Gebruiker:Joellebt/Kladblok
Nancy Fraser (geboren 20 mei 1947) is een Amerikaanse filosoof, feminist en hoogleraar Politieke- en Sociale Wetenschappen en Filosofie aan The New School in New York, Verenigde Staten en was van 2017-2018 voorzitter van de oostelijke afdeling van de American Philosophical Association.[1] Fraser is bekend om haar kritische houding tegenover identiteitspolitiek. In haar filosofische werk schrijft ze over de maatschappelijke betekenis en waarde van rechtvaardigheid. Fraser uit ferme kritiek op hedendaags liberaal feminisme; zij is van mening dat deze stroming onvoldoende aandacht schenkt aan het thema sociale rechtvaardigheid.[2][3]
Nancy Fraser | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Naam | Nancy Fraser | |||
Geboren | Baltimore, 20 mei 1947 | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Beroep | Filosoof, schrijfster, feministe | |||
|
Carrière
bewerkenFraser behaalde haar bachelor in filosofie aan Bryn Mawr in 1969 en promoveerde in 1980 aan het CUNY Graduate Center. Voordat ze begon met doceren aan de New School heeft ze jarenlang filosofie gedoceerd aan de Northwestern University en was ze als gastdocent verbonden aan verschillende Europese universiteiten.
Constellations: An International Journal of Critical and Democratic Theory is a quarterly peer-reviewed academic journal of critical and democratic theory and successor of Praxis International. It
Ook is Fraser lid van de redactieraad van Constellations, een internationaal wetenschappelijk tijdschrift voor kritische en democratische theorie.[4] Zij is uitgenodigd om een lezing te geven in de serie Tanner Lectures aan Stanford University en heeft ze de Spinoza leerstoel bekleed aan de Universiteit van Amsterdam.[5]
Vier universiteiten hebben aan Fraser eredoctoraten toegekend. In 2010 won zij de Alfred Schutz-prijs voor sociale filosofie van de American Philosophical Association.[6]
Onderzoek
bewerkenFraser heeft over uiteenlopende thematiek geschreven, maar ze is vooral bekend om haar werk over de filosofische benadering van rechtvaardigheid en onrecht. Fraser betoogt dat rechtvaardigheid op twee afzonderlijke maar samenhangende manieren kan worden begrepen:
- rechtvaardige verdeling: een rechtvaardige verdeling van middelen
- rechtvaardige erkenning: de erkenning van gelijke maar verschillende groepen binnen een samenleving[7]
In het verlengde hiervan zijn er twee aansluitende vormen van onrecht: oneerlijke verdeling en ongelijke erkenning.[5]
Fraser stelt dat veel sociale bewegingen uit de jaren zestig en zeventig streden voor erkenning en gelijkheid voor verschillende binnen gender, seksualiteit of etniciteit, maar dat zij daarbij niet genoeg aandacht hebben gegeven aan de hardnekkige problematiek die voort kwam uit een ongelijke (sociaal)economische verdeling.[8] Fraser beweert dat een te grote focus op kwesties van identiteitspolitiek de aandacht afleidt van de schadelijke (neven)effecten van het neoliberale kapitalisme en de groeiende economische ongelijkheid binnen veel samenlevingen.[9]
In haar recente werk gaat Fraser nog een stap verder en legt zij een direct verband tussen de beperkte focus van identiteitspolitiek en de groeiende kloof tussen arm en rijk. Hierbij geeft ze specifieke aandacht aan de rol van het liberaal feminisme, dat ze bestempelt als een "dienstmeisje" van het kapitalisme.
Bibliografie
bewerkenBibliografie | ||||
Jaar | Titel | Uitgeverij | ISBN | Opmerkingen |
---|---|---|---|---|
1989 | Unruly practices: power, discourse, and gender in contemporary social theory | University of Minnesota Press | ISBN 9780816617784 | |
1997 | Justice interruptus: critical reflections on the "postsocialist" condition | Routledge, New York | ISBN 9780415917940 | |
2003 | Redistribution or recognition?: A political-philosophical exchange | Verso, London / New York | ISBN 9781859844922 | Mede-auteur: Axel Honneth |
2009 | Scales of justice: reimagining political space in a globalizing world | Columbia University Press, New York | ISBN 9780231519625 | |
2013 | Fortunes of feminism: from state-managed capitalism to neoliberal crisis | Verso Books, New York | ISBN 9781844679850 | |
2014 | Transnationalizing the Public Sphere | Polity Press, Cambridge, UK / Malden, Massachusetts, USA | ISBN 9780745650586 | Samengesteld onder redactie van Kate Nash |
2014 | Domination et émancipation, pour un renouveau de la critique sociale | Presses Universitaires de Lyon | ISBN 9782729708863 | Mede-auteurs: Luc Boltanski en Philippe Corcuff |
2019 | Feminism for the 99%: A Manifesto. | Verso, London / New York | ISBN 9781788734424 | Mede-auteurs: Cinzia Arruzza en Tithi Bhattacharya |
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nancy Fraser op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Bronnen
- ↑ (en) APA Divisional Presidents and Addresses. American Philosophical Association. Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Nancy Fraser, How feminism became capitalism's handmaiden - and how to reclaim it. The Guardian (14 oktober 2013). Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Gary Gutting en Nancy Fraser, A Feminism Where ‘Lean In’ Means Leaning On Others. New York Times (15 oktober 2015). Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Constellations - Editorial Board. John Wiley & Sons. Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ a b (en) Nancy Fraser (2004). Recognition, Redistribution and Representation in Capitalist Global Society: An Interview with Nancy Fraser. Acta Sociologica 47 (4): 374–382. DOI: 10.1177/0001699304048671.
- ↑ (en) Nancy Fraser - Professor of Political and Social Science. Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Nancy Fraser, Rethinking Recognition. New Left Review (mei/juni 2000). Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Ian Angus, Interview with Nancy Fraser: Justice as Redistribution, Recognition and Representation. Monthly Review (16 mei 2009). Geraadpleegd op 26 september 2019.
- ↑ (en) Roque Urbieta Hernandez en Fabiola Navarro, The battle for neoliberal hegemony: an interview with Nancy Fraser. Open Democracy (19 januari 2016). Geraadpleegd op 26 september 2019.