Gebruiker:Hestorie/Lionel Logue
Lionel George Logue (Adelaide, 26 februari 1880 – Londen, 12 april 1953) was een Australische logopedist en amateurtoneelacteur die koning George VI van het Verenigd Koninkrijk behandelde voor stotteren.
Levensloop
bewerkenLogue werd geboren op 26 februari 1880 in Adelaide, Australië. Hij was de oudste van vier kinderen. Zijn ouders waren Lavinia (née Rankin) en George Edward Logue, accountant bij de brouwerij van diens vader. Zijn grootvader Edward Logue, oorspronkelijk uit Dublin, was de oprichter van Logue's Brewery, een voorloper van de South Australian Brewing Company.
Logue ging van 1889 en 1896 naar de kostschool Prince Alfred College in Adelaide. Nadat hij het gedicht The Song of Hiawatha van dichter Henry Wadsworth Longfellow tegenkwam, kreeg hij interesse in het gebruik van stem. Hij volgde stemexpressietrainingen en studeerde muziek aan het Elder Conservatorium van de Universiteit van Adelaide. Ook begon hij zijn eigen recitals te geven. Nadat zijn vader op 17 november 1902 stierf, begon Logue zijn eigen stemexpressiepraktijk.
Vervolgens verhuisde Logue naar Perth, waar hij les gaf in dictie, acteren en spreken in het openbaar. Ook voerde hij toneelstukken en voordrachten op en richtte hij een club op voor openbare sprekers.
In 1911 vertrokken Logue en zijn vrouw op een wereldreis om methoden van spreken in het openbaar te bestuderen. Later ontwikkelde hij behandelingen voor Australische veteranen uit de Eerste Wereldoorlog die last hadden van een door shell shock veroorzaakte spraakstoornis . [1] Naast fysieke oefeningen, die hielpen bij de ademhaling van patiënten, legde Logue's kenmerkende therapie de nadruk op humor, geduld en "bovenmenselijke sympathie".
In 1924 nam Logue zijn vrouw en drie zonen mee naar Engeland, zogenaamd voor een vakantie. Eenmaal daar kreeg hij een baan als docent dictie op scholen in Londen, en in 1926 opende hij een praktijk voor spraakgebreken aan Harley Street 146. Logue gebruikte vergoedingen betaald door rijke klanten om patiënten te subsidiëren die niet konden betalen. Het was hier dat de hertog van York – de toekomstige koning George VI – zocht de hulp van Log. [2] Logue werd in 1944 een van de oprichters van het Royal College of Speech and Language Therapists [3]
Behandeling van George VI
bewerkenAls logopedist was Logue autodidact en werd aanvankelijk door het medische establishment afgedaan als een kwakzalver, maar hij werkte van eind jaren twintig tot midden jaren veertig samen met de hertog. [4]
Voordat de hertog van York de troon besteeg als George VI, was hij bang voor spreken in het openbaar vanwege ernstig stamelen ; [5] Zijn slottoespraak op de British Empire Exhibition in Wembley op 31 oktober 1925 bleek een beproeving voor zowel spreker als luisteraars. De hertog besloot een manier te vinden om zijn stotteren onder controle te houden en nam Logue in 1926 [6] dienst nadat Lord Stamfordham hem [7] voorgesteld. [8]
Logue constateerde een slechte coördinatie tussen het strottenhoofd van de hertog en het thoracale middenrif en schreef een dagelijks uur stemoefeningen voor. De behandeling van Logue gaf de hertog het vertrouwen om te ontspannen [9] en door spanning veroorzaakte spierspasmen te voorkomen. Als gevolg daarvan stamelde hij slechts af en toe. In 1927 sprak hij zelfverzekerd en hield zijn toespraak bij de opening van het Old Parliament House in Canberra [10] zonder te stamelen. [11]
Logue werd door de jaren heen vaak gebeld als er van de koning een toespraak werd verwacht, en werd regelmatig uitgenodigd op het kerstdiner van de koninklijke familie om te helpen met de kerstboodschap . [12] Hun relatie kwam voor in een film, een toneelstuk en een boek . [4]
Onderscheidingen
bewerkenIn 1944 benoemde koning George VI Logue tot Commandant van de Koninklijke Orde van Victoria (CVO), waarmee hij hem verhief tot Lid van de Orde (MVO), die aan Logue was verleend ten tijde van de kroning van George VI. [7] [13]
Koning George VI stierf op 6 februari 1952. Op 26 februari 1952 schreef Logue aan de vrouw van de overleden koning, koningin Elizabeth de koningin-moeder :
No man ever worked as hard as he did, and achieved such a grand result. During all those years you were a tower of strength to him and he has often told me how much he has owed to you, and the excellent result could never have been achieved if it had not been for your help. I have never forgotten your gracious help to me after my own beloved girl passed on.[14]
De koningin-moeder antwoordde: ‘Ik denk dat ik misschien beter dan wie dan ook weet hoeveel u de koning hebt geholpen, niet alleen met zijn toespraak, maar daardoor zijn hele leven en kijk op het leven. Ik zal u altijd diep dankbaar zijn voor alles. dat heb je voor hem gedaan." [15] [16]
Priveleven
bewerken
Logue trouwde op 20 maart 1907 met Myrtle Gruenert, een 21-jarige klerk, in [17] St George's Anglican Cathedral, Perth . Ze kregen drie zonen, Valentine, Laurie en Anthony. [18] Valentine volgde een opleiding aan King's College London en St George's Hospital en werd een van de meest vooraanstaande neurochirurgen van zijn generatie. [19]
Lionel Logue was een vrijmetselaar, ingewijd, geslaagd en opgegroeid in 1908, en werd Worshipful Master in 1919; hij was lid van St. George's Lodge (nu JD Stevenson St. George's Lodge No.6, West-Australische grondwet). [20] [21]
Hij woonde van 1932 tot 1947 in een Victoriaanse villa met 25 kamers genaamd Beechgrove in Sydenham, [22] gesloopt en onderdeel van Sydenham Hill Wood .
