European Masters 2014

Zwitsers Open (European Masters) ; Omega European Masters
	De trofee wordt sinds 1954 uitgereikt door Gaston Barras, die hier in 1939 als 8-jarige caddie begon.
Plaats	Zwitserland
Golfbaan	Golf Club Crans-sur-Sierre ; Ballesteros Course
Par	70
Tour(s)	Europese Tour
Datum	4-7 september 2014
Prijzengeld	€ 2.300.000
Titelhouder	Thomas Bjørn
Portaal	Golf

Het Zwitsers Open is een golftoernooi dat sinds 1923 bestaat en dat deel uitmaakt van de Europese Tour sinds haar oprichting in 1972. Het toernooi heet sinds 2001 officieel de Omega European Masters. In 2014 werd het toernooi gespeeld van 4-7 september op de Ballesteros baan van de Golf Club Crans-sur-Sierre. Het prijzengeld was € 2.300.000, waarvan ongeveer € 380.000 voor de winnaar bestemd was.

Het toernooi kreeg naast Credit Suisse en BMW voor drie jaar een nieuwe cosponsor, Vaudoise Assurances, een verzekeringsbedrijf dat in 1895 werd opgericht.

De par van de baan is 71. Het baanrecord is 61 en staat sinds 2010 op naam van Miguel Jiménez, die dit toernooi toen won en het in 2013 voor de 25ste keer speelde. Het Zwitsers Open staat bekend om de lage scores. In de laatste 31 jaar werd het 16 keer gewonnen met -20 of lager.
De beste pro en de beste amateur van de 50ste Olivier Barras Memorial krijgen een invitatie voor de European Masters, dit waren in 2014 Manuel Quiros en de 20-jarige Turijnse amateur Filippo Campigli (handicap +6).

Pro-Ams bewerken

Voor de aanvang van het toernooi werden twee Pro-Ams gespeeld, maandag de Silver Pro-Am en woensdag de Gold Pro-Am. De formule was tegen par, de amateurs kregen maximaal 18 slagen (MAX 3/4 van hun handicap). Tijdens de Pro-Ams werd hole 15 als par 5 gespeeld, zowel door de pro's als door de amateurs.
De zilveren Pro-Am (Trophée Flory van Donck) werd gewonnen door het team van Anirban Lahiri met een score van -17. Lahiri kreeg bovendien Sfr 1600,=. De trofee van de Silver Pro-Am is vernoemd naar Flory Van Donck, die het Open in 1955 won en in de zestiger jaren 's zomers les gaf in Crans.
Dinsdag was een oefendag. Robert-Jan Derksen liep duidelijk te genieten nu hij besloten heeft dat dit zijn laatste tourseizoen is, maar was ook serieus aan het oefenen met zijn Trackmarker.
De gouden Pro-Am werd op woensdag gespeeld. Het team van Maximilian Kieffer won met een score van -21.

Plaquette bewerken

Een paar jaar geleden heeft men een ronde bronzen plaquette van iedere voormalige winnaar in de stoep van de hoofdstraat van Crans, de Rue du Prado, aangebracht. Donderdagmiddag werd de plaquette van Thomas Bjørn vervangen omdat het jaartal van zijn 2de overwinning is toegevoegd.

Scorekaart bewerken

Hole	1	2	3	4	5	6	7	8	9	Out	10	11	12	13	14	15	16	17	18	In	Totaal
Meters	494	408	175	460	333	296	303	160	579	3208	371	198	381	178	546	472	215	360	368	3089	6262
Yards	540	446	191	503	364	324	331	175	633	3507	406	217	417	195	550	516	235	394	402	3341	6881
Par	5	4	3	4	4	4	4	3	5	36	4	3	4	3	4	5	3	4	4	34	70

Verslag bewerken

Ronde 1 bewerken

De eerste holes, een par 5, was statistisch de gemakkelijkste, er werden 10 eagles gemaakt en 95 birdies! Edoardo Molinari maakte 's ochtends een smetteloze ronde met acht birdies, Richie Ramsay begon 's middags met een eagle op hole 1 en eindigde ook met -8. 's Middags kwamen Gareth Maybin, Tommy Fleetwood en Graeme Storm kort na elkaar binnen met en score van 64 en namen de 3de plaats in. Robert-Jan Derksen was met -4 de beste Nederlander, Filippo Campigli met -2 de beste amateur. De 50-jarige Miguel Ángel Jiménez is de oudste deelnemer en speelt dit toernooi voor de 26ste keer. Hij maakte een ronde van 70, hetgeen gedeeld 73ste was.

