Hertogdom Spoleto

Het hertogdom Spoleto bestond van 571 tot 1231. Het vorstendom was opgericht na de invallen van de Longobarden, van wie Faroald in 571 de grondvester was. Het behoorde oorspronkelijk tot het Longobardische Rijk, maar kon steeds zelfstandiger worden van de koning, die in Noord-Italië verbleef en zijn gezag in het zuiden verloor. Nadat Karel de Grote Italië veroverde in 774 moesten de hertogen van Spoleto de soevereiniteit van de Karolingen erkennen. Later kon hertog Wido rekenen op erkenning als koning van 'Italië' (Italicum, zie ook koninkrijk Italië) en als keizer, in 889 respectievelijk 891. Ook zijn opvolger Lambert werd Duits keizer. Het werd in de 10e eeuw een gebruik om de hertogen van Spoleto door de Italische koningen en de keizers aan te wijzen; hierdoor kwam het meermalen voor dat Duitse vorsten tot hertog van Spoleto werden benoemd. De Abruzzen gingen in de 12e eeuw verloren aan het koninkrijk Sicilië. In 1231 kwam Spoleto aan de Kerkelijke Staat, wat het einde van het hertogdom betekende.

Spoletium
Longobardisch hertogdom 571-774
Onder Frankische soevereinteit sedert 774
Onder Toscaanse invloed 11e-12e eeuw
 Byzantijnse Rijk 571 – 1231 Kerkelijke Staat 
Koninkrijk Sicilië 
Kaart
Spoleto in lichtroze, 1084
Spoleto in lichtroze, 1084
Algemene gegevens
Hoofdstad Spoleto
Talen Longobardisch, Volkslatijn, Italiaans
Religie(s) Arianisme
Regering
Regeringsvorm Hertogdom
Staatshoofd Hertog

Hertogen van Spoleto

bewerken

deel van Lombardije

bewerken

deel van het Frankische Rijk 774-843

bewerken
  • Hildeprand 774-788
  • Winiges 789-822
  • Suppone I 822-824
  • Adelard 824
  • Mauring 824
  • Adelchis I 824-834
  • Lambert 834-836
  • Berengar 836-841

deel van Lothringen tot 855 en daarna van Italië tot 964

bewerken

deel van Toscane 989-ca. 1020

bewerken
  • Ademar 999- ?
  • Romanus 1003- ?
  • Reinier 1010-ca. 1020 († 1027) (markgraaf van Toscane 1014-1027)

deel van de Kerkelijke Staat 1231-1808

bewerken