Effectief altruïsme

Effectief altruïsme is een filosofie en sociale beweging die pleit voor het gebruik van bewijsmateriaal (“evidence”) en rationele overwegingen om de meest effectieve manieren te bepalen om voor anderen “het goede” te doen. Altruïsme verwijst naar een inzet voor anderen – in tegenstelling tot egoïsme, dat alleen het eigenbelang vooropstelt. Effectief betekent het maximale doen met de beschikbare middelen, in tegenstelling tot iets goed doen, en het baseren van keuzes op bewijsmateriaal en logica, in plaats van alleen te doen wat goed voelt of intuïtief aantrekkelijk lijkt.

Professor Peter Singer over Effectief Altruïsme. Londen, 2015.

Mensen die effectief altruïsme omarmen worden vaak effectieve altruïsten genoemd. Hoewel de beweging sterk leeft in de non-profit-sector, is de filosofie breder van toepassing op het ondersteunen van alle wetenschappelijke projecten, bedrijven en beleidsinitiatieven die kunnen worden genomen om levens te redden, mensen te helpen, of de grootste positieve impact hebben.

Ethiek bewerken

Een consequentie van deze filosofie is dat het mensen legitimeert om ethisch twijfelachtige dingen te doen als dit in zijn geheel een positief effect zou hebben. Een voorbeeld hiervan is het succesvol uitbaten van een tabaksbedrijf om geld te verdienen om daarmee vervolgens "het goede" te doen. Doordat effectief altruisme in de praktijk kansberekeningen toepast om toekomstig nut in te schatten, kan een actie waarbij het verwachte nut de zekere kosten overstijgt als ethisch worden beschouwd. Echter, deze op kansberekeningen gebaseerde methode laat explicitiet de mogelijkheid bestaan dat de uiteindelijke gerealiseerde uitkomst van een vooraf als ethische beschouwde actie per saldo negatief kunnen zijn als de positieve uitkomst zich achteraf niet manifesteerde, maar de kosten van de actie zich wel voordeden.

Prominente voorstanders bewerken

Een van de grondleggers van de beweging is professor en ethicus Peter Singer.[1][2] Andere bekende voorstanders zijn onder meer: