Gebruiker:Hubert Kl/Kladblok

nl.qwe.wiki:

Pseudowintera is een geslacht van houtige groenblijvende bloeiende bomen en struiken , een deel van de familie Winteraceae . De soorten van Pseudowintera zijn afkomstig uit Nieuw-Zeeland . Winteraceae zijn magnoliiden , in verband met de vochtige Antarctische flora van het zuidelijk halfrond. Horopito kunnen worden gekauwd voor een hete, peperige smaak.

• Pseudowintera axillaris , staat bekend als de laagland Horopito . Het is een struik of kleine boom groeien tot acht meter hoog in laagland en lagere bergbossen van 35 ° tot 42 ° Zuid. In het Zuidereiland het groeit ten westen van de Main Divide.
• Pseudowintera colorata , of berg Horopito , is een groenblijvende struik of kleine boom (1-2,5 m) vaak genoemd Pepperwood omdat de bladeren hebben een zeer warme hap. De gele en groene bladeren zijn gemarmerd met rood; nieuwe bladeren in het voorjaar zijn helder rood. Het is wijdverbreid in heel Nieuw-Zeeland, van laagland bossen naar hogere bergbossen, en vanaf 36 ° 30' South zo ver naar het zuiden als Stewart Island / Rakiura . Vanwege de verschillende toepassingen, zowel geneeskrachtige kruiden en specerijen, de naam Horopito bij gebruik in spreektaal normaliter betrekking op de colorata species.
• Pseudowintera traversii of Travers Horopito , is een compacte struik tot een meter hoog. Het groeit van nature alleen in de noordwestelijke hoek van het Zuidereiland, van Collingwood naar Westport .

Teelt

Horopito verspreidt zich op natuurlijke wijze door middel van hergroei op gewist land, maar kunnen vaak worden gevonden in de binnenlandse tuinen als een decoratieve plant. Het planten voor commerciële doeleinden is begonnen in de afgelopen jaren.

farmaceutisch gebruik

Horopito bevat een stof genaamd sesquiterpene dialdehyde polygodiali , oftewel polygodial dat een aantal biologische eigenschappen heeft, waaronder antischimmel , antimicrobiële , anti-inflammatoire , antiallergische en insecticide effecten. Polygodial getest als een zeer effectieve remmer van Candida albicans . Horopito werd traditioneel gebruikt door Maori voor verschillende medicinale doeleinden waaronder behandeling van: schimmelinfectie van de huid, maagpijn, diarree en als pijnstiller. Vroege Europese kolonisten naar Nieuw-Zeeland ook gebruikt Horopito voor medicinale doeleinden.

gebruik in de keuken

Horopito bladeren worden gebruikt in de keuken op verschillende manieren. Horopito wordt nu gebruikt als een smaakmaker in de moderne Nieuw-Zeelandse gerechten. Meestal de bladeren gedroogd en daarna gemalen tot een poeder. Het poeder kan worden gebruikt waar zwarte peper wordt gebruikt en rechtstreeks op vlees, gemengd met olie, gebruikt om specerijen (bv met mosterd), in azijn, koekjes en zelfs ijs.

Hier ben ik aan het fatsoeneren:

Pseudowintera is een geslacht van houtige, groenblijvende, bloeiende bomen en struiken, en maakt onderdeel uit van de familie der Winteraceae. De soorten van Pseudowintera zijn inheems in Nieuw Zeeland. Winteraceae zijn magnoliiden, die geassocieerd worden met de vochtige Antarctische flora van het zuidelijk halfrond. Horopito kan worden gekauwd voor een hete, peperige smaak.

