Er ist wieder da (film)

Er ist wieder da
	Filmopname aan de East Side Gallery
	(Filmposter op en.wikipedia.org)
Alternatieve titel(s)	Look Who's Back
Regie	David Wnendt
Producent	Lars Dittrich,; Christopher Müller;
Scenario	David Wnendt, ; Johannes Boss, ; Minna Fischgartl, ; Timur Vermes (boek)
Hoofdrollen	Oliver Masucci; Fabian Busch
Muziek	Enis Rotthoff
Cinematografie	Hanno Lentz
Distributie	Constantin Film
Première	6 oktober 2015
Genre	Filmkomedie
Speelduur	116 minuten
Taal	Duits
Land	Duitsland
Opnamelocaties	Duitsland
Opbrengst	€2,4 miljoen
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Er ist wieder da is een Duitse filmkomedie uit 2015, geregisseerd door David Wnendt, naar het gelijknamige boek van Timur Vermes. De film is een mix van fictie en mockumentary. Een gedeelte van de scènes in de film is geënsceneerd, maar in heel wat scènes trok de acteur Oliver Masucci in Hitler-kostuum de straat op en filmden de camera's de echte reacties van mensen.^[1]^[2]^[3]

Plot bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Adolf Hitler, in de film vertolkt door Oliver Masucci, wordt op een dag in 2014 wakker in Berlijn, op de plek waar hij zichzelf op 30 april 1945 van het leven beroofde. Gedesoriënteerd trekt hij door de straten van Berlijn en verbaast zich over hoe sterk Duitsland sinds 1945 is veranderd. Hij wordt opgemerkt door de net ontslagen journalist Fabian Sawatzki, vertolkt door Fabian Busch, die ervan overtuigd is dat Hitler een imitator en komiek is. Wanneer Sawatzki besluit hem te volgen op zijn tocht doorheen Duitsland, groeit Hitler al snel uit tot een mediafiguur. Iedereen denkt dat hij een komische act is, wat hem toelaat een succesvolle carrière uit te bouwen op televisie en internet.^[1]^[2]^[3]

Rolverdeling bewerken

Oliver Masucci - Adolf Hitler
Fabian Busch - Fabian Sawatzki
Christoph Maria Herbst - Christoph Sensenbrink
Katja Riemann - Katja Bellini
Michael Kessler - Michael Witzigmann
Franziska Wulf - Krömeier
Thomas Thieme - Omroephoofd Kärrner
Lars Rudolph - Kiosk-eigenaar
Nina Proll - Moeder Sawatzki
Michael Ostrowski - Rico Mancello
Christoph Zrenner - Gerhard Lummlich
Gudrun Ritter - Grootmoeder Krömeier
Ramona Kunze-Libnow - Moeder Sawatzki
Maximilian Strestik - Ulf Birne
Frank Plasberg - zichzelf
Piet Fuchs - Maik
Katharina Abt - Kokkin

Prijzen bewerken

De film ontving in 2016 een Bambi^[4] en een CIVIS Kinopreis.^[5]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b Er ist wieder da: wrang lachen met de wil van Hitler. De Morgen (12 januari 2016). Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.
↑ ^a ^b (en) Adam Taylor, Look Who's Back: New film asking what would happen it Hitler returned to Germany has a worrying answer. Independent (23 oktober 2015). Gearchiveerd op 2 mei 2019. Geraadpleegd op 30 december 2018.
↑ ^a ^b (en) Kate Connolly, David Wnendt on filming Look Who's Back: 'Our idea was to see how people react to Hitler'. The Guardian (6 oktober 2015). Gearchiveerd op 26 januari 2019. Geraadpleegd op 30 december 2018.
↑ (de) BAMBI Preisträger. Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.
↑ (de) 13 Programme in Berlin ausgezeichnet. WDR (12 mei 2016). Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[DeMorgen-1] Er ist wieder da: wrang lachen met de wil van Hitler. De Morgen (12 januari 2016). Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[taylor-2] (en) Adam Taylor, Look Who's Back: New film asking what would happen it Hitler returned to Germany has a worrying answer. Independent (23 oktober 2015). Gearchiveerd op 2 mei 2019. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[Connolly-3] (en) Kate Connolly, David Wnendt on filming Look Who's Back: 'Our idea was to see how people react to Hitler'. The Guardian (6 oktober 2015). Gearchiveerd op 26 januari 2019. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[4] (de) BAMBI Preisträger. Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[5] (de) 13 Programme in Berlin ausgezeichnet. WDR (12 mei 2016). Gearchiveerd op 30 december 2018. Geraadpleegd op 30 december 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]