Franse Gestapo
De Franse Gestapo of Carlingue was de naam voor de Franse hulptroepen van de Gestapo die actief waren tussen 1941 en 1944 en gestationeerd waren aan de 93 rue Lauriston in Parijs.
Deze groep rekruteerde zijn leden uit hetzelfde milieu als hun leiders, de gangsters Henri Lafont (hun leider) en Pierre Loutrel (alias Pierrot le fou) en anderen met een roerig verleden zoals Pierre Bonny. De banden met de bezetters gaven hun vele contacten met louche figuren als Joseph Joanovici. Ze waren afkomstig uit de Noord-Afrikaanse brigade, die bestond uit moslims die toegewijd waren aan de nazi-zaak, die betrokken waren bij de onderdrukking van de Maquis in Tulle.
De gepensioneerde politieman Henri Longuechaud: "We kunnen vaak geschokt zijn door het cijfer van 30 000 tot 32 000 soms aangeduid als Carlingue’s leden. Toen de bezetter in Parijs een wervingspunt voor 2 000 ondersteunende politieagenten voor hun dienst oprichtte, kregen ze niet minder dan 6 000 kandidaten.”[1]
Haar voornaamste leden werden na de bevrijding berecht en veroordeeld.
Noten bewerken
- ↑ Henri Longuechaud, Conformément à l’ordre de nos chefs, page 58, cité par Maurice Rajsfus in La Police de Vichy. Les forces de l'ordre françaises au service de la Gestapo. 1940/1944, Le Cherche Midi éditeur, 1995 (page 51).
Bronnen bewerken
- Cyril Eder, Les comtesses de la Gestapo, éditions Grasset, 2007
- Serge Jacquemard, La Bande Bonny-Lafont, Fleuve noir, 1992
- Philippe Aziz, Au service de l'ennemi. La Gestapo française en province 1940-1944 Paris, Fayard, 1972
- Jacques Delarue, Trafics et crimes sous l'Occupation Livre de Poche, 1968
- Jean-François Miniac, Les nouvelles affaires criminelles de l'Orne, de Borée, Paris, 2009.