Gebruiker:Robert Prummel /Bewerkingsruimte 3

De Internationale Lenin-Vredesprijs (Russisch: международная Ленинская премия мира) was een onderscheiding van de Sovjet-Unie die werd toegekend voor verdiensten voor de vrede. De prijs, vernoemd naar Vladimir Lenin, werd jaarlijks uitgereikt in Moskou. Onder meer Fidel Castro, Salvador Allende en Nelson Mandela werden onderscheiden. Onder de prijswinnaars is ook de Nederlander Joris Ivens. De prijs had eerste de naam van Jozef Stalin gedragen. Die "Internationale Stalin-Vredesprijs voor het versterken van de vrede tussen de volkeren" werd op 20 december 1949 ingesteld door het Presidium van de Opperste Sovjet van de Sovjet-Unie ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Josef Stalin. Aan de prijs was een groot geldbedrag verbonden, in 1950 was dat $25 000,- of 100 000 Roebel.[1] Later werd het bedrag verhoogd. Het instellen van deze prijs was een reactie van de Sovjet-Unie op het beleid van het Noorse parlementaire comité dat de Nobelprijs voor de Vrede toekende..[2] Ook de Sovjetprijs werd door een commissie toegekend. Voorzitter van die commissie was van 1950-1973 de natuurkundige Dmitri Skobelzyn, daarna tot 1987 de oncoloog Nikolai Blokhin en ten slotte, na de reorganisatie van de prijs in 1989, de lasingenieur Borys Paton. Bijna alle laureaten waren buitenlanders. Na 1955 ging de prijs "Internationale Lenin-Vredesprijs voor het versterken van de vrede tussen de volkeren" heten. In de Sovjet-Unie werd in deze periode van destalinisatie een einde gemaakt aan de persoonsverheerlijking van de gestorven dictator. Het jaar waaraan de prijs werd verbonden heeft tot verwarring geleid. Vooral bij de in december bekendgemaakte laureaten was het voor de internationale pers en voor biografen niet duidelijk aan welk jaar de prijs was verbonden. Ging het in de op 20 december 1952 bekendgemaakte lijst om de prijzen van 1952 of 1953?

Medailles

Geschiedenis bewerken

 
Postzegel van de Sovjet-Unie met de medaille van de Internationale Stalin-Vredesprijs

Toen het Presidium van de Opperste Sovjet de Internationale Stalin-Vredesprijs voor het versterken van de vrede tussen de volkeren instelde was de Sovjet-Unie nauw betrokken bij de door de Sovjet-regering zèlf aangemoedigde aanval van Noord-Korea op Zuid-Korea, de zogenaamde Koreaanse Oorlog. Stalin had in 1940 ook de aanval van zijn land op Finland geleid. In de Westerse pers werd dan ook wel badinerend van de Stalin "Peace" Prize gesproken. In wat Nikita Chroetsjov later als een periode van persoonsverheerlijking hekelde werd de naam van Stalin vaak gebruikt. Zo was er ook een Stalin Staatsprijs. Aan beide prijzen was een kleine medaille met het portret van Stalin verbonden. Het instellen van de prijs was een officieel eerbetoon aan Stalin ter gelegenheid van diens zeventigste verjaardag. De instelling van de prijs kwam wat laat, want Stalin was al op 18 december 1948 zeventig geworden. In de loop van de destalinisatie werd de naam van de prijs in een besluit van het Presidium van de Opperste Sovjet van 6 september 1956 gewijzigd in "Internationale Lenin-Vredesprijs voor de Consolidatie van de Vrede tussen de Volkeren" (Russisch: Международная Ленинская премия «За укрепление мира между народами»). Alle voorgaande winnaars werden daarop uitgenodigd om hun medailles naar Moskou te sturen zodat deze vervangen konden worden door een medaille met een portret van Lenin. In het vervolg werden de winnaars niet langer op 21 december, dat was de verjaardag van Stalin, maar op 1 mei, de “Dag van de Arbeid” bekendgemaakt[3].

Op 11 december 1989 werd de procedure voor de toekenning van de prijs herzien. Dit moet vanaf nu om de twee jaar gebeuren en de namen van de winnaars moesten in het vervolg op de verjaardag van Lenin, dat was 22 april, worden gepubliceerd. Deze procedure bleef tot de val van de Sovjet-Unie in 1991 van kracht. Daarna werd de prijs niet meer toegekend.

