Gebruiker:BloemenV/klad

Met behulp van de checkschrijfmachine, de check writer, worden bedragen onvervalsbaar in wissels, cheques en kwitanties geschreven. Het is nog niet zo lang geleden dat we gebruik konden maken van bank- en girocheques om geld op te nemen of over te maken. De wissel, cheque of ook wel check, is een papier in de vorm van een aanwijzing waarmee iemand zijn bankier opdraagt uit zijn tegoed bij de bank een uitbetaling te doen aan de houder van de cheque. Op deze wijze werden betalingen eenvoudiger gemaakt. Bijvoorbeeld: de heer Rood te Rotterdam is 1500,- schuldig aan de heer Wit te Amsterdam en evenzo de heer Blauw te Amsterdam 1500,- aan de heer Oranje te Rotterdam. Om deze schulden af te lossen zou de heer Rood van Rotterdam naar Amsterdam moeten gaan en de heer Blauw van Amsterdam naar Rotterdam. Zijn de vier personen met elkanders verplichtingen bekend, dan zouden beide vorderingen vereffend kunnen worden doordat de heer Rood in Rotterdam blijft en de heer Oranje daar betaalt en de heer Blauw in Amsterdam blijft en de heer Wit daar betaalt. Dat was veiliger en bespaarde tijd en reiskosten. Maar men was en is nog steeds niet met elkanders verplichtingen bekend, dus maakte men gebruik van een tussenpersoon, de geldwisselaar, de kassier of bankier. Aanvankelijk werden de betaal- of wisselbrieven altijd op naam van de begunstigde gesteld. Later splitste deze wijze van betalen zich in twee richtingen: de wissels die op naam bleven en de wissels aan toonder welke uiteindelijk leidden tot onze bankbiljetten. De uitbetaling vond dan direct plaats aan de houder. De opdrachtgever diende er natuurlijk wel voor te waken dat de houder (de ontvanger die het geld kwam innen) niet stiekem van het cijfer 3 een 8 ging maken. Op die wijze werd er door de bank veel te veel aan de inner uitbetaald. Daarom kwamen er rond 1850 ponsmachines op de markt waarmee men - naast het geschreven bedrag in cijfers - dit ook in gaatjes in de cheque kon ponsen, zoals de Abbott checkperforator van 1889. Dat was niet helemaal feilloos en verzwakte ook het waardepapier. Daarom moesten de opdrachtgevers voortaan van de bank - naast het geschreven bedrag in cijfers - ook het bedrag in letters op de check schrijven, dus naast bijvoorbeeld 385 gulden en 75 cent moest achter het woord zegge geschreven worden: drie-honderd-vijf-en-tachtig gulden en vijf-en-zeventig centen. Maar vervalsers van de bedragen waren heel vindingrijk. Dus kwam er een soort veiligheidsstempel , zoals de Embosser of Macerator van 1895, waarmee men met een klap op de geschreven waardetekst sloeg zodat de inkt - bij naderhand aangebrachte wijzigingen - ging vloeien, wat de correctie of vervalsing aan het licht bracht en daarmee de check waardeloos maakte. Dat was de goedkope beveiliging. Want het leidde ertoe dat er dure checkschrijfmachines kwamen -tussen 300 tot 450 Duitse Mark- die het bedrag in letters op de check konden schrijven én tegelijk die tekst licht perforeerden: een onuitwisbare en onveranderbare tekst bleef. De eerste checks werden in de vijftiende eeuw in Italië geïntroduceerd. Italianen, vooral uit Lombardije, waren al spoedig bekend in het bankwezen. De Lombarden stonden dan ook aan de wieg van menige Lommerd - of de stadsbank van lening - in vele Europese steden. Rond 1700 kwamen checks ook voor in Engeland en rond 1850 op vele andere plaatsen. De Safeguard Check Writer is van 1917. De fabriek was een van de marktleiders op dit gebied. Een andere fabriek kwam met de The Peerless Check Writer rond 1915, welke de munteenheid in dollars schrijft. Een nieuwe marktleider in de jaren twintig werd George Walter Todd, geboren in 1860 in Pultneyville, NY, USA. Hij produceerde de door zijn twee jaar jongere broer ontworpen Todd Protectograph in 1923. Door de lengte van het apparaat konden er ook brieven gebruikt worden, waarop dan in het midden het bedrag kwam te staan. De Peerless Check Writer van 1915 werd later ook overgenomen door Todd’s bedrijf. Vanzelfsprekend waren de check writers voor allerlei monetaire stelsels en talen leverbaar. Bij bankpersoneel waren check writers niet populair om zelf mee te werken. Als men het bedrag drie-honderd-vijf-tachtig gulden en vijf-en-zeventig centen schreef kon je de check verscheuren en opnieuw, maar dan op de juiste wijze: drie-honderd-vijf-en-tachtig gulden en vijf-en-zeventig centen invullen omdat de bedragen foutloos geschreven moesten worden. Het huidige computertijdperk maakt check writers overbodig, maar een slimme softwarefabrikant gebruikt de naam nu voor …. een beveiligingsprogramma.