Myrtle stierf plotseling aan een hartaanval in juni 1945 [23] [24] en Logue stierf in Londen, op 12 april 1953. Zijn begrafenis vond plaats op 17 april in Holy Trinity Brompton voordat zijn lichaam werd gecremeerd. [25] Vertegenwoordigers van koningin Elizabeth II en koningin Elizabeth de koningin-moeder woonden de begrafenis bij. [26]
In de populaire cultuur
bewerkenPeter Conradi en Logues kleinzoon Mark schreven het boek: The King's Speech: How One Man Saved the British Monarchy, over de relatie van zijn grootvader met de koning. In de Britse film The King's Speech uit 2010, werd Logue gespeeld door Geoffrey Rush, zijn vrouw door Jennifer Ehle en de koning door Colin Firth. In de West End-toneelbewerking van The King's Speech speelde de Australische acteur Jonathan Hyde Lionel Logue. In de Amerikaanse première werd Logue gespeeld door James Frain .
De Welshe acteur Michael Elwyn speelde Logue in de televisiefilm Bertie and Elizabeth uit 2002. Derek Lawson speelde Logue in de komedie A Royal Night Out uit 2015.
Referenties
bewerken[[Categorie:Logopedist]] [[Categorie:Australisch wetenschapper]] [[Categorie:Wikipedia:Pagina's met vertalingen die niet zijn nagekeken]]
- ↑ Stuttering and The King's Speech. The Stuttering Foundation. Geraadpleegd op 17 december 2010.
- ↑ Logue and Conradi, p. 39.
- ↑ Bowen, Caroline (2011). Lionel Logue: A Pioneer in Speech-Language Pathology. The ASHA Leader 16 (2): 10–12. DOI: 10.1044/leader.FTR1.16022011.10. Geraadpleegd op 1 May 2011.
- ↑ a b The Daily Telegraph The King's Speech: how Lionel Logue cured King George VI's stammer
- ↑ Drabble, Margaret, Public Speech and Public Silence. The British Stammering Association. Gearchiveerd op 28 september 2007. Geraadpleegd op 17 december 2010.
- ↑ Bousfield, Arthur (2002). Queen Elizabeth the Queen Mother, 1900–2002: The Queen Mother and Her Century. Dundurn Group (CA), p. 50. ISBN 978-1-55002-391-6.
- ↑ a b "Mr. Lionel Logue", The Times, 13 april 1953, p. 8. Geraadpleegd op 29 april 2011. Citefout: Ongeldig label
<ref>; de naam "Obituary" wordt meerdere keren met andere inhoud gedefinieerd. - ↑ BBC, Note reveals story behind King's speech film, 1 March 2011.
- ↑ Erickson, Carolly (2005). Lilibet: An Intimate Portrait of Elizabeth II. St. Martin's Press, p. 15. ISBN 978-0-312-33938-8.
- ↑ Official Opening of Canberra by His Royal Highness the Duke of York. Australian National Film and Sound Archive (1927).
- ↑ Shawcross, William (2009). The Queen Mother: The Official Biography. Knopf Doubleday Publishing Group, p. 460. ISBN 978-1-4000-4304-0.
- ↑ "One Man Saved King's Voice: Beat time as he spoke to world", Sunday Pictorial, 10 February 1952, p. 3.
- ↑ The King's Speech.
- ↑ Logue to Queen Elizabeth, the Queen Mother, 26 February 1952, The National Archives (U.K.)
- ↑ The Queen Mother to Lionel Logue, 28 February 1952, The National Archives (U.K.)
- ↑ Walker, Tim, "Queen Elizabeth's posthumous endorsement of Lionel Logue", The Daily Telegraph, 6 december 2010. Geraadpleegd op 2 June 2013.
- ↑ Logue and Conradi, p. 20.
- ↑ Logue and Conradi, p. 35.
- ↑ Logue, Valentine Darte (1913 - 2000). livesonline.rcseng.ac.uk.
- ↑ Film "The King's Speech". Mastermason.com Forums (18 February 2011). Gearchiveerd op 16 August 2011. Geraadpleegd op 26 March 2011.
- ↑ The King's Freemasonry. Freemasonry Today magazine (March 2011). Geraadpleegd op 21 February 2014.
- ↑ Logue and Conrad pp 94 and 212.
- ↑ Lionel Logue and His Wife Myrtle. Awesome Stories. Geraadpleegd op 2 June 2020.
- ↑ Forgotten archive reveals true story behind 'King's Speech'.
- ↑ "Deaths", The Times, 14 april 1953, p. 1.
- ↑ "Court Circular", The Times, 18 april 1953, p. 8.