Gebruiker:Tobin2491/Kladblok

De American Cream Draft is een zeldzaam paardenras, het is het enige ras dat in de Verenigde Staten is ontwikkeld en welke nog steeds bestaat. Je kan dit ras herkennen aan zijn speciale kleur; Champagnegoud. Deze kleur wordt geproduceerd door een bepaald gen welke gecombineerd wordt met de kastanjekleurige vacht. Ook zijn de amberkleurige ogen echte kenmerken van dit ras. De enige andere kleur welke je zult vinden in dit ras is kastanje. Zoals andere trekpaarden, is de American Cream gevoelig voor bepaalde genetische ziekten, waaronder Junctional Epidermolysis Bullosa (JEB), een huidziekte.

Het ras werd ontwikkeld aan het begin van de twintigste eeuw, beginnend met een creme-kleurige merrie genaamd Old Granny. De Grote Depressie bedreigde het bestaan van dit ras, maar verschillende fokkers werkten samen om de kleur en het type te verbeteren en in 1944 werd er een stamboek geopend. De mechanisatie in de agrarische sector halverwege de twintigste eeuw zorgde opnieuw voor dalende cijfers in de populatie and de registratie werd op non - actief gezet voor meerdere decennia. Het werd weer op actief gezet in 1982 en langzaamaan zijn de aantallen weer gegroeid. Toch worden de populatiecijfers nog steeds als kritiek beschouwd door de Livestock Conservancy en de Equus Survival Trust.

Raskenmerken

De American Cream heeft een verfijnd hoofd met een vrij plat profiel, dat wil zeggen dat het geen holle of bolle neusronding heeft. Ze hebben een brede borst, schuine schouders en een korte maar sterke rug. Ze hebben een mooie, brede ribbenkast, zijn redelijk "vierkant" met een gespierde achterhand en sterke, goed geproportioneerde benen. Ze zijn tredzeker, hebben sterke hoeven en hun beweging is vrij en makkelijk. Volgens de liefhebbers heeft dit ras een kalm maar gewillig temperament en zijn ze zeer geschikt voor mensen die nieuw zijn in het hebben van trekpaarden. Merries meten ongeveer 152 - 163 cm en wegen tussen de 680 en 730 kilogram. Hengsten en ruinen zijn ongeveer 163 tot 170 cm hoog en wegen 820 kilogram of meer. De ideale kleur van dit ras is een medium crèmekleur met een roze huid, amberkleurige ogen en witte manen en staart. De karakteristieke kleur van dit ras wordt veroorzaakt door het "champagne-gen". Toegestane kleuren zijn licht, medium en donker creme - kleurig, met amber- of hazelnootkleurige ogen. Een creme - kleurige merrie met een donkere huid en lichte manen en staart zou wel geregistreerd kunnen worden als "basis" merrie, maar hengsten moeten een roze huid en witte manen & staart hebben om geregistreerd te kunnen worden. Raszuivere American Cream veulens welke te donker zijn om geregistreerd te worden in het algemene stamboek kunnen wel geregistreerd worden in een ander stamboek. Deze accepteert ook halfbloed paarden mits ze gekruist zijn met andere trekpaarden met bepaalde kenmerken. Ze kunnen dan toegevoegd worden aan dit stamboek om de genen te versterken, de populatie te vergroten en meer diversiteit te brengen in de bloedlijnen.

Genetica van het champagne-gen

Een "diluted color" wil zeggen dat het een verdunning oftewel een lichtere kleur veroorzaakt. In dit geval zorgt het champagne-gen voor de prachtige, creme-kleurige vacht, de lichte huid, de lichte ogen en ivoren manen en staart welke zo kenmerkend zijn voor dit ras. Dit komt alleen tot stand als de basis een kastanjekleurige merrie is. Het volwassen dier heeft een roze huid met vaak een overvloed van donkere sproeten of vlekjes en de ogen zijn amber- of hazelnootkleurig. De ogen van de creme-kleurige veulens zijn blauw bij de geboorte, welke donkerder worden naar mate ze ouder worden. Hun huid is fel roze bij de geboorte. Het stamboek omschrijft de ogen van de veulens als "bijna wit", wat kloppend is aan de natuur van het creme-kleurige veulen met de blauwe ogen, omdat deze kleur blauw nog weer anders is als een normaal blauw oog.

