He'll Have to Go

"He'll Have to Go"
	Single van:; Jim Reeves
	Van het album:; He'll Have to Go
B-kant(en)	"In a Mansion Stands My Love"
Uitgebracht	november 1959
Opname	15 oktober 1959
Genre	country, Nashville-sound
Duur	2:20
Label	RCA Victor
Schrijver(s)	Joe Allison, Audrey Allison
Producent(en)	Chet Atkins
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
	1 (Australië, Canada, Noorwegen); 2 (Verenigde Staten); 3 (Nederland); 12 (Verenigd Koninkrijk); 34 (Italië);
Jim Reeves
Volgorde op He'll Have to Go
	(en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

"He'll Have to Go" is een nummer van de Amerikaanse zanger Jim Reeves. Het nummer verscheen op zijn gelijknamige album uit 1960. In november 1959 werd het uitgebracht als single. Het nummer werd gecoverd door diverse artiesten, waaronder Ry Cooder, die er in 1976 in Nederland en Vlaanderen een hit mee scoorde.

Achtergrond bewerken

"He'll Have to Go" is geschreven door Joe en Audrey Allison en geproduceerd door Chet Atkins. Het nummer gaat over een man die een telefoongesprek met de vrouw van wie hij houdt, maar tijdens het gesprek realiseert hij zich dat er een andere man bij haar is. Joe en Audrey Allison, die met elkaar getrouwd waren, raakten geïnspireerd om het nummer te schrijven nadat zij zelf een telefoongesprek hadden waarin zij moeite hadden om elkaar te begrijpen. Vanwege het lawaai op de achtergrond en de zachte stem van Audrey vroeg Joe om haar mond dichtbij de telefoon te houden. Naar aanleiding van deze gebeurtenis schreef Audrey de eerste regel van het nummer: "Put your sweet lips a little closer to the phone".

Reeves nam "He'll Have to Go" op nadat hij de oorspronkelijke versie van Billy Brown had gehoord. Zijn versie kreeg weinig aandacht, waardoor Reeves het zelf op wilde nemen. Op de plaat waren onder meer pianist Floyd Cramer, basgitarist Bob Moore, drummer Buddy Harman, gitarist Hank Garland en achtergrondzangeres Anita Kerr te horen. Oorspronkelijk werd het uitgebracht op de B-kant van de single "In a Mansion Stands My Love", aangezien de platenbazen vonden dat dat een sterker nummer was. Deze single kreeg echter ook weinig aandacht, waardoor radio-dj's de B-kant begonnen te draaien.

"He'll Have to Go" werd al snel een hit in de Verenigde Staten: het bereikte de eerste plaats in de Amerikaanse countrylijsten en de tweede plaats in de Billboard Hot 100. Daarnaast kwam het ook in de r&b-lijsten terecht, waarin het de dertiende plaats behaalde. In Australië, Canada en Noorwegen werd de single een nummer 1-hit, terwijl het in het Verenigd Koninkrijk niet verder kwam dan de twaalfde plaats. In Nederland werd de derde plaats gehaald in de Hits of the World-lijst, de voorganger van de Tijd voor Teenagers Top 10.

Covers bewerken

In 1964 scoorde Solomon Burke een hit in de Verenigde Staten met zijn versie van het nummer.
Op 31 oktober 1976 werd het opgenomen door Elvis Presley tijdens zijn laatste studiosessie; het is voor zover bekend zijn laatste studio-opname.
Ry Cooder coverde het in 1976 voor zijn album Chicken Skin Music in de stijl van de Mexicaanse norteño. Zijn versie bereikte in Nederland de twaalfde plaats in de Nederlandse Top 40 en de achtste plaats in de Nationale Hitparade, terwijl in Vlaanderen de dertiende plaats in de voorloper van de Ultratop 50 werd gehaald.
Bryan Ferry nam in 1977 een cover van het nummer op, dat pas op het verzamelalbum The Ultimate Collection (1988) werd uitgebracht.
In 2013 verscheen de versie van UB40 op hun album Getting Over the Storm waarvoor ze countrysongs in een reggaejasje staken.

Antwoordlied bewerken

Jeanne Black nam in 1960 een antwoordlied op met de titel "He'll Have to Stay", waarmee zij de vierde plaats in de Billboard Hot 100 behaalde.

Hitnoteringen bewerken

Jim Reeves bewerken

Hits of the World bewerken

Een aantal van deze noteringen hebben een lengte van twee weken; echter werden er na oktober 1960 (week 13) een aantal weken overgeslagen.

Hitnotering week 1 t/m 16: 28-05-1960 t/m 17-12-1960 Hitnotering week 17: 21-01-1961
Week	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16		17
Positie	13	16	15	9	10	5	3	4	3	3	3	6	7	6	12	15	uit	20	uit

NPO Radio 2 Top 2000 bewerken

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
He'll Have to Go	857	1211	1547	1330	812	1378	1340	1334	985	1162	1751	1637	-	1996	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Evergreen Top 1000 bewerken

Evergreen Top 1000
Jaar	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023
Positie	44	12	88	88	99	34	42	40	57	73	115	115	129	150	167	184

Ry Cooder bewerken

Nederlandse Top 40 bewerken

Hitnotering: 25-12-1976 t/m 05-02-1977
Week	1	2	3	4	5	6	7
Positie	26	19	15	12	13	22	35	uit

Nationale Hitparade bewerken

Hitnotering: 18-12-1976 t/m 29-01-1977
Week	1	2	3	4	5	6	7
Positie	28	18	12	11	8	13	22	uit

NPO Radio 2 Top 2000 bewerken

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
He'll Have to Go	988	-	875	756	814	731	778	874	1072	851	968	990	1286	1544	976	1593	1859	-	-	-	-	-	-	-	-

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel He'll Have to Go op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[T2000-1] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[T2000-2] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[noot 1]

[noot 1]