Gebruiker:DoortjeD/Kladblok

Canitrail of Canitrailen is het samen beleven en genieten van het hardlopen van lange afstanden in de natuur over onverharde paden (=trailen) waarbij het draait om uithoudings – en doorzettingsvermogen van en samenwerking tussen mens en hond zonder tijds- en prestatiedruk.Vaak wordt de afstand deels hardlopend en deels wandelend afgelegd afhankelijk van het aantal af te leggen kilometers en de zwaarte van het terrein. Tijdens het canitrailen genieten hond en mens, het canitrail-team, beiden 100% van de natuurgebieden waarin wordt gesport.

Quasar en Dorethea tijdens de Natte Neuzen Koningsdag Trail 2020


Canitrail in Nederland

In 2015 is bij Dorethea Bil het canitrailen ontstaan vanuit de behoefte om met haar trouwe viervoeter in georganiseerd verband lange afstanden in de natuur over het liefst technisch lastig terrein te kunnen hardlopen, waarbij de nadruk niet ligt bij tijd of snelheid maar bij ontspanning en beleving. Sporadisch mocht ze als enkeling met de hond meedoen aan een georganiseerde trail maar dat was bij hoge uitzondering en vaak startte het team dan het liefst helemaal achteraan.

Technische ondergronden tijdens een canitrail

Dorethea Bil zette vervolgens met Selina Oldenburg-Jeuring het canitrailen in Nederland op de kaart door begin 2016 Canitrail.NL op te richten. Hiermee zetten zij de eerste stappen om de sport 'canitrail' te introduceren in Nederland voor de groep hardlopers die met hun hond langer wilden hardlopen in de natuur zonder de druk van snelheid en prestatie. Door hun inzet ontwikkelde het canitrailen zich in Nederland tot een laagdrempelige ‘trailrun-sport van lange afstanden voor honden’.


Canitrail versus Canicross Individueel en niet in georganiseerd verband lopen er al veel langer mensen met hun hond hard in de natuur, soms aangelijnd en vaak los. In Nederland worden er vanaf 2004 Canicross wedstrijden georganiseerd met als doel met je hond een korte (circa 3km) of lange cross (circa5-6km) over onverharde paden in een zo snel mogelijke tijd te volbrengen waarbij het de bedoeling is dat de hond zoveel mogelijk trekt. Deze sport is ontstaan vanuit de sledehondensport.

Canitrail is geen afgeleide van de canicross, maar er zijn wel een aantal overeenkomsten:

  • - je loopt hard met je hond in de natuur
  • - je gaat over onverharde paden
  • - je bent met elkaar verbonden door een elastische lijn

Overige verschillen zijn in een duidelijk overzicht te vinden op de website van Canitrail.NL


Canitrail versus Endurance Canitrail lijkt nog het meest op de endurance sport voor paarden, maar dan gerelateerd aan honden. Endurance is een uithoudingsvermogen-test voor hond en handler/ paard en ruiter. Het afleggen van lange afstanden vergt dan ook een andere trainingsvoorbereiding en trainingsopbouw als bij Canicross.

De overeenkomsten tussen Canitrail en Endurance:

Natte Neuzen Trails geschikt voor alle rassen mits getraind
  • - hond en handler (paard en ruiter) moeten beiden over voldoende uithoudingsvermogen beschikken om de afstand aan te kunnen
  • - hond en handler lopen in een endurance-tempo/ rustige draf van circa 8km tot 10km per uur
  • - het natuurgebied waar je doorheen loopt varieert van vlak tot zeer bergachtig, van harde grond tot mul zand
  • - onderweg is de handler verantwoordelijk voor het welzijn van de hond en wordt deze geacht voldoende rustperiodes en drink-en/ of afkoel momenten in te lassen afhankelijk van de zwaarte van het terrein, het aantal af te leggen kilometers en de weersomstandigheden
  • - na afloop moet de hond nog voldoende fit zijn

NB: bij een evenement voor canitrailers zorgt de organisatie voor extra verzorgingsposten met water en trailhapjes om eventueel de eigen voorraad aan te kunnen vullen.


