Eléfant van Nîmes
Eléfant of Alfantus van Nîmes (11e eeuw) was bisschop van Nîmes, in het graafschap Toulouse, van 1077 tot zijn dood in 1084.
Levensloop
bewerkenReeds in het jaar 1066 werd Eléfant in akten al vernoemd als episcopus of bisschop. Dit kwam omdat hij coadjutor was van de zetelende bisschop Frotarius II. Frotarius II was, naar Middeleeuwse normen, voor een erg lange periode bisschop: van 1027 tot 1077, of zowat 50 jaren.[1] Bronnen spreken dat Frotarius II ziekelijk en oud was.[2] Het was Eléfant die feitelijk het bisdom bestuurde.
Eens Eléfant bisschop van Nîmes geworden was, kreeg hij op zijn beurt een coadjutor naast zich. Reeds in 1080 noemde Pierre Ermengaud zich bisschop-adjutor van Nîmes. Op Middeleeuwse akten verschenen andermaal 2 namen van de 2 bisschoppen van Nîmes: Eléfant en Pierre Ermengaud.[3]
- ↑ (fr) Les évêques de Nîmes. Nemausensis. Gearchiveerd op 28 november 2022.
- ↑ Zo is er in een akte sprake van in presentia Froterii, episcopi veteris, wat betekent: in aanwezigheid van Froterius (II), de oude bisschop
- ↑ (fr) Ménard, M. (1750). Histoire civile, ecclesiastique, et litteraire de la Ville de Nismes, avec des notes et des preuves, suivie de dissertation historiques et critiques sur ses antiquites, et de diverses observations sur son histoire naturelle; Tome Premier. Huges-Daniel Chaubert, Parijs, "Note XXIII Sur l'épiscopat de Frotaire II, d'Eléfant et de Pierre Ermengaud", blz 97-98. Gearchiveerd op 28 juni 2023.