Giuseppe Carlone

Giuseppe Carlone (Rovio 1543 – aldaar ca. 1622) was een Italiaanse beeldhouwer en architect uit de laat-maniëristische periode in Genua.^[1]

Biografie bewerken

Giuseppe was de zoon van beeldhouwer Giovanni Carlone die afkomstig was uit Rovio in het Zwitserse kanton Ticino. Hij volgde zijn vader samen met zijn broer Taddeo Carlone naar Genua omstreeks 1560. Giuseppe kreeg een basisopleiding van zijn vader, hij was eerder beeldsnijder dan beeldhouwer. Hij werkte dikwijls samen met zijn broer Taddeo, onder meer in Genua en voor de vorstenhoven van Mantua, Frankrijk en Engeland.^[2]

Hij was getrouwd met Lucrezia de zus van Geronima Serra, de echtgenote van Taddeo Carlone. Ze hadden twee zonen Tomasso en Bernardo die ook beeldhouwer werden en met hun vader samenwerkten. Op het einde van zijn leven leed hij erg aan maagklachten en keerde hij terug naar Rovio in de hoop te herstellen in zijn geboorteplaats, maar hij overleed er op een onbekende datum.

Werken bewerken

Petrus en Paulus voor het hoofdaltaar van de Chiesa del Gesù e dei Santi Ambrogio e Andrea, Genua
Twee engelen die het altaarblad ondersteunen in de Cappella della Natività in San Siro.^[3]

Web links bewerken

Carlone, Italian family of artists op Web Gallery of Arts

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Carlone op Sikart, Lexikon zur Kunst in der Schweiz.
↑ PP. Costa Calcagno-L. Tamburini, Carlone - Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 20 (1977).
↑ Cappella della Natività. Gearchiveerd op 16 april 2021.

Zie de categorie Giuseppe Carlone van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Carlone op Sikart, Lexikon zur Kunst in der Schweiz.

[2] PP. Costa Calcagno-L. Tamburini, Carlone - Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 20 (1977).

[3] Cappella della Natività. Gearchiveerd op 16 april 2021.

[1]

[2]

[3]