Natte Neuzen Trails In februari 2016 wordt door Canitrail.NL de eerste canitrail voor honden in Nederland in Nationaal Park Veluwezoom met toestemming van Natuurmonumenten georganiseerd. De naam van deze georganiseerde trail, Natte Neuzen Trail, slaat op het meest belangrijke deel van de hond namelijk 'de neus' waarmee de hond op avontuur gaat op de trails.

De Natte Neuzen Trails staan voor vrijheid, avontuur, uitdaging, een band opbouwen met je hond en samen genieten van de natuur. De Natte Neuzen Trails zijn volledig gericht op het welzijn van de hond en er wordt alles aan gedaan om stress te voorkomen bij de start/ finish, onderweg etc. Daarom is er bewust gekozen om niet aan tijdregistratie te doen of winnaars uit te roepen. Het is kleinschalig en er is veel aandacht voor een zo'n ontspannen mogelijke start zodat de honden niet te hoog in hun energie hoeven te beginnen aan hun canitrail. Het startgebied is ruim van opzet, kent een lange 'aanloop' naar de start, er wordt individueel om de minuut gestart en 'moeilijke' honden kunnen ruim voor de anderen starten in de speciale GELE TIJDSZONE. Groepen starten om de circa drie minuten na de individuele starters. Ook het finishgebied is liefst zo ruim mogelijk van opzet met een uitloop mogelijkheid als cooling down vanuit respect voor de persoonlijke ruimte van de hond.

Op de webstie van Canitrail.NL staat een opsomming van do's en don'ts voor deelnemers aan een evenement voor canitrailers.

Dankzij de elastische lijn, heupgordel en harnas canitrailen in balans


Canitrail materiaal

Om lange afstanden te kunnen canitrailen is het belangrijk dat de handler een racevest draagt waarin hij of zij minimaal 1 liter water, een opvouwbare drinkbak, eten en EHBO spullen voor mens en hond meeneemt en sportschoenen draagt met voldoende grip (bij voorkeur trailschoenen). Tijdens het canitrailen zijn mens en hond ten alle tijden aan elkaar verbonden. Enerzijds omdat je door gebieden loopt waar veel wild loopt en je vanuit respect voor dit gebied je hond aangelijnd houdt. Anderzijds omdat het aan elkaar verbonden zijn veel vraagt van de samenwerking en respectvolle relatie tussen hond en mens. Om handsfree te kunnen canitrailen heb je nodig:

Drie verschillende soorten harnassen voor het canitrailen
  • - elastische lijn: Tijdens het canitrailen is de hond en mens aan elkaar verbonden met een elastische lijn met een schokdemper die de schokken tijdens het canitrailen absorbeert. De lengte van de elastische lijn is ongeveer 1 meter tot maximaal 1,5 meter; afhankelijk van de intensiteit van de trekkracht van de hond, de positie van waar de hond graag loopt (voor of naast de mens) en persoonlijke voorkeur.
  • - heupgordel; Om als mens handsfree en goed in balans te kunnen canitrailen, loop je met een heupgordel waaraan de lijn vast zit. Deze heupgordel zorgt ervoor dat je vanuit je heupen de trekkende kracht van je hond kan opvangen, beheersen en omzetten in een voorwaartse beweging om blessures aan de onderrug te voorkomen. Loop je met een lijn in de hand, dan beweeg je deze arm veel minder en loop je dus uit balans. Ten gevolge van deze overbelasting kun je diverse blessures oplopen aan schouders, rug, heupen, knieën en enkels.
  • - harnas; Voor de hond is een goed passend harnas belangrijk waarbij de schouders vrij gehouden worden om de loopbeweging vrij te kunnen uitvoeren en de trekkrachten te kunnen verdelen over het hele lichaam. Loop je niet met een trekkende hond, dan is zorgt het harnas dat de hond in de schouders vrij kan bewegen. Een anti-trektuig is uit den boze, omdat je daarmee de schouders van de hond volkomen op slot zet waardoor hij in zijn gangwerk niet meer vrij kan bewegen en makkelijker blessures kan oplopen.
  • - geen prikband of slipketting; Het is verboden om te canitrailen met een slipketting of prikband, omdat dit indruist tegen het principe van een respectvolle relatie tussen baas en hond.


