatste deel van de twintigste eeuw luidde een fase van expansie in, met uitbreidingen van de bedrijfsactiviteiten in Latijns-Amerika (voornamelijk in Mexico en Brazilië).
In de jaren negentig begon men met ernst aan duurzame energie te werken. Met dit doel werd een aparte onderneming, Iberdrola Renovables, opgericht. Een deel daarvan werd in 2007 afgestoten door middel van een beursintroductie. Dit was een tijdelijke maatregel, want in 2011 werd deze transactie weer ongedaan gemaakt.[15] Iberdrola Renovables was toen actief in 23 landen, met een opgesteld vermogen van 12.530 MW tegen eind 2010. In 2010 bedroeg de productiecapaciteit van elektriciteit 25.400 miljoen kWh.
Iñigo de Oriol e Ybarra werd voorzitter van Iberdrola en bekleedde deze positie tot 2005. Dat jaar werd hij opgevolgd door Jose Ignacio Galan.[16]
In april 2007 volgde de grote overname van ScottishPower waarvoor Iberdrola zo'n 11,6 miljard pond sterling neertelde.[17] Met deze acquisitie verkreeg de onderneming ook een bescheiden aanwezigheid in de Verenigde Staten. PPM Energy, een dochteronderneming van ScottishPower in Oregon, bezit diverse windparken in dit bedrijf. In 2008 werd Energy East overgenomen voor 4,5 miljard US dollar. Daarmee verstevigde Iberdrola zijn positie in Noord-Amerika.[18]
In 2011 breidde de firma haar activiteiten uit op de Braziliaanse markt met de overname van Elektro.[19]
In 2013 werd de bouw van de La Muela-centrale (in Cortes de Pallás, Valencia; 848 MW) voltooid – het betreft hier één van de grootste centrales voor de opslag van waterkracht in Europa.[20][21]
In februari 2015 voegde Iberdrola zijn Amerikaanse activiteiten samen met UIL Holdings, een Amerikaans elektriciteitsproductie- en gasdistributiebedrijf, voor een kostenpost van drie miljard US dollar. Hierdoor ontstond een nieuw beursgenoteerd bedrijf, waarvan het aandeelhouder zou zijn.[19]
In december 2015, na de integratie van Iberdrola USA en UIL Holdings Corporation, werd Avangrid opgericht en bracht Iberdrola 18,5% van dit bedrijf naar de beurs in New York.[20]
In 2015 verbond het bedrijf zich ertoe de CO2-uitstoot met 50% te verminderen tegen 2030[5] en eind 2017 kondigde het zijn voornemen aan om al zijn kolengestookte elektriciteitscentrales wereldwijd te sluiten[22] Iberdrola maakte een totale investering van 47 miljard Euro bekend, waarvan €17 miljard aan hernieuwbare energie besteed zou worden. Hiermee wilde men het aandeel aan hernieuwbare energie verhogen tot 52.000 MW in 2025.[23][24]
In oktober 2020 volgde de acquisitie van Infigen, een Australische onderneming gespecialiseerd in zonneënergie, voor het equivalent van ongeveer 550 miljoen US dollar. In 2020 werd de laatste centrale met steenkool als brandstof gesloten.[6]
In hetzelfde jaar werd het Franse Aalto Power aangekocht voor 100 miljoen Euro. Dit was een duurzaam energiebedrijf gericht op windenergieprojecten.[25][26] Overnames van Iberdrola in 2020 omvatten ook de distributeur CEB-D in Brazilië en Acacias Renewables in Japan.[27][28] Dat jaar werd ook de grootste fotovoltaïsche installatie van Europa in gebruik genomen: de Núñez de Balboa-installatie (500 MW) in Badajoz.[29] In Australië begon de bouw van Port Augusta, ’s werelds eerste hybride centrale (wind en zon) met een capaciteit van 317 MW.[30][31]
In 2021 berichtte Iberdrola over een extra investering van 7,090 miljoen Euro voor de bouw van het windmolenpark op zee East Anglia Hub.[32] Dit windmacrocomplex omvat drie projecten met een totale capaciteit van 2,900 MW: East Anglia ONE North, East Anglia TWO en East Anglia THREE.[33]
In 2021 waagde Iberdrola zich op de Taiwanese markt door offshore windprojecten te verwerven.[34]
In 2022 opende het bedrijf de groene waterstofinstallatie in Puertollano, die tot 3.000 ton hernieuwbare waterstof per jaar kan produceren.[35][36] Iberdrola vestigde ook het hydro-elektrische complex van Tâmega (Tâmega rivier - noordelijk Portugal) met een investering van 1,5 miljard Euro.[37]
In 2023 maakte de onderneming, samen met ACE Terminal en Hynetwork Services, de ontwikkeling bekend van de groene waterstofmaritieme corridor tussen Spanje en Nederland. De koning van Nederland bezocht, vergezeld door Ignacio Galán, de installatie toen overeenkomsten werden ondertekend tussen Iberdrola, ACE Terminal en Hynetwork Services.
In april 2023 kondigde Iberdrola de verkoop aan van 8.539 megawatt (MW), waarvan 99% uit gascentrales met gecombineerde cyclus, aan de Mexicaanse staat voor 6 miljard dollar.[38]
In het eerste halfjaar van 2023 steeg de nettowinst van het bedrijf naar 2,52 miljard Euro, van 2,08 miljard Euro het vorige jaar.[39][40]
In de zomer van 2023 startte de energieproductie van één van de belangrijkste offshore windmolenparken van het bedrijf, in Saint-Brieuc in Bretagne. Met een inleg van 2,4 miljard Euro wordt geschat dat het jaarlijks 1.820 GWh energie zal produceren en zal leveren aan 835.000 mensen.[41][42]
Publieke activiteiten bewerken
Iberdrola is een Equality Partner voor het Spaanse Olympisch Comité en ondersteunt zowel de Olympische als de Paralympische Spelen. Het bedrijf promoot 32 Nationale Federaties.[43][44]
De firma tekende in het seizoen 2009-2010 een sponsorovereenkomst met de Koninklijke Spaanse Voetbalfederatie (RFEF) als hoofdsponsor van het Spaanse nationale voetbalteam.Tijdens deze sponsoring won het Nationale Team het WK van 2010.[45]
Neoenergia, haar dochteronderneming in brazilië, werd in 2021[46] de eerste specifieke sponsor van het Braziliaanse vrouwenvoetbal met het ondertekenen van een overeenkomst met de Braziliaanse Voetbalconfederatie (CBF). Een andere dochter, ScottishPower, sponsort het vrouwenvoetbal in Schotland.[47]
In 2006 richtte Iberdrola het Corporate Volunteering Program op, een wereldwijd initiatief gericht op het ondersteunen van de deelname van zijn medewerkers aan sociale projecten,[48] de integratie van kwetsbare groepen in de samenleving, verbetering van het milieu en duurzame ontwikkeling. In 2022 namen meer dan 16.800 vrijwilligers deel aan dit programma en hielpen daarmee meer dan een half miljoen mensen.[49]
In februari 2022 hield Ignacio Galán, voorzitter van Iberdrola, samen met zakenlieden van de Europese Ronde Tafel voor Industrie (ERT), de Franse president Emmanuel Macron, de Duitse bondskanselier Olaf Scholz en de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, een bijeenkomst in Parijs om de Russische agressie tegen Oekraïne het hoofd te bieden de vrede in Europa te bevorderen.[50]