De kleur champagne is een dominant gen, het is een mutatie in het SLC36A1 gen. De ontdekking van de plaats van het gen vond plaats in 2008, dit ras was een van de rassen die onder andere onderzocht werd. De auteurs van deze studie gaven wel aan dat het moeilijk was om de homozygote en heterozygote dieren uit elkaar te houden, om zo het champagne-gen als incompleet gen eruit te halen zoals het gewone creme-kleurige gen. Ze noteerden wel dat de homozygote dieren misschien wat minder sproeten konden hebben en een iets lichtere haarkleur hadden dan de heterozygote dieren. Andere bevindingen vertellen ook kleine verschillen, zoals lichtere sproeten, lichtere huid en vacht maar de ogen zijn hetzelfde. American Creams met een donkere huid zijn eigenlijk kastanjekleurige paarden, het ras is niet homozygoot voor het champagne-gen. Er is maar één allel nodig om de juiste kleur te produceren. Het gen verandert elke basiskleur, maar bij de American Cream is de onderliggende kleur kastanje. Sinds 2003 zijn onderzoekers erachter dat dit ras niet het "gewone" creme gen draagt, ook al noemen de fokkers het wel het "creme". De American Cream is nooit wit of cremello en hoewel de gouden vacht en de witte manen veel lijkt op de palomino, is het toch echt het champagne-gen wat het ras zo kenmerkt.

Junctional Epidermolysis Bullosa (JEB)

De autosomaal recessieve genetische ziekte JEB (Junctional Epidermolysis Bullosa) werd gevonden in een paar American Creams. Dit is een dodelijke aandoening wat er voor zorgt dat bij pasgeboren veulens grote stukken huid loslaten en andere abnormaliteiten, welke normaal gesproken leiden tot euthanasie. Deze ziekte komt het meest voor bij Belgische Trekpaarden, maar wordt ook gevonden bij andere trekpaard rassen. Er werd in 2002 een DNA test ontwikkeld zodat JEB vermeden kon worden. Zolang er geen twee dragers van het gen gekruist worden zal JEB niet tot uiting komen. Het American Cream stamboek geeft aan dat het gen "non-actief" is sinds het werd ontdekt en de test werd ontwikkeld.

Rasgeschiedenis

De American Cream is het enige trekpaardenras welke ontwikkeld werd in de Verenigde Staten en welke nog steeds bestaat. Het ras stamt af van een merrie genaamd Old Granny. Waarschijnlijk is ze geboren tussen 1900 en 1905 en ze werd voor het eerst opgemerkt op een veiling in Story County, Iowa. Dit was in 1911 en ze werd aangekocht door Harry Lakin, een bekende handelaar. Uiteindelijk werd ze verkocht aan de gebroeders Nelson, zij hadden een boerderij in Jewell, Iowa. Er is verder weinig bekend over haar achtergrond, maar ze was creme-kleurig en veel van haar nakomelingen waren dat ook; daarom werden deze voor een hoge prijs verkocht. Haar prachtige, creme-kleurige vacht, roze huid en amberkleurige ogen werden de standaard voor dit ras en deze staat dan nu bekend als de "gouden champagne" kleur. In 1946, twee jaar nadat het stamboek werd opgericht, kon 98% van de dieren teruggeleid worden naar Old Granny.

 In 1920, werd een mannelijke nakomeling van Old Granny genaamd Nelson's Buck No. 2 opgemerkt door dierenarts Eric Christian. Hij vroeg aan de Nelsons om hem niet te castreren. Ze gingen er mee akkoord om hem een hengst te laten en hij werd vader van verschillende creme-kleurige veulens, echter werd er maar één geregistreerd; een mannelijke nakomeling genaamd Yancy No. 3, wiens moeder een zwarte Percheron was. Yancy was de vader van Knox 1st, welke geboren werd in 1926 uit een ongeregistreerde merrie van een Shire kruising. Vanuit deze lijn, werd in 1931 een achter-achter-kleinzoon van Nelson's Buck geboren, genaamd Silver Lace No. 9. Silver Lace werd een van de hengsten welke het meeste invloed hadden op het ras. Zijn moeder was een Belgische merrie met een lichte, kastanjekleurige vacht en aan haar werd zijn gewicht toegekend; 1010 kilogram. Hij woog meer dan de meeste van zijn bloedlijn. Silver Lace werd al snel een populaire dekhengst in Iowa. Echter wilde je de dekhengst voor publiek aanbieden, moest deze geregistreerd zijn bij de Iowa Department of Agriculture en deze liet alleen hengsten toe van een geregistreerd ras. Omdat Silver Lace niet van een officieel ras was, creëerden zijn eigenaren een syndicaat wat hun in staat stelde om toch te fokken met dit dier. Eigenaren van merries welke aandelen hadden gekocht in de "Silver Lace Horse Company" konden op deze manier hun merries laten dekken door hem. Maar door de Grote Depressie kwam zijn carrière als dekhengst niet van de grond en op een gegeven moment werd hij verstopt in de schuur vlakbij om hem te beschermen tegen een veiling. Ead's Captain was ook een zeer belangrijke dekhengst in de geschiedenis van de American Cream, wiens bloedlijn verschijnt in ongeveer 1/3 van alle American Cream Trekpaarden.