Gebruiker:Mjjb73/Kladblok/Mars en Venus (Mantegna)
De Mars en Venus of Parnassus is een in 1497 door Andrea Mantegna vervaardigd schilderij dat zich bevindt in het Louvre te Parijs. Oorspronkelijk werd het gemaakt voor de studiolo van Isabella d’Este in het Hertogelijk Paleis te Mantua, Italië.
| Mars en Venus | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Kunstenaar | Andrea Mantegna | |||
| Jaar | 1497 | |||
| Techniek | tempera op canvas | |||
| Afmetingen | 159 × 192 cm | |||
| Verblijfplaats | Louvre | |||
| Locatie | Parijs, Frankrijk | |||
| ||||
Beschrijving bewerken
Personages bewerken
In het schilderij zijn 16 personages te herkennen, te weten:
- Mars en Venus met verstrengelde armen;
- Cupido die zich in een impasse bevindt met de heetgebakerde Vulcanus;
- Apollo die de dansende muzen gezelschap houdt, en
- Mercurius, die met zijn arm rust op een onrustige Pegasus.[1]
Thema bewerken
Het thema van het schilderij valt in meedere delen uiteen. Zo is er de persoon en de reputatie van Mantegna zelf, die bijna aan het einde van zijn 60-jarige carrière was. Het schilderij vat als het ware een aantal van de in zijn werken terugkerende karakteristieke thema’s samen. Er is sprake van een inventiviteit die, zo zei men destijds, die van Mantegna’s tijdgenoten – waaronder zijn zwager Giovanni Bellini – overtrof. Daarnaast is er is sprake van een nauwgezette, beschrijvende precisie en een stilering van het menselijk figuur die gebaseerd was op een degelijke kennis van monumentale klassieke beeldhouwwerken en op nog kostbaardere kunstvormen als cameeën en gegraveerde edelstenen.[1]
Mantegna had al in 1492 zijn diensten aangeboden aan Isabella, hetgeen er waarschijnlijk toe geleid heeft dat de Studiolo van mythologische schilderijen werd voorzien.[1] Isabella wilde een ‘Mantegna’ hebben, waarna ze werken zou bestellen bij anderen die vervolgens ‘in paragone’ zouden staan met dat van de befaamde Gonzaga hofkunstenaar. Wat opvalt aan het schilderij zijn, net als bij de Troimfen van Caesar, waaraan Mantegna tegelijkertijd werkte, de artistieke kennis en virtuositeit van de schilder, een soort 'kunstenaars geleerdheid', die in de jaren 90 van de vijftiende eeuw werd opgevat als een bijzondere expertise op het gebied van de kunst uit de oudheid.[2]
Om te kunnen werken zoals de Ouden, wiens grafische werk alleen bekend was door de beschrijvingen van Plinius de Oudere en anderen, moest men iets totaal nieuws bedenken. De systematische imitatie van antieke sculptuurmodellen was wat dit betreft niet erg nuttig; om bewegende lichamen in de picturale ruimte te kunnen weergeven moest iets nieuws bedacht worden. Volgens Vasari’s ‘Vite’
Externe links bewerken
- Mars en Venus op de website van het Louvre (fr)
Bibliografie bewerken
- Campbell, Stephen John: The cabinet of eros: Renaissance mythological painting and the studiolo of Isabella d'Este, Yale University Press, 2006.
| Bronnen, noten en/of referenties |