Frans I der Beide Siciliën

koning (1777-1830)
(Doorverwezen vanaf Frans I van de Beide Siciliën)

Frans Januarius Jozef (Napels, 14 augustus 1777 - aldaar, 8 november 1830), uit het huis Bourbon, was van 1825 tot 1830 als Frans I koning van de Beide Siciliën. Hij was de zoon van Ferdinand I der Beide Siciliën en Maria Carolina van Oostenrijk.

Frans I
1777-1830
Frans I der Beide Siciliën
Koning der Beide Siciliën
Periode 1825-1830
Voorganger Ferdinand I
Opvolger Ferdinand II
Vader Ferdinand I
Moeder Maria Carolina van Oostenrijk
Het gezin van Frans in 1820. Van links naar rechts: zijn tweede vrouw Maria Isabelle van Spanje, Maria Carolina, Maria Antonia, Louise Charlotta, Maria Christina, Ferdinand II, Maria Amelia, Frans zelf, Karel en Leopold.

Frans werd in zijn jeugd sterk beïnvloed door zijn moeders sterke persoonlijkheid. Pas toen hij wegens de bezetting van Napels door Napoleon naar Sicilië verhuisde, begon hij een eigen persoonlijkheid te tonen. Hij was een kalm en vroom persoon.

Nadat de Bourbons in 1806 van Napels naar Sicilië waren gevlucht en lord William Bentinck een grondwet instelde en Ferdinand I zijn macht ontnam, werd Frans in 1812 tot regent benoemd. Ferdinand I keerde na de val van Napoleon terug naar Napels en voegde het in 1816 met zijn andere koninkrijk Sicilië samen tot het koninkrijk der Beide Siciliën. Als troonopvolger droeg hij de titel hertog van Calabrië. In tegenstelling tot zijn vader leek hij liberale ideeën te hebben. Tijdens de revolutie van 1820 aanvaardde hij het regentschap, blijkbaar omdat hij positief tegenover de nieuwe grondwet stond. Hij bleek echter een trawant van zijn vader te zijn.

Frans besteeg de troon na de dood van zijn vader op 4 januari 1825. Hij wierp het masker van liberalisme af en bleek een even reactionair koning te zijn als zijn vader. Hij bemoeide zich nauwelijks met de regering, die hij overliet aan een groep vrienden en politiefunctionarissen.

De koning leefde samen met zijn minnaressen en omringde zich altijd met soldaten, bang als hij was voor een aanslag. Hij verleende echter verraders en deserteurs amnestie, verving levenslange gevangenisstraf door dwangarbeid en stond vrijwel iedereen audiënties toe. Bij de geboorte van zijn zoon in 1827 kregen alle gevangenen - ook politieke - amnestie en herriep hij de doodstraffen van enkele Carbonari en samenzweerders. De corruptie in zijn koninkrijk liet hij ongemoeid.

De enige revolutionaire beweging tijdens zijn heerschappij was de opstand op Cilento in 1828 die wreed werd onderdrukt door markies Delcaretto.

Frans stierf op 8 november 1830 in Napels en werd opgevolgd door zijn zoon Ferdinand II.

Huwelijk en kinderen bewerken

Op 25 juni 1797 trouwde hij in Foggia met Clementine van Oostenrijk, dochter van keizer Leopold II. Zij schonk hem een dochter en een zoon:

Na Clementines dood in 1801 hertrouwde hij op 6 oktober 1802 met Maria Isabella, dochter van Karel IV van Spanje. Uit dit huwelijk werden 12 kinderen geboren:

Voorouders bewerken

Voorouders van Frans I der Beide Siciliën
Overgrootouders Filips V van Spanje
(1683-1746)
∞ 1714
Elisabetta Farnese
(1692-1766)
August III van Polen
(1696-1763)
∞ 1690
Maria Josepha van Oostenrijk
(1699-1757)
Leopold van Lotharingen
(1679–1729)
∞ 1689
Elisabeth Charlotte van Orléans
(1676–1744)
Keizer Karel VI
(1685–1740)
∞ 1708
Elisabeth Christine van Brunswijk-Wolfenbüttel
(1691–1750)
Grootouders Karel III van Spanje (1716–1788)
∞ 1738
Maria Amalia van Saksen (1724–1760)
Keizer Frans I Stefan (1708-1765)
∞ 1736
Maria Theresia van Oostenrijk (1717-1780)
Ouders Ferdinand I der Beide Siciliën (1751–1825)
∞ 1768
Maria Carolina van Oostenrijk (1752-1814)
'Frans I der Beide Siciliën (1782-1866)

Zie ook bewerken

Zie de categorie Frans I der Beide Siciliën van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.