Onderweg voldoende drinken en afkoelen in water

Dehydratatie De canitrailer legt langere afstanden af die binnen de mogelijkheden en ambitie liggen van de hond en de mens. De mens is in het team verantwoordelijk voor de verzorging van het team en heeft daarom ook altijd voldoende water bij zich om dehydratie te voorkomen. Een gedehydrateerde hond herken je aan flets, glansloos tandvlees en een nekvel dat niet soepel terugveert als je het uitrekt en loslaat. Als je als mens maar ook als hond te weinig drinkt dan kun je dat herkennen aan o.a. dorst, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, duizeligheid, spierkrampen, je zwak voelen, droge mond en geïrriteerdheid. Drink beide kleine beetjes om hyponatremia (excessieve vocht inname tijdens langdurige inspanning) te voorkomen.


Efficiënt gangwerk De canitrailer kan een langere afstand afleggen door het tempo aan te passen aan de afstand om zo min mogelijk energie te verbruiken. Een goedgebouwde hond met een soepel bewegingsapparaat kan zuinig met zijn energie omgaan in een binnen het ras ideaal tempo. Wanneer een hond te snel of te langzaam loopt heeft dat direct gevolgen voor zijn gangwerk. Met de 'running trot' kan de hond lange afstanden op relatief hoog tempo afleggen en het is de meest natuurlijke gang van alle dieren. De 'pace' komt vaak voor als de hond moe begint te worden of de rug minder beweeglijk is. Honden met een korte rug of lange benen hebben vaak ook een voorkeur voor de telgang. Voor een vrije draf is een draaiing van de ruggenwervels noodzakelijk.

Op de Engels site van de Gaits Web Site worden de volgende benamingen gehanteerd:

  • - walk ( = stap)
  • - amble ( = onregelmatige telgang)
  • - trot ( = draf)
  • - pace ( = zuivere telgang met zweefmoment)
  • - canter ( = langzame galop)
  • - gallup ( = galop)


Minimale leeftijd Om een lange afstand van minimaal 8km te kunnen afleggen dient een hond volledig uitgegroeid te zijn. Dit betekent niet alleen dat de groeischijven allemaal dicht zijn, maar ook dat de broze botten onder invloed van hormonen volledig uitgehard zijn. Dit proces is afhankelijk van de grootte van de hond, het ras en de individuele aanleg. Gemiddeld kun je stellen dat de groeifase voorbij is volgens onderstaand schema:

  • - Bij kleine rassen (tot 10 kg) 10 – 12 maanden
  • - Bij middelgrote rassen (11 – 25 kg) <50 cm 12 – 15 maanden
  • - Bij grote rassen (vanaf 25kg ) > 50 cm 15 – 24 maanden
    De wil om samen met jou te willen hardlopen is doorslaggevend

Pas nadat de hond volledig uitgegroeid is kunnen het aantal kilometers opgebouwd worden en de spieren, pezen en ligamenten verder belast worden. Tot die tijd kunnen voorbereidende oefeningen gedaan worden om de proprioceptie te verbeteren, aan de balans te werken, kennis laten maken met het materiaal, commando's alvast aanleren, leren drinken uit een opvouwbare beker, de hond allerlei soorten ondergronden ervaren, etc. Bouw vervolgens de afstand en zwaarte van de canitrail langzaam op zodat hond en mens nog heel lang van de trails kunnen genieten.


Geschikt voor alle honden? Veel beginnende canitrailers vragen zich af of hun hond wel geschikt is om langere afstanden te kunnen hardlopen. Sommige rassen, zoals husky’s en windhonden, zijn gefokt om hard te lopen. Waarbij de windhond eerder een sprinter is en een husky een lange-afstand-loper. De meeste werkhonden, zoals de bordercollie, zijn van nature geschikt voor hardlopen. Honden met platte neuzen daarentegen, zoals mopshonden en buldogs, zijn van nature geen langeafstandatleten omdat ze snel oververhit raken. Dat wil niet zeggen dat je mopshond niet kan hardlopen, maar je zult voor hem extra rustmomenten moeten inlassen om voldoende af te kunnen koelen. Uiteindelijk is de persoonlijkheid, het temperament van je hond en vooral de wil om samen met jou te gaan hardlopen doorslaggevend om te beginnen met een laagdrempelige sport als canitrailen.