Gebruiker:77.161.23.205/Thijs Mauve

Thijs Mauve, kunstschilder, tekenaar, graficus, geboren 26 november 1915 te Scheveningen, overleden 11 november 1996 in Milton Combe, Devon, Zuid-Engeland. (kleinzoon Anton Mauve). Na de HBS in Den Haag ging hij naar de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK). Als jonge man maakte hij studiereizen naar o.a. Italië, Duitsland, Engeland (Cornwall) en Schotland. Al snel ontpopte hij zich, naast kunstschilder en tekenaar, als een verdienstelijk houtgraveur. Hij ontving diverse prijzen en onderscheidingen voor zijn werk:

- In 1937 ontving hij een prijs van de Nederlandse Ex Libris kring; - In 1939 ontving hij een Diplome D’honneur de Florence; - In 1945 ontving hij de prijs Kunst in Vrijheid + de Gerrit van der Veen medaille (in het Rijksmuseum te Amsterdam / een verzetspenning); - In 1946 ontving hij een Diplome D’honneur de Nancy (grafiek - tijdens een internationale Ex Libris expositie). Vanaf 1941 hield Thijs zich bezig met boekillustraties. Zijn eerste: De Genius van de Zang van Novalis (Duits auteur), gevolgd door boeken van Tolstoj, boeken uit de reeks van de Onsterfelijken zoals de Jagersverhalen van Toergenew en de Sprookjes, Vertellingen en Reisverhalen van Andersen. Boeken van Gazenbeek met zijn verhalen en sagen over de Veluwe zouden volgen. Ondertussen was hij lid geworden van: Pulchri Studio Den Haag; Arti et Amicitae te Amsterdam en de Vereniging tot bevordering der grafische kunst ‘De Grafische’.

In 1943 vestigde Thijs zich in Lunteren. Het was een onzekere tijd voor hem, maar hij wist als ‘Theo Mijdrecht’ stand te houden en was zeer productief tijdens de oorlog. Hij richtte zich meer en meer op zijn graveerkunst en niet onverdienstelijk zoals hier boven reeds vermeld. Er kwamen verzoeken voor ex libris, kerstkaarten, het jubileumboek van Rotterdam Havenherstel enz. Uiteindelijk heeft hij zo’n 200 ex libris gemaakt naast zijn vele houtgravures. Linoleumsneden maakte hij ook. Groot formaat (> A4) maar ook veel kleine die hij gebruikte om stof te bedrukken voor kleedjes of voor dienblaadjes waarbij ze dan achter glas geplaatst werden. In dat zelfde jaar ontmoette hij Flora Adama in Lunteren. Zij had eveneens de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) gevolgd, echter in Arnhem. Ook zij kon uitstekend tekenen. Haar kracht: het tekenen van menselijke figuren; menig keer kon ze Thijs helpen bij zijn boek illustraties. Na de oorlog trouwden ze en kregen drie kinderen: zoon Peter en dochters Mary en Pauline.

Thijs werd steeds actiever buiten zijn atelier. Door zijn olieverf schilderijen, aquarellen maar vooral zijn grafische werk, kreeg hij steeds meer bekendheid in binnen- en buitenland. Vanuit de Gemeente Ede kreeg hij opdrachten zoals: de Topografische Atlas, de Vereniging Oud Ede, Ede van vroeger in beeld; voor Lunteren illustreerde hij o.a. de Gids van Lunteren.

Hij ging meedoen aan exposities. Zo’n 10 x nam hij deel aan de kersttentoonstelling in de Reehorst te Ede. In ’81 was hij voor het laatst te gast in de Kijkdoos te Bennekom. Ook in ’t Oude Wevershuys te Amersfoort en het Gemeentemuseum Arnhem was hij te bewonderen. Vanaf 1954 organiseerde hij een huistentoonstelling. 16 keer vond dat plaats, altijd in de vakantie maand juli. In dat zelfde jaar verscheen er in de Spiegel een aardig artikel over Thijs met een inkijkje in zijn leven als houtgraveur, aangevuld met foto’s van diverse fraaie houtgravures. In 1955 had hij een niet onverdienstelijke éénmanstentoonstelling in Washington, georganiseerd door de Nederlandse Ambassade. En hij ging door. Zo had hij exposities in Duitsland, Zweden, België, Tsjecho-Slowakije, Indonesië, Israël, West-Indië en Engeland.

In 1957 is Thijs in het kader van de ‘NRV- schilder uitwisseling’ een maand uitgezonden naar Frankrijk om daar te schilderen. “Het heeft mij voor jaren geholpen aan motieven, inspiratie en moed om door te gaan” aldus Thijs.

