Graham Parker

Graham Parker
	Graham Parker in 2007
Algemene informatie
Geboren	Londen, 18 november 1950
Geboorteplaats	Londen
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Genre(s)	rock, pop
Beroep	singer-songwriter, muzikant
Instrument(en)	gitaar
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Graham Parker (Londen, 18 november 1950)^[1]^[2]^[3]^[4]^[5]^[6] is een Britse singer-songwriter en muzikant.

Carrière bewerken

Alhoewel Graham Parker al als jeugdige droomde van een carrière als rockmuzikant, moest hij zich na het behalen van zijn schooldiploma boven water houden met baantjes als pompbediende, vrachtwagenchauffeur en arbeider in een rubberfabriek. Vanaf 1970 speelde hij in verschillende niet-succesvolle bands, die toerden van Spanje tot Marokko.

In 1975 keerde Parker terug naar Londen, waar Dave Robinson^[7], de baas van Stiff Records, hem de kans bood om enkele demo's op te nemen. Bovendien stelde Robinson Parker voor aan de pas opgerichte band The Rumour, die was samengesteld uit Brinsley Schwarz (gitaar), Martin Belmont^[8] (gitaar), Andrew Bodnar^[9] (basgitaar), Bob Andrews^[10] (keyboards) en Stephen Goulding^[11] (drums). Ze zouden voortaan Parkers begeleidingsband vormen voor de komende vijf jaren als Graham Parker & the Rumour. Ze speelden een sobere en gitaarbetoonde bluesrock, die zich gelijktijdig sterk vermengde met soul en r&b. In het bijzonder Parkers ruwe stem verleende de songs hun heel bijzondere intensiteit. Deze muziek etaleerde vooral op het podium haar bijzondere uitwerking, zodat de band zich spoedig ontwikkelde tot een van de populairste live-bands in het Verenigd Koninkrijk.

In 1976 verscheen Parkers eerste lp Howlin' Wind, die werd geproduceerd door Nick Lowe. Het album schokte zowel door de geroutineerde en toch losse speelwijze van The Rumour als door Parkers opwekkende songs. Zo rekende hij in Don't Ask Me Questions af met de kerk, terwijl hij in Back to Schooldays de Britse maatschappij en hun leersysteem bekritiseerde. Pijn, bitterheid en angst trokken als een rode draad door de songs van de band. Howlin' Wind en het navolgende album Heat Treatment (1976) werden ondanks lof en erkenning door de critici commerciële miskleunen.

Pas de ep The Pink Parker (1977) leverde de band hun eerste hitsucces op. Op de weer door Nick Lowe geproduceerde lp Stick to Me (1977) verraste de band met royale arrangementen en brachten ze sterke reggae-elementen in hun muziek.

In 1979 verscheen het album Squeezing Out Sparks, dat goed verkocht en door de critici als Parkers tot dan toe beste werk werd uitgeroepen. Ook het live-dubbelalbum Parkerilla (1978) en de lp The Up Escalator (1980) kwamen goed aan bij het publiek. Laatstgenoemde zou Parkers laatste samenwerking worden met zijn langjarige begeleidingsband The Rumour, waarvan hij in augustus 1980 afscheid nam.

De jaren 80 tot heden bewerken

Begin jaren 1980 vestigde Parker zich in New York, waar hij het album Another Grey Area (1982) opnam, waarvoor hij echter voor de eerste keer slechte kritieken kreeg. Met The Real Macaw kon hij zich een jaar later bij de vakpers weer rehabiliteren. Op dit moment echter was Parkers commerciële afgang tot lieveling van de critici begonnen. Steady Nerves (1985) en Mona Lisa's Sister (1988) werden zijn laatste platen, die zich konden plaatsen in de lp-hitlijst.

Parker raakte zijn platencontract kwijt en moest zijn veelgeroemde albums, waaronder het zacht folkige 12 Haunted Episodes (1995) bij kleinere labels uitbrengen. Zijn teleurstelling daarover verkondigde hij in 1996 op het album Acid Bubblegum met de song Sharpening Axes, waarop hij de regel De menigte interesseert zich niet voor mij en ik interesseer me niet voor de menigte zong. In 2007 verscheen de cd Don't Tell Columbus en in maart 2010 werd Imaginary Television uitgebracht.

In de film This is 40 (2012) had Parker een gastoptreden. Paul Rudd speelt in deze film de eigenaar van een platenlabel, dat kort voor een faillissement staat en zijn laatste hoop zet op Graham Parker.

Discografie bewerken

Albums bewerken

1976: Howlin' Wind
1976: Heat Treatment
1977: Stick To Me
1978: Parkerilla
1979: Squeezing Out Sparks
1980: The Up Escalator
1982: Another Grey Area
1983: The Real Macaw
1985: Steady Nerves
1988: Mona Lisa's Sister
1989: Live! Alone In America
1989: Human Soul
1991: Struck By Lightning
1992: Burning Questions
1993: Live Alone! Discovering Japan
1995: 12 Haunted Episodes
1996: Acid Bubblegum
1997: The Last Rock 'n Roll Tour
2001: Deepcut To Nowhere
2003: Blue Highway
????: From The Front Row Live
2004: Your Country
2005: Songs Of No Consequence
2005: The Live Vandelay
2005: Yer Cowboy Boot
2007: Don't Tell Columbus
2008: The Vertigo Singles Collection
2010: Imaginary Television
2012: Three Chords Good
2012: Live at Rockpalast
2016: 5 Classic Albums
????: These Dreams Will Never Sleep: The Best of Graham Parker 1976-2015

DVD's bewerken

????: Graham Parker Live
2005: Graham Parker at Rockpalast

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Graham Parker. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ Graham Parker. memim.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ Biography. www.grahamparker.net. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ Graham Parker Biography. musicianguide.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Graham Parker age, hometown, biography. Last.fm. Gearchiveerd op 17 juli 2023. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ Graham Parker | Encyclopedia.com. www.encyclopedia.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Dave Robinson (3). Discogs. Gearchiveerd op 1 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Martin Belmont. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Andrew Bodnar. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Bob Andrews. Discogs. Gearchiveerd op 26 december 2021. Geraadpleegd op 20-01-2022.
↑ (en) Steve Goulding. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Graham Parker op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Graham Parker. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[2] Graham Parker. memim.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[3] Biography. www.grahamparker.net. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[4] Graham Parker Biography. musicianguide.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[5] (en) Graham Parker age, hometown, biography. Last.fm. Gearchiveerd op 17 juli 2023. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[6] Graham Parker | Encyclopedia.com. www.encyclopedia.com. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[7] (en) Dave Robinson (3). Discogs. Gearchiveerd op 1 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[8] (en) Martin Belmont. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[9] (en) Andrew Bodnar. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[10] (en) Bob Andrews. Discogs. Gearchiveerd op 26 december 2021. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[11] (en) Steve Goulding. Discogs. Gearchiveerd op 20 januari 2022. Geraadpleegd op 20-01-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]