Gebruiker:Ellywa/klad3
Afstamming WimLex Vrouwelijke lijn bewerken
- Willem-Alexander der Nederlanden
- Beatrix der Nederlanden (1938)
- Juliana der Nederlanden (1909-2004)
- Wilhelmina der Nederlanden (1880-1962)
- Emma zu Waldeck und Pyrmont (1858 – 1934)
- Helena van Nassau (1831-1888)
- Pauline van Württemberg (1810-1856)
- Catharine Charlotte van Saksen-Hildburghausen (1787-1847)
- Charlotte Georgine Louise van Mecklenburg-Strelitz (Hannover, 17 november 1769 - aldaar, 14 mei 1818)
- Frederika Caroline Louise van Hessen-Darmstadt (Darmstadt, 20 augustus 1752 — Hannover, 22 mei 1782)
- Maria Luise Albertine van Leiningen-Dagsburg-Falkenburg (Heidesheim, 16 maart 1729 — Neustrelitz, 11 maart 1818)
- Katharina Polyxena van Solms-Rödelheim (1702-1765)
- Charlotte Sibylle van Ahlefeldt (1672-1726)
- Maria Elisabeth van Leiningen-Dachsburg (1648-1724)
- Sibylle van Waldeck-Wildungen (1619-1678)
- Elisabeth van Nassau-Siegen (1584-1661)
- Magdalena van Waldeck-Wildungen (1558-1599)
- Jutta van Ysenburg-Grenzau (1500-1564)
- Elisabeth Vogt van Hunolstein (1475-1535)
- Elisabeth von Bolchen (1460-1507)
- Margarete von Elter
- Irmesind van Hollenfels
- Irmgard van Tomberg
- Irmesind van Blankenheim
- Elisabeth van Leiningen
- Sophia van Freiburg
- Katharina von Lichtenberg (1252-1283)
- Adelheid von Ettendorf-Zinsweiler (± 1205-1278)
Witte onschuld van Gloria Wekker bewerken
In de inleiding van het boek betoogt Wekker dat in de geschiedschrijving het racisme een witte vlek is. De Nederlanders zien zichzelf als vooral onschuldig. Racisme is volgens Wekker echter virulent aanwezig in de Nederlandse samenleving, terwijl de witte Nederlanders dit heftig ontkennen.
Wekker noemt 4 paradoxen:
- Ras roept veel passie op, maar tegelijkertijd ontkenning. Als voorbeeld noemt zij de nare ervaringen die donkere kinderen en volwassenen hebben tijdens de periode van het Sinterklaasfeest, veroorzaakt door de racistische karikatuur Zwarte Piet. De reacties die de Zwarte Pieten discussie oproept zijn heftig, en het kinderfeest wordt te vuur en te zwaard verdedigd (p. 14)
- Nederlanders stammen veelal af van allerlei migranten (zoals Engelsen, Schotten, Scandinavië, Joden uit Spanje, Franse Hugenoten, Belgen, Hongaren etc). Velen van dezen hebben in de historie een belangrijke bijdrage geleverd aan de Nederlandse ontwikkeling en welvaart. Tegelijkertijd weigeren de Nederlanders zich te identificeren met migranten. (p.15)
- Nederlanders zien zich als onschuldig slachtoffer van de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit is contrast met het feit dat zeer veel Joden uit Nederland zijn weggevoerd, ook vergeleken met anderen landen (Polen uitgezonderd). Volgens Wekker kwam dit deels door het uitmuntende administratieve systeem, deels door gebrek aan empathie met de Joden.(p.22) Tegelijkertijd heeft Nederland in ruwweg dezelfde periode van de geschiedenis buitensporig geweld gebruikt tijdens de "politionele acties" in Indonesië. Nederland heeft rond het begin van de twintigste eeuw ruim 100.000 slachtoffers gemaakt bij de "pacificatie" van Indonesië buiten Java (p.23).[1]
- Nederland heeft een grote imperiale geschiedenis, maar dit wordt slechts beperkt behandeld in het onderwijs. Zo wordt de Nederlandse rol in de slavenhandel weinig belicht in het onderwijs (p.25). Het NiNsee, Nationaal Instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis, werd in 2002 opgericht om die lacune te vullen. De subsidie voor dit instituut werd in 2013 alweer ingetrokken door het kabinet Rutte-II. (p.16)
Bronnen, noten en/of referenties
|