Vanaf 1960, hij was inmiddels gestopt met graveren vanwege reuma in zijn handen, was hij leraar aan de Vakschool voor de Detailhandel in Arnhem. Zijn vakkenpakket bestond uit Esthetica, Tekenen en Muziek. Op uitnodiging van een Japanse Televisieploeg is hij naar Kenya geweest. Hij is in Mexico geweest, met name in Yucatan, naar de oerwoud ruïnes van de Maya’s. Beiden bezoeken hebben veel fraaie aquarellen, tekeningen en olieverf schilderijen opgeleverd met vooral oerwoudtafrelen. In maart 1963 verscheen er een reportage over Thijs met zijn gezin in de Prinses, een toentertijd populair damesweekblad. Leuk verhaal, aardige foto’s. Eind jaren 60 ging het ineens slecht met zijn vrouw Flora. Zo’n 10 jaar heeft ze getobd met haar gezondheid. Daar Thijs nog steeds actief was als leraar, was dat een zware opgave voor beiden!

In 1972 werd hij met een korte biografie opgenomen in Who’s who in Europe - een catalogus voor prominenten op alle gebied. In 1976 ging Thijs, na 16 jaar, met vervroegd pensioen en werd zijn leven wat minder hectisch. In dat zelfde jaar is hij nog een poosje in Alice Springs (Australië) geweest om daar samen met een ‘collega’ schilder een panorama te schilderen van zo’n 60 x 6 m; voor Flora was ondertussen thuis uitstekende verzorging geregeld. De laatste periode van Flora’s leven heeft ze uiteindelijk doorgebracht in een verzorgingstehuis. Op 28 juli 1978 kwam ze op 58 jarige leeftijd te overlijden. Voor Thijs het einde van een tijdperk. In 1979 heeft hij zijn spullen gepakt en is op zijn 63e definitief naar Engeland vertrokken!

1979 - een nieuwe start! Hij had tijdens de laatste jaren van het ziekbed van Flora, met hulp van een Engelse vriend, de huizenmarkt in Zuid-Engeland verkend en toen hij in Engeland aankwam had hij een huis. Een cottage uit de 16 eeuw gelegen aan een bergstroompje op een mooi perceel, in Milton Combe (Devon, Zuid-Engeland); een wens die eindelijk uitkwam. Al snel liet hij een atelier bouwen achter zijn cottage en begon weer in hoog tempo te schilderen. Hij creëerde Engelse landschappen, heel veel landschappen met… een ander kleurenpallet… ander licht… aquarellen, olieverfschilderijen… een herboren kunstschilder aan het werk!

Na een paar jaar daar alleen in dat nieuwe land gewoond en gewerkt te hebben, leerde hij zijn tweede vrouw Elizabeth Hughes (57) kennen. Het maakte van Thijs een ander mens. Zij was biologe en gaf nog les op een college in Plymouth. Prima! Thijs kon de hele dag schilderen en Elizabeth was naar school. Toen Elizabeth uiteindelijk ook met pensioen ging hebben ze samen nog fantastische reizen gemaakt. Zo kwam Thijs in Texas, nogmaals in Australië, in Nieuw Zeeland en ook van al deze reizen heeft hij weer de mooiste aquarellen en olieverven gemaakt. Tijdens zijn periode in Engeland heeft hij vele exposities gehad op de mooiste locaties; een jaarlijks terugkerende in het Saltram House van de National Trust in Plympton, onder de rook van Plymouth. In 1980 kreeg hij nog een grote opdracht een muurschildering te maken in Glastonbury. Eerder in zijn leven had hij al diverse muurschilderingen gemaakt in scholen, sportzalen, bedrijfskantines dus ervaring hiermee had hij wel. In januari 1996 heeft Thijs nog de Engelse nationaliteit aangenomen en in dat zelfde jaar overleed hij in Milton Combe vrij onverwacht in zijn slaap. Na zijn dood heeft Elizabeth in 2001 (september - oktober) nog een expositie in ‘Huize Kernhem’ te Ede georganiseerd bedoeld als een eerbetoon aan de kunstschilder/tekenaar/graficus van weleer uit Lunteren! Elizabeth is overleden op 4 april 2014 op 86 jarige leeftijd in Crapstone, Devon, Zuid-Engeland. Hiermee kwam er wederom een einde aan een tijdperk!

Elst, april/mei 2020 Peter Mauve (zoon)