Versiersel bewerken

De laureaten droegen de kleine gouden medaille aan een in een metalen beugel gevat blauw lint op de rechterrevers. Een kleine palm maakte deel uit van de beugel. In een miniatuur, damesversiersel of baton was niet voorzien.

Laureaten bewerken

Dragers van de Internationale Stalin-Vredesprijs bewerken

1950 bewerken

 
Voor- en keerzijde van de Stalinvredesprijs

Op 6 april 1951 werden de eerste zeven winnaars bekendgemaakt:[4]

1951 bewerken

Op 20 december 1951 werden zes winnaars bekendgemaakt.[10]

1952 bewerken

Op 20 december 1952 werden zeven winnaars bekendgemaakt.[11]

1953 bewerken

 
Stalinprijs van Andrea Andreen in de bijbehorende casette.

Op 21 december 1953 werden tien winnaars bekendgemaakt.[12]

1954 bewerken

Op 18 december 1954 werden negen winnaars bekendgemaakt.[13]

1955 bewerken

Op 9 december 1955 werden zes winnaars bekendgemaakt.[15]

Leninprijsdragers bewerken

 
Voor- en keerzijde van de Leninvredesprijs van de Sovjet-Unie 1955 - 1991

1957 bewerken

Op 31 december 1957 werd de prijs aan zeven personen toegekend.[18]

1958 bewerken

1959 bewerken

Op 30 april 1959 werden de vijf winnaars van dat jaar bekendgemaakt.[24]

1960 bewerken

Op 30 april 1960 werden de winnaars van dat jaar bekendgemaakt.[27]

1961 bewerken

Op 30 april 1961 werden de namen van de winnaars van dat jaar bekendgemaakt.[28]

1962 bewerken

Verleend op 30 april 1962.[29]

1963 bewerken

Op 1 mei 1963 werden vier prijswinnaars bekendgemaakt.[33]

1964 bewerken

Op 1 mei 1964 werden de namen van vijf prijswinnaars bekendgemaakt.[34]

1965 bewerken

In 1965 werden vier prijzen toegekend.[35]

Verleend op 14 augustus 1965

1966 bewerken

In de jaren 1965, 1966 en 1967 liep het toekennen niet synchroon met de kalender. De Internationale Lenin-Vredesprijs werd in een aantal gevallen achteraf toegekend.

1967 bewerken

Verleend op 1 mei 1967. Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd. [40]

1967 bewerken

Wederom werden personen uit verschilende landen, nu als winnaars van het jaar 1967, geëerd. [42]

1968-1969 bewerken

Verleend op 16 april 1969. Wederom werden personen uit verschilende landen, nu als winnaars van het jaar 1967, geëerd. [43]

1970-1971 bewerken

(In 1971 werden geen winnaars bekendgemaakt.[45]

In 1972 werden personen uit verschilende landen, als winnaars van het jaar 1972, geëerd. [46]

1972 bewerken

Verleend op 1 mei 1973

1973-1974 bewerken

Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[52]

1975-1976 bewerken

Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd. [53]

1977-1978 bewerken

Verleend op 1 mei 1979. Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[55]

1979 bewerken

Dit jaar werden de prijzen achteraf verleend. Dat gebeurde op 30 april 1980. Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[57] Inmiddels was het prijzengeld $38 750, - [58].

1980-1982 bewerken

Verleend in mei 1983. Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[61]

1983-1984 bewerken

Verleend op 1 mei 1985. Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[63]

1985-1986 bewerken

Wederom werden personen uit verschilende landen geëerd.[66]

1987 bewerken

De prijs werd niet uitgereikt.

1988 bewerken

De prijs werd niet uitgereikt.

1989 bewerken

In 1989 werd de prijs niet uitgereikt.

1990 bewerken

  • Nelson Mandela1 (1990) [69]1. Mandela kreeg de prijs in 1990 toegekend maar hij zou hem pas in 2002 in ontvangst nemen. De gouden medaille werd door de ambassadeur van de Russische Federatie uitgereikt.

Bron bewerken

  • Gegevens overgenomen van de Engelstalige Wikipedia
Zie de categorie Lenin Peace Prize van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

ategorie:Vredesprijs ategorie:Onderscheiding in de Sovjet-Unie