Ethyleencarbonaat

chemische verbinding

Ethyleencarbonaat is een cyclische ester van koolzuur en ethyleenglycol. De stof komt voor als een kristallijne, bijna kleurloze vaste stof.

Ethyleencarbonaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ethyleencarbonaat
Algemeen
Molecuulformule C3H4O3
IUPAC-naam 1,3-dioxolan-2-on
Molmassa 88,06 g/mol
SMILES
O=C1OCCO1
CAS-nummer 96-49-1
EG-nummer 202-510-0
PubChem 7303
Wikidata Q421145
Vergelijkbaar met propyleencarbonaat, vinyleencarbonaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid (bij 40°C) 1,32 g/cm³
Smeltpunt 36 °C
Kookpunt (ontleedt) 248 °C
Dampdruk (bij 20°C) 21 Pa
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 214 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Synthese bewerken

Ethyleencarbonaat wordt bereid door de reactie van etheenoxide met koolstofdioxide in aanwezigheid van een katalysator:

 
Synthese van ethyleencarbonaat

Toepassingen bewerken

Ethyleencarbonaat wordt toegepast als oplosmiddel. Het is een polair oplosmiddel: de diëlektrische constante is iets minder hoog dan die van propyleencarbonaat. Het is tevens een component van de elektrolyt in lithium-ion-accu's.

Ethyleencarbonaat wordt ook aangewend als reagens in organische syntheses (bijvoorbeeld van thiiraan), waaronder selectieve alkoxylering en transesterificatie. Het is een precursor van vinyleencarbonaat.

Externe link bewerken

  • (en) MSDS van ethyleencarbonaat