• Pseudowintera axillaris, staat bekend als de laagland Horopito. Het is een struik of kleine boom die tot acht meter hoog wordt en groeit op het laagland en in de lagere bergbossen tussen 35° en 42° zuiderbreedte. Op het Zuidereiland groeit het ten westen van de Main Divide (de lokale naam voor de zuidelijke alpen die de ruggengraat vormen van het Zuidereiland).
• Pseudowintera colorata, of berg Horopito , is een groenblijvende struik of kleine boom (1-2,5 m) vaak Pepperwood genoemd omdat de bladeren een zeer hete beet hebben. De gele en groene bladeren zijn rood gemarmerd; nieuwe bladeren in het voorjaar zijn helder rood. Deze is wijdverbreid in heel Nieuw Zeeland, van laagland bossen naar hogere bergbossen, vanaf 36° 30' zuiderbreedte naar het zuiden tot Stewart Island/Rakiura. De naam Horopito heeft in het alledaagse taalgebruik betrekking op de colorata soort wanneer men het heeft over de verschillende toepassingen, die zowel medicinaal als culinair van aard zijn.
• Pseudowintera traversii of Travers Horopito, is een compacte struik tot één meter hoog. Deze groeit van nature alleen in de noordwestelijke hoek van het Zuidereiland, van Collingwood tot Westport .

Teelt

Horopito verspreidt zich op natuurlijke wijze door middel van hergroei op ontbost land, maar kan vaak gevonden worden in tuinen in Nieuw Zeeland als een decoratieve plant. In de afgelopen jaren is men begonnen met het planten voor commerciële doeleinden.

farmaceutisch gebruik

Horopito bevat een stof genaamd sesquiterpene dialdehyde polygodiali, oftewel polygodial dat een aantal biologische eigenschappen heeft, waaronder schimmelwerende, antibacteriële, ontstekingsremmende, anti-allergische en insecticide effecten. Polygodial is getest als een zeer effectieve remmer van Candida albicans. Horopito werd traditioneel gebruikt door Maori voor verschillende medicinale doeleinden waaronder behandeling van: schimmelinfectie van de huid, maagpijn, diarree en als pijnstiller. De vroege Europese kolonisten die naar Nieuw-Zeeland gingen, gebruikten ook Horopito voor medicinale doeleinden.

Engelse versie:

Pseudowintera is a genus of woody evergreen flowering trees and shrubs, part of family Winteraceae. The species of Pseudowintera are native to New Zealand. Winteraceae are magnoliids, associated with the humid Antarctic flora of the southern hemisphere. Horopito can be chewed for a hot, peppery taste.

• Pseudowintera axillaris, is known as the lowland horopito. It is a shrub or small tree growing up to eight metres tall in lowland and lower montane forests from 35° to 42° South. In the South Island it grows West of the Main Divide.
• Pseudowintera colorata, or mountain horopito, is an evergreen shrub or small tree (1–2.5 m) commonly called pepperwood because its leaves have a very hot bite. Its yellow and green leaves are blotched with red; new leaves in the spring are bright red. It is widespread throughout New Zealand, from lowland forests to higher montane forests, and from 36° 30' South as far southwards as Stewart Island/Rakiura. Because of its various uses, both medicinal and culinary, the name horopito when used in common speech normally refers to the colorata species.
• Pseudowintera traversii, or Travers horopito, is a compact shrub up to one metre tall. It grows naturally only in the northwest corner of the South Island, from Collingwood to Westport.

Cultivation

Horopito spreads naturally through regrowth on cleared land but may often be found in domestic gardens as a decorative plant. Planting for commercial purposes has begun in recent years.

Pharmaceutical use

Horopito contains a substance called sesquiterpene dialdehyde polygodiali, otherwise known as polygodial that has a number of biological properties including antifungal, antimicrobial, anti-inflammatory, antiallergic and insecticide effects. Polygodial has been tested as a very effective inhibitor of Candida albicans. Horopito was used traditionally by Maori for a variety of medicinal purposes including treatment of: fungal skin infection, stomach pain, diarrhoea and as an analgesic. Early European settlers to New Zealand also used horopito for medicinal purposes.

Culinary use

Horopito leaves are used in cooking in a variety of ways. Horopito is now being used as a seasoning in modern New Zealand cuisine. Typically the leaves are dried and then ground to form a powder. The powder may be used wherever black pepper is used and applied directly to meats, mixed with oils, used to make condiments (e.g. with mustard), in vinegars, biscuits and even ice-cream.^{[citation needed]}