Hugh Huxley

Hugh Esmor Huxley (FRS) (25 februari 1924 - 25 juli 2013) was een Britse bioloog. Hij was hoogleraar aan de Brandeis University in Massachusetts in de Verenigde Staten.

Hugh Huxley
Algemene informatie
Land	Verenigd Koninkrijk
Geboortedatum	25 februari 1924
Geboorteplaats	Birkenhead
Overlijdensdatum	25 juli 2013
Overlijdensplaats	Woods Hole
Begraafplaats	Woods Hole
Werk
Beroep	bioloog, academisch docent, natuurkundige
Werkveld	moleculaire biologie
Werkgever(s)	Brandeis-universiteit, University College London
Promovendi	Sally Page
Studie
School/universiteit	Christ's College, Universiteit van Cambridge
Promotor	John Kendrew
Persoonlijk
Talen	Engels
Schrijftaal	Engels
Diversen
Lid van	Royal Society, Deutsche Akademie der Wissenschaften Leopoldina, National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences
Prijzen en onderscheidingen	Fellow of the Royal Society, lid van de Orde van het Britse Rijk, Copley Medal (1997), Louisa Gross Horwitz Prize (1971), Gairdner Foundation International Award (1975), Albert Einstein World Award of Science (1987), Royal Medal (1977), Franklin Medal (1990), Croonian Medal and Lecture (1970)
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken.

Huxley kreeg vooral erkenning door zijn onderzoek naar de structuur van spieren. In de jaren 1950 was hij een van de eersten die elektronenmicroscopie gebruikten om het glijdend filamentmechanisme bij spiercontractie vast te stellen. Als gevolg daarvan is het begrip van spierstructuren verder toegenomen door elektronenmicroscopie en met gebruik van afgebogen röntgenstralen.

Huxley werd Fellow of the Royal Society in 1960 en kreeg de Louisa Gross Horwitz Prijs van Columbia University in 1971, waarvan hij in 1977 ook een koninklijke medaille ontving. In 1997 won hij de Copley Medal. Verder is Huxley een Distinguished Supporter van de British Humanist Association.

Glijdend filamentmechanisme

Het glijdend filamentmechanisme (sliding filament model) werkt als volgt. Tijdens contractie glijden van elke zijde van het sarcomeer de dunne filamenten naar binnen, naar de A-band toe. De breedte van de A-banden verandert niet wanneer de spiervezel verkort, terwijl de I-banden en de H-zones verkleinen. Daardoor trekken de dunne filamenten de Z-lijnen waaraan zij vastgehecht zitten ook naar elkaar toe, zodat het sarcomeer verkort. Wanneer de sarcomeren gelijktijdig verkorten over de hele lengte van de vezel, verkort de hele spiervezel.