Ronde 2 bewerken

Derksen liet weer een goede ronde zien, maar Thomas Pieters had het moeilijk. Hij begon met een birdie, maar moest onder par blijven om zich voor het weekend te kwalificeren. Dat lukte niet. De beste ronde was een 63 van Marc Warren.

Ronde 3 bewerken

Graeme Storm maakte op hole 11 een hole-in-one en won een BMW ter waarde van € 144.000. Hij maakte weer een ronde van 64 en stond de rest van de dag aan de leiding. Tweede werd Tommy Fleetwood, die een ronde van 63 maakte. Peter Lawrie en Marco Crespi maakten zelfs rondes van 62.

Ronde 4 bewerken

De Aziatische Amerikaan uit Los Angeles, David Lipsky, eindigde met een birdie voor een totaal van -18 en moest toen wachten totdat de groep achter hem binnenkwam, waarin Graeme Storm speelde, die ook op -18 stond. Graeme maakte een par, zodat een play-off bepalen moest wie de winnaar zou zijn. De afslag van Graeme kwam tegen een muur tot rust, hij moest hem naar de fairway chippen, en kon er geen par meer van maken. Lipsky kwam met zijn afslag in een bunker, sloeg hem vandaar tot de rand van de green en kon zijn putt voor de overwinning maken. Het was zijn eerste overwinning op de Europese Tour, en hij heeft tot eind 2016 speelrecht op beide Tours. Hij werd het eerste lid van de Aziatische Tour die dit toernooi won sinds dit ook deel uitmaakt van de Aziatische Tour (2008) en hij steeg tot de top-150 op de wereldranglijst.

De enige andere Amerikaan die dit toernooi won sinds de Europese Tour werd opgericht, was Craig Stadler in 1985.

Scores

Naam	R2D	OWGR	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr	Play-off
David Lipsky	51	369	67	-3	T	64	-6	-9	T5	66	-4	-13	T4	65	-5	-18	T1	4	1
Graeme Storm	64	533	64	-6	T3	66	-4	-10	T13	64	-6	-16	1	68	-2	-18	T1	5	2
Jamie Donaldson	4	177	65	-5	T6	64	-6	-11	2	69	-1	-12	T5	67	-3	-15	7
Richie Ramsay	75	177	62	-8	T1	66	-4	-12	1	70	par	-12	T5	68	-2	-14	8
Edoardo Molinari	30	112	62	-8	T1	70	par	-8	T8	68	-2	-10	T9	69	-1	-11	T13
Nicolas Colsaerts	26	77	68	-2	T36	67	-3	-5	T24	69	-1	-6	T28	65	-5	-11	T13
Robert-Jan Derksen	85	205	66	-4	T13	67	-3	-7	T13	71	+1	-6	T28	68	-2	-8	T29
Thomas Pieters	77	262	70	par	T73	72	+2	+2	MC
Daan Huizing	134	237	72	+2	T111	71	+1	+3	MC

Leider		Toernooirecord		R2D = Race to Dubai		OWGR		MC = missed cut = cut gemist

Prijsuitreiking bewerken

Nadat Lipsky zijn prijs uit handen van Gaston Barras had ontvangen, vroeg Ángel Gallardo, winnaar van de Olivier Barras Memorial 1973 en 1974, de microfoon. Hij bedankte Barras ervoor dat hij sinds 1954 de prijzen had uitgereikt en sinds 1964 voorzitter van de golfclub was, en als zodanig de drijvende kracht was geweest voor het uitgroeien van het Zwitsers Open tot de huidige European Masters. Toen het Zwitsers Open in 1939 naar Crans kwam, was de budget SwFrs 5.000, nu is dat ruim SwFrs 12.000.000^[1]. Barras kreeg een zilveren aandenken.